Gry planszowe (nie)godne polecenia

@Saalin:
Ja nie koszulkuję. Tak często nie gram, żeby szybko mi się zniszczyło. Poza tym, nie gram z dzikusami, którzy nie myją rąk, jedzą chipsy podczas gry i gniotą karty...

Jeśli chodzi o tasowanie, to kiedyś byłem zainteresowany tasowarkami. Niestety większość, jak nie wszystkie, jest zrobiona pod karty standardowego rozmiaru (pokerowe) i produkty dostępne w Polsce to najczęściej jakieś powystawowe/używane/bez opakowania.
Jakby ktoś zrobił tasowarkę hexów i małych kart dla poszczególnych gier...
To pomysł na niezły biznes.

A jeśli chodzi o Ticket to Ride, to w razie czego zawsze masz wirtualną wersję, odporną na uszkodzenia mechaniczne :]

@Saalin: koszulkuję większość swoich gier z pominięciem tanich bądź takich, gdzie karty są rzadko używane. Czasem tylko ich część, jak np. w Cytadelach - tam mam zakoszulkowane tylko karty postaci, bo te non stop krążą z rąk do rąk i nawet lekkie zadrapanie na jednej z nich zepsułoby całkowicie rozgrywkę. Natomiast karty dzielnic bez koszulek, bo te są macane raz na grę i to tylko mała ich część.

Karty w koszulkach tasuje się znacznie prościej biorąc połówkę talii i wsuwając je w drugą. Bez koszulek tak się prawie nie da zrobić, bo karta ma swoją grubość, a koszulka sprawia, że bok jest "ostry" i wchodzi między inne. Tak, są grubsze, nie można z nich robić większych stosów, czasem się sklejają iczęsto nie mieszczą się w nieprzemyślanych pudełkach, za to gra jest niezniszczona po wielu rozgrywkach. Trzeba samemu sobie ocenić.

Jakieś konkretne polecasz?

Saalin napisał(a):

Korzystacie z jakiś koszulek do kart? Mam założone koszulki w Sabotażyście i Ticket to Ride, ale w porównaniu z zwykłymi kartami to tasowanie jest tragiczne, koszulki dość kanciaste etc. ale z drugiej strony jak widziałem jak styrane potrafią być karty w lokalach to nie chciałem, żeby u mnie to też tak wyglądało. Jeśli tak to jakie polecacie?

Staram się koszulkować te karty, które są często tasowane albo cenne, czyli np. Wsiąść do pociągu, Ankh-Morpork czy Wiedźmin Stary Świat.
Do tego ostatniego kupiłem Paladiny, wcześniej używałem jakichś zwykłych.

O ile świat byłby prostszy, gdyby wszystkie karty były w tym samym rozmiarze

No, ale to by bez sensu było. Po co karty w Pędzących żółwiach miałyby mieć ten sam rozmiar, co karty w jakiejś skomplikowanej grze bitewnej, na których jest od cholery tekstu?

Rzeczone "Stwory z obory" to ja mogę nawet sprzedać. Raz grane.
Gra idealna dla tych, którzy potrafią wytrzymać kilka godzin żartów o pierdzeniu.

Nie padło tu "Wsiąść do pociągu" a ją szczególnie polecam. Taka strategiczna w której musimy doprowadzić tory z jednego miasta do drugiego, ale jest ograniczona ilość linii, więc trzeba się spieszyć, żeby przeciwnik nam jakiejś linii nie zajął. Jest bardzo przyjemna i dla każdego. Grałem wiele razy i sam posiadam wersje "Europa":

@Czitels: Jak to nie padło?
Kilka postów wspomina o tym (Ticket to Ride), np. https://4programmers.net/Forum/Off-Topic/262249-gry_planszowe_niegodne_polecenia?p=1934357#id1934357

Ja nie rozumiem fenomenu franczyzy pociągowej. Grałem w wersję regularną, w domu posiadam wersję Junior. Wrzuciłbym je wszystkie do worka z Karakiem i innymi grami "do zagrania z 7 latkiem". Sam z wyboru bym do niej nie siadł, bo wieje mi straszną nudą.

