Funkcja super() jak działa, jak używać, argumenty ?

Funkcja super() jak działa, jak używać, argumenty ?
VO
  • Rejestracja:ponad 6 lat
  • Ostatnio:ponad 6 lat
  • Postów:1
0

Cześć
Przerabiam właśnie książkę "Python dla każdego. Podstawy programowania. Wydanie III"
Jestem na dziedziczeniu w OOP
Niestety na trafiłem na funkcję super() której za nic nie mogę zrozumieć
Kod autora książki

Kopiuj
# Gra w karty 3.0
#  demonstruje dziedziczenie -  przeslanianie metod

class Card(object):
	"""Karta do gry"""
	RANKS = ["A","2","3","4","5","6","7","8","9","10","j","Q","K",]

	SUITS = ["c","d","h","s"]

	def __init__(self,rank, suit):
		self.rank = rank
		self.suit = suit

	def __str__(self):
		rep = self.rank + self.suit
		return rep

class Unprintable(Card):
	"""Karta ktorej ranga i kolor nie sa ujawnione przy jej wyswietleniu"""
	def __str__(self):
		return "<utajniona>"

class Positionable_Card(Card):
	"""Karta ktora moze byc zakryta lub odkryta"""
	def __init__(self, rank, suit, face_up=True):
		super(Positionable_Card, self).__init__(rank, suit)
		self.is_face_up = face_up

	def __str__(self):
		if self.is_face_up:
			rep = super(Positionable_Card, self).__str__()
		else:
			rep = "XX"
		return rep

	def flip(self):
		self.is_face_up = not self.is_face_up

Konkretnie chodzi mi o linię 26 "super(Positionable_Card, self).init(rank, suit)"
Jak to działa skąd się tam wzięły te argumenty i dlaczego?

NO
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:ponad 5 lat
  • Postów:165
2

Wywołanie super odnosi się do klasy nadrzędnej, dzięki czemu możesz odnieść się do metod, które twoja pochodna klasa przysłania.

siloam
  • Rejestracja:prawie 8 lat
  • Ostatnio:prawie 2 lata
  • Postów:99
0

Metoda super() konkretnie wywołuje tutaj konstruktor klasy nadrzędnej. Kod:

Kopiuj
    def __init__(self, rank, suit, face_up=True):
        super(Positionable_Card, self).__init__(rank, suit)
        self.is_face_up = face_up

jest równoważny

Kopiuj
    def __init__(self,rank, suit, face_up=True):
        #Właściwości z konstruktora nadklasy
        self.rank = rank
        self.suit = suit
        #Dodatkowa właściwość klasy pochodnej
        self.is_face_up = face_up

Dziedziczenie za pomocą klas jest pewną abstrakcją odpowiadającą za mechanizm kompozycji. Dzięki temu nie musisz za każdym razem przepisywać metody konstruktora.klasy nadrzędnej. Zamiast tego wstrzykujesz go metodą super do klasy pochodnej, a potem możesz rozszerzyć lub/i nadpisać jej właściwości.


edytowany 1x, ostatnio: siloam
AF
  • Rejestracja:prawie 7 lat
  • Ostatnio:około 12 godzin
  • Postów:172
1

Jak wyżej^. Z tego co widzę kod pochodzi z Pythona 2. W Pythonie 3 składnia jest nieco inna:

Kopiuj
super().__init__(rank, suit)

Czyli nie musimy wskazywać nazwy klasy, której funkcje nadrzędne chcemy wywołać.

Super korzysta z MRO - Method Resolution Order. W skrócie wyszukuje wskazaną funkcję (dla nas __init__) po kolei wedle MRO. Gdyby klasa Positionable_Card wyglądała tak: Positionable_Card(cardA, cardB) to Python najpierw "zajrzy" do cardA. Jeżeli cardA będzie miało metodę__init__ również z wywołaniem super().__init__ to zostanie przeszukana kolejna klasa wedle MRO (czyli cardB).Gdyby klasa cardA nie miała __init__ to Python przeszuka kolejną klasę wedle MRO. Jeżeli nic nie znajdzie to wywoła wyjątek AttributeError - brak metody o określonej nazwie.

edytowany 3x, ostatnio: AsterFV
SM
  • Rejestracja:ponad 5 lat
  • Ostatnio:prawie 4 lata
  • Postów:23
0

Witam. Przyznam, że ten temat jest znajdowany przez google po wpisaniu "do czego służy super() Python" więc postanowiłem, że się dopiszę zamiast zakładać nowy temat. Poniżej pewien kod (pisany w Python 3.7) i pytanie do niego:

Kopiuj
class czlowieczek:
    def __init__(self, imie, nazwisko):
        self.nazwisko = nazwisko
        self.imie = imie


cz1 = czlowieczek("Jan", "Kowalski")
print(cz1.imie)
print(cz1.nazwisko)

class dziecko (czlowieczek):
    def __init__(self, imie, nazwisko, imie_ojca):
        czlowieczek.__init__(self, imie, nazwisko)
        self.imie_ojca = imie_ojca

cz2 = dziecko("Stefanek", "Kowalski", "Jan")
print(cz2.imie)
print(cz2.nazwisko)
print(cz2.imie_ojca) 

Jedna z linijek wygląda tak:

Kopiuj
        czlowieczek.__init__(self, imie, nazwisko)

Zauważyłem, że w przypadku tego kodu mogę użyć dla tej linijki inny zapis w postaci:

Kopiuj
super().__init__(imie, nazwisko)

Osiągam dokładnie taki sam efekt. Jaka jest różnica między tymi zapisami ? Ewentualnie w jakim przypadku nie da się zastosować któregoś sposobu zapisu ?

Spearhead
  • Rejestracja:prawie 6 lat
  • Ostatnio:około 2 godziny
  • Postów:1002
0

Jakby to ująć, można dodawanie zapisać tak:

Kopiuj
>>> 2+2
4

A można i tak:

Kopiuj
>>> (2).__add__(2)
4

Działa tak samo co nie...? Ale jest raczej mniej czytelne. Język udostępnia konstrukcje pozwalające zrobić coś ładniej, co się zwie "cukrem skladniowym", aby nie trzeba było być świetnie obeznanym w bebechach języka - tu jest to fakt, że dodawanie w istocie wywołuje magiczną metodę __add__ - dla liczb generalnie to bez znaczenia, ale w końcu możesz dodawać i obiekty.

Tak, że na pierwszy rzut oka różnica między nazwa_klasy.metoda(self, argument), a super().metoda(argument) zdaje się sprowadzać do tego, że w drugim przypadku nie musisz zawsze pamiętać nazwy swojej nadklasy, co jest wygodniejsze w stosowaniu. Być może ma to jakieś jeszcze śmieszne efekty uboczne, które się unaoczniają przy jakichś edge-case'ach, pokroju tych różności, co niedawno ktoś wrzucił na mikroblog (https://github.com/satwikkansal/wtfpython), na przykład narusza to jakoś MRO (nigdy nie pamiętam jak to działa), aczkolwiek nie powinno to być problemem, bo każdy porządny programista będzie raczej używał super(), bo to bardziej pytoniczne i tak się po prostu robi.

A tutaj a szybko wyguglane mądrości ze SO https://stackoverflow.com/questions/576169/understanding-python-super-with-init-methods, w które już mi się nie chce wgłębiać o tej porze.

AF
W linku wspomniana dodatkowa zaleta jest taka, że przy wielodziedzicznosci super() wywoła daną metodę w każdej klasie po której dziedziczymy. Zatem jak mamy class A(B, C): def fun(self): super().fun() Wywoła to fun() dla B i C
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)