Wpisy z tagiem: programista

@czysteskarpety: fakap już od pewnego czasu jest też "po naszemu". Bardzo dobre słowo, przyjęło się ;)

Też lubie czysty język, ale są słowa które mi się wkradają i zostają, fakap jest jednym z nich.

P: "<ściszonym głosem> Nie można tak!... Trzeba rozumieć, co się kopiuje" (no, żarty żartami, ale oczywiście to prawda, że trzeba rozumieć – co się kopiuje, uruchamia). — J: "...To wszystko jest taki projekt cały czas rozwojowy (...) ja tam się przy nim cały czas rozwijam". — Ciekawe odniesienie do siebie kodu i języka naturalnego. Moim zdaniem z językiem naturalnym związanych jest więcej emocji niż z kodem; w związku z tym lepiej wytłumaczy się intencję w tym pierwszym (@LukeJL, co sądzisz?). Oddzielną kwestią jest, czy jedna reprezentacja naszych emocji (język naturalny) dobrze mapuje się na drugą (kod)... — P: "...No ale ja tego nie rozumiem jako 'hak'; to jeżeli jest to dla Ciebie hak, to..." J: "To sorry, to się rozłączam". — P: "Możesz łapkę w dół najwyżej dać." J: "Albo focha!" — Paweł, co będziesz otwierał, pub jakiś? — Tak mi przyszło do głowy: samodokumentujący się kod z jednej strony jest taki sam przez się, a z drugiej jest taki, ponieważ tak go interpretujemy. W związku z tym nie można powiedzieć, że kod jest samodokumentujący się niezależnie od jego czytelnika. Jeśli ktoś po roku-dwóch przerwy nie pamięta niektórych konstrukcji i algorytmów z danego języka programowania, to nie musi być kwestią braku komentarzy, jeśli nie rozumie kodu w tym języku. W związku tym jakkolwiek samodokumentujący się kod, myślę, ma swoją wartość, to być może zmienia się perspektywa: nie każdy "idealnie napisany kod" (=samodokumentujący się) nie wymaga komentarzy. Again, wracamy do emocji, które są niesione w większym stopniu przez język naturalny. (Prawdopodobnie pamięć jest silnie związana z emocjami, ale psychologiem nie jestem, muszę to jeszcze przemyśleć). (Heh, co ciekawe, jak już napisałem to, to puściłem dalej, i okazało się, że podobnie powiedzieliście).

P: "Z opisu ROZUMIEM, ale nie widziałem tego filmu…" – J: "Musiałeś go widzieć" – P: "No może… dobrze, może widziałem (…)" :d — Co to jest "domyślny commit – John Smith"? — Co do tematu: po przesłuchaniu zaciekawiło mnie, skąd się wzięły "projekty". Nie słyszałem o czymś takim sprzed np. 100 lat.

Poza ASCII to nie problem, kwestia przyzwyczajenia się, ale potem przychodzą inne technologie które zamiast prostej spacji robią %20 a to dla mnie syf

Hm, tak, to rzecz dziwna. Np. Firefox koduje czasem (kodował?) niektóre znaki w adresach URL ciągami znaków z procentem; w sumie nie wiem, czemu (nie lubię, jak przeglądarka web robi "magię").

P: "Gdzieś to chyba słyszałem..." J: "W 54-tym odcinku..."