@Marooned: Są pasjonaci :]

Marooned napisał(a):

Ja nie rozumiem fenomenu franczyzy pociągowej. Grałem w wersję regularną, w domu posiadam wersję Junior. Wrzuciłbym je wszystkie do worka z Karakiem i innymi grami "do zagrania z 7 latkiem". Sam z wyboru bym do niej nie siadł, bo wieje mi straszną nudą.

Gra jest bardzo prosta. Co jest plusem, gdy chce się zagrać w coś lżejszego. Albo gdy chce się wprowadzić kogoś w świat planszówek.

1. Monopoly Deal Shuffle - karciana odmiana znanej gry ekonomicznej Monopoly. Podobnie jak w Monopoly zbieramy karty z nieruchomościami, zarządzamy pieniędzmi oraz losujemy karty szansy, które urozmaicają rozgrywkę. Wygrywa gracz, który zbierze wszystkie nieruchomości wybranego koloru.

Zalety:

• kompaktowy rozmiar, nie wymaga dużo miejsca
• dużo szybsza rozgrywka niż w Monopoly
  Wady:
• inne zasady niż Monopoly: więcej losowości, mniej planowania

Jeszcze więcej losowości? O jakim planowaniu mowa? Grałem ostatnie 4 wieczory w Monopoly (standardowy) z żoną, ta gra to frustrujący śmieć, przynajmniej w dwie osoby, czuję się jakbym grał w chińczyka.

Kilka gier które zrobiły na mnie pozytywne wrażenie z kilkudziesięciu już ogrywanych w ostatnich miesiącach i które mogę polecić:

Turbo - druga w którą grałem w większym gronie, świetna casualowa.
Excavation Earth - pierwsza nieco bardziej złożona w jaką grałem, na BGG nie jest najwyżej oceniana, ale grało mi się w nią świetnie, niewiele jest w niej miejsca na losowość. Nie do końca podoba mi się w niej asymetria frakcji.
Wyprawy Darwina - klimatyczna, w czasie gry każdy gracz wybrał inną strategię rozwoju a i tak się znaleźliśmy wszyscy niedaleko siebie na torze punktów, nie przypominam sobie żeby tam były w ogóle negatywne interakcje.
Nucleum - fajna strategia w której stawiasz budynki i zasilasz je w prąd. Minimalna asymetria.
Kanban EV - myślę, że nie trzeba się bać jej złożoności. W czasie gry kombinujesz jak złożyć auta z limitowanej ilości części które poniekąd sobie wszyscy podbierają, podobnie jak projekty aut. Więc z jednej strony próbujesz ogarnąć mechanikę, z drugiej trzeba pilnować co robi przeciwnik i czego może potrzebować.

To jeszcze jedno pytanie ode mnie - coś satysfakcjonującego dla dwóch graczy, z bardziej ambitną mechaniką?

Saalin napisał(a):

To jeszcze jedno pytanie ode mnie - coś satysfakcjonującego dla dwóch graczy, z bardziej ambitną mechaniką?

Może Maszyna Turinga? Nie grałem jeszcze, ale jest na liście TODO. Podobno najlepsza dla 1-2 graczy. Choć jej złożoność może nie spełniać Twoich oczekiwań

bakunet napisał(a):

Saalin napisał(a):

To jeszcze jedno pytanie ode mnie - coś satysfakcjonującego dla dwóch graczy, z bardziej ambitną mechaniką?

Może Maszyna Turinga? Nie grałem jeszcze, ale jest na liście TODO. Podobno najlepsza dla 1-2 graczy. Choć jej złożoność może nie spełniać Twoich oczekiwań

Wspominałem już o niej chyba. Mam i grałem. Całkiem spoko. Daliśmy radę grać nawet w 5 osób.

serek napisał(a):

Marooned napisał(a):

Ja nie rozumiem fenomenu franczyzy pociągowej. Grałem w wersję regularną, w domu posiadam wersję Junior. Wrzuciłbym je wszystkie do worka z Karakiem i innymi grami "do zagrania z 7 latkiem". Sam z wyboru bym do niej nie siadł, bo wieje mi straszną nudą.

