Jaka jest rola zwracania danych?

Jaka jest rola zwracania danych?
NE
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:15
0

Witam, zaczynam naukę programowania c++ w literaturze i ogólnie także w internecie natykam się na tematy związane z zwracaniem jakiejś liczby przez return bądź obecność funkcji nie zwracajacej nic czyli np. Void. Więc moje pytanie brzmi jaki jest sens zwracania danych skoro bez tego jakoś nie widzę problemu w egzystencji programu? w internecie tylko natykam się na odpowiedź typu że tak jest bo musi być lub nie i tyle. Proszę o szybką pomoc bo bardzo mnie to nurtuje

twonek
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:prawie 2 lata
  • Postów:2500
4

Bo tak jest wygodniej i pozwala na bardziej naturalny zapis. Porównaj te 2 kawałki kodu:

Kopiuj
#include <iostream>
using namespace std;

void wypisz(int d)
{
    cout << d;	
}

int dystans(int x, int y)
{
	return x + y;   // durna funkcja;
}

int podajX()
{
	return -11;
}

int podajY()
{
	return 102;
}

int main() 
{
	wypisz(dystans(podajX(), podajY()));
	return 0;
}
Kopiuj
#include <iostream>
using namespace std;

void wypisz(int d)
{
    cout << d;	
}

void dystans(int x, int y, int& d)
{
	d = x + y;   // durna funkcja;
}

void podajX(int& x)
{
	x = -11;
}

void podajY(int& y)
{
	y = 102;
}

int main() 
{
	int x, y, d;
	podajX(x);
	podajY(y);
	dystans(x, y, d);
	wypisz(d);
	return 0;
}

Poza tym w programowaniu najlepsze są tzw. pure functions (nie wiem jak jest po polsku), czyli funkcje, które dla tych samych danych wejściowych zawsze zwracają te same wyniki i nie mają efektów ubocznych, czyli nie modyfikują obiektów nielokalnych. Takie funkcje są fajne, bo łatwo je testować, są przewidywalne, łatwo je zastąpić innymi itd. Podając referencję do funkcji, żeby mogła ją zmodyfikować, od razu skreślasz ją z szansy bycia fajną funkcją ;)

NE
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:15
0

Czyli, że poza estetyka i wygodą nic takiego nie wnosi?

Patryk27
Moderator
  • Rejestracja:ponad 17 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Lokalizacja:Wrocław
  • Postów:13042
3

Ułatwia przeprowadzanie optymalizacji.
Jakich jeszcze argumentów potrzebujesz? Czytelność kodu jest głównym czynnikiem.


twonek
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:prawie 2 lata
  • Postów:2500
2

Estetyka i wygoda to jedne z najważniejszych rzeczy w programowaniu. Nie istnieje rzecz, którą możesz zrobić w języku wysokiego poziomu, a której nie możesz w asemblerze, a jakoś nie widzę tych legionów programistów asemblera w tych czasach.

NE
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:15
0

Powiem tak, ciężko mi na kody patrzeć ze strony estetyki jeżeli nic rozbudowanego jeszcze nie stworzyłem, a bardzo zaczeło mnie nurtowac zwracanie danych, gdy nawet nie wiem po co tego używać, a wzmianki na ten temat nie mogłem nigdzie doczytac po prostu nielogiczny jest dla mnie fakt istnienia tego i nie rozumiem jaka wagę odgrywa

edytowany 1x, ostatnio: Nekos
Patryk27
Moderator
  • Rejestracja:ponad 17 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Lokalizacja:Wrocław
  • Postów:13042
1
Nekos napisał(a)

nic rozbudowanego jeszcze nie stworzyłem

To spójrz na przykład @twonek, nie sądzisz, że pierwsza wersja jest bardziej czytelna? ;)

po prostu nielogiczny jest dla mnie fakt istnienia tego i nie rozumiem jaka wagę odgrywa

Taką ano wagę, że kod jest bardziej przejrzysty.
Poza tym nawiązuje to także z pewnej strony do definicji funkcji w matematyce.


edytowany 1x, ostatnio: Patryk27
T9
  • Rejestracja:prawie 10 lat
  • Ostatnio:prawie 6 lat
  • Postów:329
1

