Silnia bez petli for

Silnia bez petli for
Mariuszx
Mariuszx
0

W ksiazce, ktora czytam jest taki oto kod jak ponizej. Oblicza silnie ale bez uzycia for, zamiast tego jest ponowne wywolanie tej samej metody. Czy to duzo lepsza praktyka niz zwyczajnie uzycie for ()...? Przyznam szczerze, ze nie przyszloby mi do glowy, zeby w ten sposob do tego podejsc :)

Kopiuj
package stacktrace;

import java.util.*;

public class StackTraceTest {

	public static int factorial(int n){
		System.out.println("factorial(" + n + "):");
		Throwable t = new Throwable();
		StackTraceElement [] frames = t.getStackTrace();
		for (StackTraceElement f : frames){
			System.out.println(f);
		}
		int r;

// tu kawalek obliczajcy silnie 
		if (n<=1) r = 1;
		else r = n * factorial(n-1);


		System.out.println("return " + r);
		return r;
	}
	public static void main(String[] args) {
		// TODO Auto-generated method stub
		Scanner in = new Scanner(System.in);
		System.out.println("Enter n: ");
		int n = in.nextInt();
		factorial(n);

	}

}
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Muchomoras
MU
Muchomoras
MU
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:ponad 6 lat
  • Lokalizacja:Polska, Wrocław
  • Postów:26
0

Zarówno iteracyjne, jak i rekurencyjne rozwiązania mają swoje plusy i minusy.

Polecam poczytać coś w tym stylu: http://stackoverflow.com/questions/11171648/factorial-method-recursive-or-iterative-java

Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
hauleth
hauleth
hauleth
hauleth
Moderator
  • Rejestracja:ponad 17 lat
  • Ostatnio:17 dni
2

Zależy od języka, są języki, w których nie da się inaczej niż rekurencją (tak się nazywa wywoływanie metody przez samą siebie). Jednak a propos Javy to takie podejście nie ma sensu z racji, że JVM nie ma tzw. tail call optimization. Chodzi o to, że istnieje metoda optymalizacji wywołań rekurencyjnych. Załóżmy twój scenariusz. Wywołania wyglądają tak:

Kopiuj
factorial(5)
  factorial(4)
    factorial(3)
      factorial(2)
        factorial(1)
        1
      2
    6
  24
120

Jednak jeśli napiszemy tę metodę w taki sposób:

Kopiuj
public static int _factorial(int n, int acc) {
    if n < 1 {
        return acc;
    } else {
        return factorial(n - 1, acc * n);
    }
}

public static int factorial(int n) {
    return _factorial(n, 1);
}

To sprytny kompilator może zauważyć, że tylko zmieniają się parametry, więc zamiast wywoływać funkcję (i zwiększać stos) to tylko podmieni argumenty i wróci na początek funkcji, więc wyjdzie coś takiego:

Kopiuj
factorial(5)
    _factorial(5, 1)
    _factorial(4, 5)
    _factorial(3, 20)
    _factorial(2, 60)
    _factorial(1, 120)
    _factorial(0, 120)
120

Zamiast zagłębiania się wywołań mamy płaską strukturę, która jest równoważna pętli. Takie "sprytne rozwiązanie" nazywa się właśnie TCO (tail call optimization, optymalizacja wywołań ogonowych).

Jednakowoż jak wyżej wspomniałem maszyna wirtualna Javy (JVM) nie posiada takowego usprawnienia, przez co napisany w taki sposób kod jest mniej wydajny i bardzo łatwo może doprowadzić do, tzw. przepełnienia stosu, czyli zbyt głębokiego wejścia w rekurencję, co spowoduje rzucenie wyjątku i przerwanie programu.

Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
bogdans
bogdans
bogdans
bogdans
Moderator
  • Rejestracja:prawie 17 lat
  • Ostatnio:prawie 5 lat
0

W przypadku funkcji factorial rzucenie wyjątku można uznać za korzystne. Wynik otrzymany iteracyjnie i tak będzie błędny dla n > 12, rzucenie wyjątku ustrzeże nas przed przeoczeniem tego błędu. Na mojej maszynie StackOverflowError leci dla n = 9319.

To smutne, że głupcy są tak pewni siebie, a ludzie mądrzy - tak pełni wątpliwości. Bertrand Russell
edytowany 1x, ostatnio: bogdans
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Juhas
JU
Juhas
JU
  • Rejestracja:około 22 lata
  • Ostatnio:około miesiąc
  • Postów:5042
0

Chodzi w zadaniu pewnie tylko o to, żebyś zakumał o co chodzi z rekurencją. Są pewne problemy, które rozwiązuje się tylko rekurencyjnie, bo inaczej nie ma to żadnego sensu.

Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Treść
Podgląd
Kliknij, aby dodać treść...
Kliknij, aby dodać załącznik lub wklej ze schowka.
Instrukcja obsługi Markdown
Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)