Gra jest bardzo prosta. Co jest plusem, gdy chce się zagrać w coś lżejszego. Albo gdy chce się wprowadzić kogoś w świat planszówek.

I prawdopodobnie nie ma lepszej gry na początek, biorąc pod uwagę łatwość zasad, czas rozrywki, i satysfakcję z gry.

Saalin napisał(a):

To jeszcze jedno pytanie ode mnie - coś satysfakcjonującego dla dwóch graczy, z bardziej ambitną mechaniką?

Standardowo - Gloomhaven.

osadnicy narodzny imperium

Zasadniczo gra jest dość prosta. chodzi o zbudowanie silniczka poprzez budynki kopowane za surowce(i z nich zdobywamy surowce i pkt. na karta są też jakieś różne perki).. Oprócz kart ogólnych są karty frakcji(4 są) dajace więcej pkt. i ciekawsze perki. Jest 5 epok podzielonych na produkcję, wypatrywanie i akcje.
Karty podzielone sa na trzy kategorie akcje, produkcja i cecha np. jesli masz 5 rózowych kart(takie znaczki z boku karty) i masz karte która mówi "Za każdą różową karte pobierz 1 drewno podczas produkcji". Czyli można robić różne kombosy z paroma parametrami. Dodatkowo niektórych kart zamiast użyć możemy podpisać na nie kontrakt i podczas każdej produkcji dostac coś ekstra(podpisuje się go za żywność).
Dodatkowo istnieje możliwośc walki z innymi graczami(frakcje produkują zasób miecz i tarczy do walki i obrony) i otrzymywania surowców(atakuje się kartę i dostaje się surowce z grabierzy a jakie jest napisane na karcie. Karta ulega zniszczeniu). Co ciekawe można grabić własne karty z ręki ale to powoduje ich spadnięcie na cmentarz.

Podsumowując gra ok i tyle. Taki średniak. Plus że jest tania nowa 90 zł.

I kolejna gra
Na skrzydłach.
Gra o ptakach. W skrócie to taki trochę euras. Mamy trzy różne wiersze które są trzema różnymi typami siedlisk ptaków które dają różne perki. Karty opłacamy za pomoca pożywienia które można uzyskać w karminiku(lub akcji z kart o tym dalej). Karmnik to nic innego jak rzucone kostki na ściankach których jest pożywienie(konczy się to nowy rzut). Kładąc któregoś ptaka na siedlsku awansuje ono jak by. Załózmy zagraliśmy dwa ptaki na siedlisko na drzewie(pierwszy wiersz, w każdej rundzie po jednej akcji. Liczba rund w grze ograniczona). W kolejnej turze możemy odpalić ten wiersz co skutkuje pobraniem jedzenia. Ponieważ są dwa ptaki to pierwsze wolne pole mówi "weź dwie jendostki jedzenia", na początku na pierwszych dwóch polach jest tylko jedno. Po tem odpalamy akcje z tych dwóch kart jeśli jakieś ma np. możemy dobrać ekstra pożywnienie. Ważnym też jest składanie jaj na kartach(drugi wiersz to odpala), bo to sa pkt, potrzebne do położenia kart powzyej 1 pola itp.
Ważne tu sa detale na kartach jest liczba jaj jakie moga być, typ gniazda, rozpiętość skrzydeł, jakie siedliska może dany ptak zasiedlić i ile + efekty karty i same pkt. z karty. Moim zdaniem trudniej zapamiętać tu karty niż w innych grach, nazwy dłuższe i same ptaki. Co jest ważne bo przy dobieraniu kart bo można dobierać z kupki na ślepo lub 3 wyłożonych kart. Co oznacza że dłużej trwa docieranie się z grą. Dodatkowo są karty celów, tak i kartonik z osobnymi celami dla wszystkich co dają pkt.
gra jest też na bga(bez dodatków)

Ja to bym pograł w "Grę o tron", ale nikt z moich znajomych nie lubi i nie ma z kim grać.

