#include <iostream>
class Point
{
int x;
int y;
public:
int getX(){return x;}
int getY(){return y;}
inline void setX(int a){x=a;}
inline void setY(int b){y=b;}
};
class Console
{
Point pnt;
public:
void enterDataX(int a)
{
std::cout<<"Wspolrzedna x: ";
std::cin >> a;
pnt.setX(a);
}
void enterDataY(int b)
{
std::cout<<"Wspolrzedna y: ";
std::cin >> b;
pnt.setY(b);
}
int showDataX(){return pnt.getX();}
int showDataY(){return pnt.getY();}
};
int main()
{
Console csl;
int x,y;
csl.enterDataX(x);
csl.enterDataY(y);
std::cout<<"P = ("<<csl.showDataX()<<","<<csl.showDataY()<<")"<<std::endl;
return 0;
}
Do oceny.
Kod działa,ale jest to pierwszy kod napisany w OOP,gdzie chce pozbyć się nawyku korzystania z dziedziczenia ucząc się dobrych zachowań.