Taki że pozwala Ci to napisać suma = Dodaj(2,2); co jest łatwe proste i przyjemne albo if(SprawdzWarunek(1)) albo do{}while(int32.TryParse(a,out b))

NE
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:15
0

Wspominając o funkcji trochę już rozjasniles mi sytuację, faktycznie zacząłem dostrzegać ta prosta różnice, jeszcze muszę nad tym lepiej pomyśleć

NE
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:15
0

Poprosiłbym jeszcze o więcej przykładów zastosowania zwrotu chciałbym to sobie dobrze przetłumaczyć :-)

szopenfx
  • Rejestracja:prawie 21 lat
  • Ostatnio:4 miesiące
0

Ćwiczenie dla ciebie narysuj ramkę przy pomocy pętli (przypuszczam, że były omawiane przed funkcjami) z plusików 5x7 później 4x4 później 8x7 i wymyśl sobie jeszcze z 8 dodatkowych i pokaż tu co napisałeś - obiecuję skrócić twój kod przy pomocy funkcji 10-krotnie.

NE
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:15
0

Tzn pobieżnie sobie omowilem , ale to będzie dobre ćwiczenie zrobię to na jutro jak bd mieć dostęp do laptopa:-)

szopenfx
  • Rejestracja:prawie 21 lat
  • Ostatnio:4 miesiące
1

Dobra nie musisz, choć jeśli chcesz powtórzyć pętle to będzie ok.
Chodzi o to, że wystarczy, że napiszesz jedną funkcję, która będzie przyjmowała 2 parametry np. szerokość i wysokość ramki i ją rysowała wtedy zadanie sprowadzi się do tych 10 linijek w stylu
RysujRamke(5, 7);
RysujRamke(4, 4);
RysujRamke(8, 7);
itd.
oraz tylko 1 funkcji RysujRamke, która będzie miała w sobie tylko 2 lub 3 pętle i odpowiadała za rysowanie plusików (pobierając wysokość i szerokość).
W ten sposób nie powtarzasz tego samego kodu 10-krotnie przez kopiowanie, ale wydzielasz wspólną część i będziesz mógł sobie jej używać do woli. Jeśli przyjdzie ci do głowy zamienienie plusików na gwiazdki wystarczy że zmienisz 1 znak w funkcji a nie w dziesiątkach innych.
Taka moim zdaniem zaleta funkcji/procedur czyli zapobiega ciągłemu powtarzaniu się i rozrastaniu kodu.

NE
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:15
0

Ooo już chyba załapałem o co chodzi, spróbuję stworzyć ten program, owoce pracy postaram się tu wstawić do sprawdzenia

xfin
  • Rejestracja:ponad 11 lat
  • Ostatnio:8 miesięcy
  • Lokalizacja:Genewa
  • Postów:597
0

Panowie! Co wy z tą estetyką? Takiego tłumaczenia bym się po was nie spodziewał.

@Nekos - return (zwracania danych) używasz przede wszystkim po to, żeby mieć później do nich dostęp i móc tych wyników używać dalej (a nie rozbudowywać funckję o x parametrów, które później stworzą z niej wielolinijkowego potworka).

Prosty przykład - masz funkcję, która wykonuje bardzo skomplikowane obliczenia. I chcesz ten wynik wyświetlić. Spoko możesz użuc std::cout. ALE! Chcesz wykonać te obliczenia dla innych danych i dodatkowo pomnożyć razy PI.

Zatem: return zwraca twoje obliczenia, a ty spokojnie mnożysz przez PI. W tych konkretnych przypadkach nie pojmuj return jako zwracania wartości, ale jako możliwość do używania zwróconych danych w innych miejscach programu, czy funkcjach.

twonek
a nie rozbudowywać funckję o x parametrów, które później stworzą z niej wielolinijkowego potworka - jeśli to nie estetyka to co to jest?
xfin
Ale nie przede wszystkim! Oczywiście nie neguję estetyki (tylko w poprzednich postach pojawiała się kilka razy fraza "estetyka") podczas gdy @Nekos po prostu nie widział sensu używania return (vide skoro się uczy to testuje main, a funkje zazwyczaj wszystko wyświetlają). Wolę po prostu pokazać, że te dane są re-używalne.
twonek
bez zwracania dane też są reużywalne
TA
  • Rejestracja:prawie 14 lat
  • Ostatnio:3 miesiące
  • Postów:74
0