Ostatnio zagrałem w 2 osoby w Nemesis, EN wersję. Mechanika bardzo mi się podoba. Nauka zasad zajęła jakieś 2.5h ;p Ale niestety jestem w stanie polecić grę dla większej ilości graczy. W 2 osoby ciężko striggerować pojawienie się obcych i walkę o realizację celów :/ Ale tytuł świetny

Jeszcze na dokładkę dziś gra to której chętnie i często wracam. Klasyk eurasów. Puerto rico
Zasadniczo każdy gracz ma własną planszetkę wyspy, na tej wyspie można w jednej części budować farmy a na drugiej budynki różnego rodzaju. Plantacje produkują surowce jak kukurydza, indygo,kawa,tytoń,cukier. Na drugiej części wyspy można postawić budynki co przetworzą te rzeczy z farm i wyprodukują towar. towar można wysłać statkami i zdobyć pkt.(żeby nie było łatwo liczba statków ograniczona i wszyscy na nie ładują). Sprzedać na targu za hajs(i kupić kolejne budynki). Dodatkowo są różnego rodzaju budynki które coś dają np. przechowują nie wysłane surowce(po fazie załadunku one spadają), drożej towary się sprzedaje itd. Na koniec liczy się pkt. z załadunku, budynków. Gra jest schematyczna ponieważ gracze po kolei decydują jaki rodzaj akcji odpalić np. budowanie budynków -> budują wszyscy, plantacje -> pobierają wszyscy plantacje itd.
Generalnie świetna gra.
Dwie uwagi:

• Gra sprzedawana w packu obecnie 3 dodatków(ja mam wersję z dwoma ale najważniejszymi)

• najnowszą wersję dotknęła poprawność polityczna, ludziki pracujące w budynkach są w najnowsze wersji fioletowe. Kiedyś byli ciemno brązowi.

• 

Korzystając z faktu, że w firmie mamy budżet na różne kółka zainteresowań i że w ekipie planszówkowej zebrało się nieco grosza, w skromnym gronie 3 osób wybraliśmy kilka tytułów, a sam dorzuciłem jeszcze dwa by dobić do limitu i tym sposobem parę dni temu kurier dostarczył mi taką przyjemną paczuszkę:

Póki gier nie zawiozę do biura na najbliższe spotkanie, to sobie je ogrywam w domu

Na start w czwartek poszła prosta imprezówka, Agencja Kosmiczna MLEM
Jak to moja młoda uznała, gra jest "super słitaśna". Losowość bardzo wysoka, niewielkie możliwości strategii i planowania, ale słodka, urocza, banalna i sympatyczna. Typowy push your luck, czyli wysiadamy teraz czy ryzykujemy porażkę albo więcej punktów? W sam raz na luźny wieczór z niedzielnymi graczami.
Bardzo ładnie wykonana. Plansza to dobrej jakości mata neoprenowa, jak w grach premium. Gra ma kilka opcjonalnych modułów, których na pierwszą rozgrywkę nie dodawałem. Zobaczymy na ile uatrakcyjnią grę. Możliwe, że jutro sprawdzę.

Dziś, korzystając z wolnego dnia, wrzuciłem na stół Waste Knights solo, czyli grę, która pojawiła się w tym zestawie z mojego wyboru jako nr 1. Po ostatnim Pyrkonie i kwadransie grania mocno nakręciłem się na ten tytuł.

Podejście pierwsze okazało się spotkaniem czołowo z lokomotywą.
15:00 początek czytania zasad [z paroma przerwami]
18:30 rozpoczęcie scenariusza "Droga zguby"
20:20 sromotna porażka [tylko 1 z 6 znaczników zdobyty]

Gra wydaje się brutalnie trudna. Robinson Crusoe jawi się przy tym jak wycieczka do parku (4/6 rozgrywek wygrana). Wybrałem grę na łatwym poziomie, a więc każde zdobycie znacznika (aż jeden raz w tym przypadku) dodaje +3 na torze czasu (zamiast standardowych +2), a i tak trzeba gnać na złamanie karku, ale jak tu gnać, jak sprzęt słaby, uszkodzony, a kończyny krwawią po spotkaniu z kilkoma nieprzyjemnymi typami na trasie? Skorzystałem z obozu by się nieco podleczyć i naprawić, ale przy wylądowaniu w Alice Offsprings i znacznikiem czasu na "1" wylosował mi się Strachoszpon, który dodatkowo dobrał znacznik Zasadzki i zaatakował jako pierwszy zadając mi 4 rany. Jedną obroniłem śmieciochronem, ale 3 weszły dobijając do 7, co pozbawiło mnie przytomności i zabrało drugą akcję w tej turze uniemożliwiając podjęcie akcji wątku i dodaniu +3 do czasu. Koniec tury, koniec czasu, spektakularna porażka.

Instrukcja pozostawia sporo do życzenia. W trakcie rozgrywki przeszukiwałem forum/fejsa/bgg mając kilka wątpliwości. Na szczęście wszystkie moje pytania zostały już zadane i odpowiedziane, ale sumarycznie dołożyło to z godzinkę do całej rozgrywki. Kolejne partie będą na pewno płynniejsze.
Gry przygodowe to jedne z moich ulubionych, choć do tej pory udało mi się ograć niewiele tytułów. Wiążę z tą pozycją spore nadzieje.

Jak ogram kolejne tytuły z paczki, to dam znać.

Everdell - swietnie z żoną sie bawiliśmy przez kilka miesięcy nad nią + masz zestaw rozszerzeń do podstawki

Pandemic Legacy: Sezon 0.

Specjalnym graczem nie jestem, ale czasem poprzesuwam pionki u znajomych. To była pierwsza gra kooperacyjna w którą grałem (wszyscy gracze są w jednym zespole) i na prawdę mi podeszła. 60 minut grania to jakieś kłamstwo, chyba, że ktoś może ma doświadczenie w tego typu grach. W 60 minut nie znając zasad to udało nam się we czwórkę wygrać prolog, który jest pierwszym z trzynastu etapów i to też dlatego, że oszukiwaliśmy trochę, bo wcale nie jest trudno przegrać jeśli się razem nie obmyśla strategii.

Takie małe podsumowanie tego, w co grałem od Sylwestra albo nawet trochę wcześniej:

Koty

https://www.rebel.pl/gry-planszowe/koty-nowa-edycja-2016973.html

Łatwa gra na luzie - przed sobą budujemy stosy kart, w tym celu łączymy koty w pary o odpowiadających albo odwrotnych wartościach. Możemy w tym celu kraść koty innych graczy. Do tego stos budujemy w sposób taki, że każda odwrócona karta daje mnożnik x2 do liczby punktów leżących na wierzchu, a na stosy przeciwników możemy zagrywać karty kruków o wartości 0, które cały stos zerują. Tak więc sporo negatywnej interakcji w relatywnie małym pudełku.

Kupcy z Łomży (Mercado de Lisboa)

https://www.rebel.pl/gry-planszowe/mercado-de-lisboa-2001063.html

Taktyczno-ekonomiczna, mamy targ, na którym stawiamy stoiska, i obsługujemy klientów, którzy mają różne potrzeby. Im lepiej trafimy w potrzeby klientów, tym więcej kasy zarobimy. Taktyczna, bo nie ma tu długofalowego planowania, raczej z tury na turę, bo zwłaszcza przy większej niż 2 liczbie graczy sytuacja zmienia się bardzo dynamicznie.
Zaletą jest ograniczony czas gry, bo gra się skończy, gdy skończą się nam miejsca na klientów albo na stoiska, więc gra się serio tyle, ile napisano na opakowaniu, a nie 3 x dłużej.

Jamajka

https://www.rebel.pl/gry-planszowe/jamajka-2003815.html

Bardzo prosta gra, zasady zrozumieją zarówno dzieci jak i senior developerzy. Jest to właściwie wariacja na temat grzybobrania - płyniemy statkiem na wyrzucone kostką pole, na którym musimy zapłacić jedzeniem/złotem. Jeśli dwa statki się spotkają na jednym polu, to walczymy, a zwycięzca może okraść jedną z ładowni pokonanego.
Celem jest oczywiście zebranie jak najwięcej złota na koniec gry, ale równocześnie dotarcie jak najdalej, bo za nieopłynięcie wyspy dookoła są punkty ujemne.
Nic specjalnego, ale całkiem przyjemna gra, gdy nie ma się siły/głowy na nic mądrzejszego.