Cześć :) Informatyka głównie opiera się na takiej dziedzinie jak matematyka;)
Funkcja to taka relacja(coś wpuszczasz, coś wypuszczasz), która pozwala Ci zapisać pewne rzeczy krócej ;) y = 2x + 5 :) dla x <-5;5> powiedzmy...
Noi teraz pytanie czy wolisz dodawać po kolei np pętlą... czyli krok po kroku... ;)
Idąc dalej...Pamiętaj nim dalej w las tym głębiej...
Trochę przypominasz swoim myśleniem gimnazjalistę który nie potrafi zczaić funkcji kwadratowej... jest to dla niego trochę abstrakcja...
Pewne rzeczy musisz sobie abstrahować w swojej główce, rozkminiać na intuicje, ponieważ jeśli byś zasięgnął książki definiujące funkcje i jej działanie to myślę, że byś nie zkminił połowę definicji.
Polecam Ci zacznij może od Pascala by zrozumieć programowanie :) na start zawsze to dobry pomysł jeśli do końca nie widzi się zalet funkcji i zwracania danych :)

Patryk27
Podwójny post
TA
Poprawiłem ;)
0

Wszyscy lubią niepraktyczne metafory, więc ja odpowiem w ten sposób:

Wyobraź sobie, że funkcja to jakaś maszyna. Parametry funkcji to to, co wrzucasz do maszyny do wielkiej rury z napisem "składniki".
W tym wypadku zwracanie danych oznaczałoby, że maszyna ma gdzieś drugą rurę, z której wyrzucany jest jej produkt.
Dzięki temu, że każda maszyna ma rurę wyjściową, możesz użyć trochę wężyka i z wyjście z jednej (lub kilku) maszyn podłączyć do wejścia kolejnej maszyny, i tak dalej, i tak dalej.
Możesz też ew. podstawić jakiś pojemnik (zmienną) pod wyjście i zachować produkt na później.

Bez zwracania danych, twoja funkcja może działać w dwa sposoby: albo modyfikacja parametrów (wskaźnik/referencja), albo modyfikacja jakiegoś globalnego stanu.
W naszej metaforze wariant "modyfikacja parametrów" wyglądałby tak, że maszyna ma kilka zamykanych drzwiczek z napisem "włóż składnik tutaj", po włożeniu wszystkich naciskasz guziczek, maszyna robi "brrrrr", po czym drzwiczki się otwierają i zamiast składników masz produkty.
Wariant "stan globalny" wyglądałby tak, że masz rurę wejściową, ale maszyna nie ma żadnej rury czy okienka, gdzie pokazują się wyjściowe produkty - zamiast tego, jest podłączona do jakiegoś zsypu, i za każdym razem, gdy ją włączysz i zrobi swoje "wrrrrr", musisz iść do zsypu po swój produkt. Ma to ten drobny plus, że produkt będzie na ciebie czekał w zsypie, ale minus jest taki, że możesz się zapomnieć i użyć maszyny dwa razy pod rząd - potem pójdziesz do zsypu radośnie po produkt 1, podczas gdy on dawno już został zastąpiony produktem 2.

Obydwa podejścia bez zwracania mają tę wadę, że musisz ręcznie przekazywać produkty od jednej maszyny do drugiej i pilnować, żeby przypadkiem nie zmienić czegoś, co miało zostać bez zmian.
Scenariusz 1: "Maszyna A i B są podłączone pod C, podstaw pojemnik pod wyjście C i włącz - dostaniesz produkt."
Scenariusz 2: "Weź pojemnik, włóż do A, włącz, wyjmij pojemnik z A; weź inny pojemnik, włóz do B, włącz B, wyjmij z B; teraz weź obydwa poprzednie i jeszcze trzeci i włóż do C; jak włączysz, to w tym trzecim będzie gotowy produkt."
Myślę, że w tym wypadku scenariusz 1 jest zdecydowanie bardziej przejrzysty i intuicyjny.

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)