Pory roku

https://www.rebel.pl/gry-planszowe/pory-roku-24280.html

To jest rzeź. Według czasu gry rozgrywka trwa 3 lata. Według czasu rzeczywistego może być podobnie. :P
We dwójkę graliśmy godzinę, więc gdy kiedyś mieliśmy gości, którzy chcieli wyjść ok 22, a była 21, to zaproponowaliśmy rozgrywkę w to... skończyło się odwiezieniem ich do domu o 1. :D
Gra niby prosta - budujemy karty z ręki, aby to zrobić zbieramy żetony żywiołów (różne w zależności od pory roku), ostatecznym celem jest zebranie punktów prestiżu czy jakoś tak. Jest trochę planowania (żebyśmy byli w stanie zbudować zaplanowane karty z tego, co dostaniemy), trochę losowości, ale głównym problemem jest mnogość zdarzeń na kartach. Np. można mieć kartę, która się aktywuje, jeśli przeciwnik zagra jakąś kartę, i np. pozwala nam awansować na torze prestiżu, co z kolei aktywuje zdarzenie u innego gracza, co z kolei aktywuje coś u nas - i tak jeśli każdy gracz ma kilka takich kart, to weryfikacja i analizowanie co się dzieje po każdym ruchu zajmuje sporo czasu. Do tego z tury na turę kart jest coraz więcej, więc i zależności do analizowania jest coraz więcej. Taka gra lepsza byłaby na komputer, bo robienie tego ręcznie to koszmar.

Wiedźmin: Stary Świat

Grałem już tak wiele razy, że znudziło mi się łażenie wiedźminami i zacząłem magami - jest nieco inaczej, ale mam wrażenie, że w walce są mocniejsi od wiedźminów, bo maja bardziej rozbudowane kombinacje kart do zagrania.
Ale przez brak normalnej tarczy są równocześnie strasznie słabi w dodatku Dziki Gon (który zmienia zasady gry totalnie zmieniając ją w co-opa). Brakło nam dosłownie 1 punktu życia do zwycięstwa.
Dodatek Skelige wprowadza fajną/niefajną sytuację - otóż na jednej wyspie jednocześnie może przebywać jedna osoba, więc jeśli zostanie tam z potworem, to nikt inny nie będzie mógł ubić tego potwora wcześniej. W ten sposób ktoś może wygrać całą rozgrywkę, a reszta nie będzie miała szans mu w tym przeszkodzić.

A, no i dzisiaj przyszła taka paczka. Nie wiem, co jest w środku, bo jak widać karton jest pilnie strzeżony.
Ale prawdopodobnie @Marooned nie miał racji, gdy rok temu pisał, że to nie wyjdzie, a to jest najważniejsze. ;)

Kiedy próbuję wkręcic znajomych w planszówki:

Unikatowe zdjęcie pracowników Archon studio pracujących nad instrukcją do HoMM

Nigdy nie widziałem gorszej instrukcji. Jest to właściwie zlepek strzępków informacji umieszczonych w losowych miejscach. Niby są jakieś rozdziały, ale żaden nie jest kompletny, do tego ciągle następują odwołania do kwestii, które będą wyjaśnione później, co wprowadza chaos i zamieszanie.

Ta instrukcja jest tak słaba, że nie zostało opisane nawet jak wygląda kolejność graczy w rundzie. 32 strony im zabrakło, aby podać podstawową informację. :D

Są planszetki pomocy gracza - ogromne, ale zawierają też strzępki informacji, nie zawierają ani kompletnego przebiegu tury/walki. Za to zawierają informacje, których brak w głównej instrukcji.

To samo na planszy walki - jest wymieniona losowa część informacji o tym, co można zrobić podczas walki, a część nie. Początkujący grający tylko za pomocą tych wskazówek może podjąć nieoptymalne decyzje.

Na planszy są namalowane budynki - część jest jednorazowa, część wielorazowa, część jednorazowa dla frakcji - w żaden sposób nie oznaczono tego na planszy, trzeba wertować biedainstrukcję.

Gra jest ładna, chyba fajna, ale ta instrukcja, to jakaś tragedia. Dobrze, że dobrzy ludzie z internetu ją przepisują w ramach projektu na GH.

Civilization: The Board Game - super gra, skomplikowana jak cholera, na grę trzeba zarezerwować dobę, ale gra się wyśmienicie. Szczególnie gdy ktoś lubi wersję komputerową.

Diuna imperium
Typ: Worker placment + karty
W Skrócie naszym zadaniem jest zdobycie minimum 10 pkt. Po czym gra się kończy(dogrywamy do końca) a jak gramy? Gra dzieli się na trzy faz: agenta, odkrywania i walki. Agenta kończy sie jak powiemy pas zwykle jak ich nam braknie. Odkrywanie to kupno kart a walka to cóż walka :)
0. wybieramy frakcje

1. Wysyłamy agentów(nasi pracownicy) na pola miast, przyprawy, frakcji albo takie zielone ogólne pola co dają żołnierzy, hajs, pkt. do zakupu kart czy dodatkowego agenta
2. Z tych pól można zdobyć surowce jak :woda, przyprawa, pieniądze czy też dociągnac karty na rękę albo karty intryg i żołnierzy. surowców używa się zazwyczaj żeby wejść na inne pola aby żeby zdobyć żołnierzy, dobrac kartę.
3. Czym są frakcje? To fremeni, bene gesserit, gildia i imperium. Przesuwając się po ich torach dostaje się dodatkowe pkt albo surowce. Ale ja się przesunąć? trzeba się udać agentem na jedno z dwóch pól danej frakcji dające różne rzeczy i kosztujące(bądź nie) coś.
4. A jak ruszyć agenta? Trzeba wydać kartę z ręki z symbolem pola. Wtedy wykonujemy ruch odpalamy pole i dodatkowo jeśli na szarym polu karty jest jakiś efekt go też rozpatrujemy czyli de facto ruch może przynieść nam parę korzyści
5. Wykorzystana karta już w tej rundzie nic nam nie da.
6. Jak powiemy pas i przechodzimy do tury odkrywania rzucamy karty z ręki na stół i podliczamy takie niebieskie pkt. to pieniądze na kupno kart w tej turze.
7. Tura walki. Otóż to jest tak: w trakcie tury agenta możemy zdobyć oddziały wojskowe i je rozmieścić(jak jesteśmy na polu z symbolem broni). Sami decydujemy ile i czy warto w tej rundzie(są ograniczenia co do liczby wystawianych oddziałów). Ponadto z kart w fazie odkrywania licza się bonusy do walki(symbole miecza czy żołnierzy). Maksymalnie w grze może być 10 walk i koniec gry wtedy każda walka daje coraz więcej ciekawych rzeczy.
8. W walce walczymy o premię. Są trzy jej stopnie(dwa jak w gramy w 3 i jeden jak w dwójkę).
9. Warto dodać że jest jeszcze jedna ciekawa mechanika karty intryg do zagrania w turze agenta lub walki albo na koniec gry. Mocno zmieniając rozgrywkę np. w walce można w zasadzie użyć tylko kart intrygi aby zwiększyć swoją siłę, ale np. mając 2 karty do użycia w walce możemy wyłożyć 1 i przekazać kolejkę dalej aby poczekać co zrobią inny. Ale to ryzyko bo jak inni tez powiedzą pas to kolejka nie idzie znowu tylko kończy się ta faza.

Podsumowując świetna gra, jedna z lepszych w jaką grałem nadal moim zdaniem nie lepsza od arnaka. Ale absolutny top. Minusem jest instrukcja. Np. ogólny rozdział o rozgrywce jest bardzo enigmatyczny i można popełnić błędy w grze przez to. Parę kart jest też trudnych do ogarnięcia.
Wyszła też diuna imperium odrodzenie: Czyli zmieniona plansza + dodatkowa mechanika szpiegów. faktycznie w kwestii pól zielonych u góry planszy są one najsłabsze w samym imperium co zmieniono w tej nowej wersji. Ponadto mamy dwa dodatki(jeszcze nie grałem) ale ponoć są świetne.
Gorąco polecam. Jak ktoś uwielbia arnak pozycja obowiązkowa. I ładne wykonanie.