Program okienkowy w WinAPI

Program okienkowy w WinAPI
M8
  • Rejestracja:prawie 12 lat
  • Ostatnio:prawie 12 lat
  • Postów:15
0

Witam

Jestem w trakcie pisanie programu okienkowego w C++, z wykorzystaniem WinAPI. Oto mój kod:

Kopiuj
#include<iostream>
#include<cmath>
#include<windows.h>

const double x0=1.2*M_PI;
const double x1=1.5*M_PI;
const double x2=1.8*M_PI;
double y_0=sin(x0);
double y_1=sin(x1);
double y_2=sin(x2);

LPSTR nazwaklasy="klasa_okna";
MSG komunikat;
HINSTANCE g_hInstance;
HWND okno1, button1, button2, okno_lagrange, okno_newtona, button_lagrange;
int g_nCmdShow;
LRESULT CALLBACK WndProc(HWND hwnd, UINT msg, WPARAM wParam, LPARAM lParam);

void ilagrange();
void inewtona();
double lagrange(double x);

int WINAPI WinMain( HINSTANCE hInstance, HINSTANCE hPrevInstance, LPSTR lpCmdLine, int nCmdShow )
{
    WNDCLASSEX wc;
    wc.cbSize = sizeof( WNDCLASSEX );
    wc.style = 0;
    wc.lpfnWndProc = WndProc;
    wc.cbClsExtra = 0;
    wc.cbWndExtra = 0;
    wc.hInstance = hInstance;
    wc.hIcon = LoadIcon( NULL, IDI_APPLICATION );
    wc.hCursor = LoadCursor( NULL, IDC_ARROW );
    wc.hbrBackground =( HBRUSH )( COLOR_WINDOW + 1 );
    wc.lpszMenuName = NULL;
    wc.lpszClassName = nazwaklasy;
    wc.hIconSm = LoadIcon( NULL, IDI_APPLICATION );
    RegisterClassEx(&wc);
    g_hInstance=hInstance;
    g_nCmdShow=nCmdShow;
    //
    okno1=CreateWindowEx(WS_EX_CLIENTEDGE, nazwaklasy, "Interpolacja", WS_OVERLAPPEDWINDOW, CW_USEDEFAULT, CW_USEDEFAULT, 240, 200, NULL, NULL, hInstance, NULL);
    ShowWindow(okno1, nCmdShow);
    UpdateWindow(okno1);
    button1=CreateWindowEx(0, "BUTTON", "Metoda Lagrange'a", WS_CHILD | WS_VISIBLE, 45, 30, 150, 30, okno1, NULL, hInstance, NULL);
    button2=CreateWindowEx(0, "BUTTON", "Metoda Newtona", WS_CHILD | WS_VISIBLE, 45, 90, 150, 30, okno1, NULL, hInstance, NULL);
    //

    while(GetMessage(&komunikat, NULL, 0, 0))
    {
        TranslateMessage(&komunikat);
        DispatchMessage(&komunikat);
    }
    return komunikat.wParam;
    return 0;
}
LRESULT CALLBACK WndProc(HWND hwnd, UINT msg, WPARAM wParam, LPARAM lParam)
{
    switch(msg)
    {
        case WM_CLOSE: DestroyWindow(hwnd); break;
        case WM_DESTROY: PostQuitMessage(0); break;
        case WM_COMMAND:
            if((HWND)lParam==button1) ilagrange();
            if((HWND)lParam==button2) inewtona();
            break;
        default: return DefWindowProc(hwnd, msg, wParam, lParam);
    }
    return 0;
}
void ilagrange()
{
    HDC hdcOkno;
    okno_lagrange=CreateWindowEx(WS_EX_CLIENTEDGE, nazwaklasy, "Interpolacja Lagrange'a", WS_OVERLAPPEDWINDOW, CW_USEDEFAULT, CW_USEDEFAULT, 800, 600, NULL, NULL, g_hInstance, NULL);
    hdcOkno=GetDC(okno_lagrange);
    ShowWindow(okno_lagrange, g_nCmdShow);

    TextOut(hdcOkno, 100, 30, "Interpolacja metod¹ Lagrange'a", 30);
    double i=M_PI;
    while(i<2*M_PI)
    {
        SetPixel(hdcOkno, int(100*i)+10, int(100*(lagrange(i)))+200, 0x000000FF);
        i=i+0.0001;
    }
    UpdateWindow(okno_lagrange);
    HWND hText=CreateWindowEx(WS_EX_CLIENTEDGE, "EDIT", NULL, WS_CHILD | WS_VISIBLE | WS_BORDER,500, 500, 150, 20, okno_lagrange, NULL, g_hInstance, NULL);
    UpdateWindow(okno_lagrange);
    /*DWORD dlugosc = GetWindowTextLength( hText );
    LPSTR Bufor =( LPSTR ) GlobalAlloc( GPTR, dlugosc + 1 );
    GetWindowText( hText, Bufor, dlugosc + 1 );*/
    
    ReleaseDC(okno_lagrange, hdcOkno);
}
void inewtona()
{
    
}
double lagrange(double x)
{
    return (y_0*(((x-x1)*(x-x2))/((x0-x1)*(x0-x2)))+y_1*(((x-x0)*(x-x2))/((x1-x0)*(x1-x2)))+y_2*(((x-x0)*(x-x1))/((x2-x0)*(x2-x1))));
}

Program działa następująco: w oknie głównym programu znajdują się dwa przyciski. Po wybraniu przycisku wywoływana jest odpowiednia unkcja (na razi zrobiłem obsługę tylko funkcji interpolacja Lagrange'a). W funkcji tworzone jest nowe okienko, w którym rysowany jest wykres funkcji oraz pojawia się TextBox.
Mam następujące problemy:

  1. Chciałbym, aby tylko zamknięcie głównego okna programu powodowało zakończenie programu, a nie tak jak teraz, że zamknięcie dowolnego okna powoduje zakończenie programu.
  2. Nie wiem jaki sposób odczytać liczbę wpisaną do TextBoxa i wyświetlić ją np. jako MessageBox (dokładnie ma wyśweitlać wartość funkcji w podanym punkcie, ale jak będę wiedział jak wyświewtlić tekst wpisany do TextBoxa to będę potrafił wyświetlić też wartość funkcji.
  3. Jako, że jest to mój pierwszy program okienkowy, to prosiłbym o sprawdzenie ogólnej poprawności kodu :)

Będę wdzięczny za wszelkie sugestie i rady.

Pozdrawiam

M8
  • Rejestracja:prawie 12 lat
  • Ostatnio:prawie 12 lat
  • Postów:15
0

Został jeszcze tylko jeden problem :)
Chciałbym, aby tylko zamknięcie (krzyżykiem) głównego okna programu powodowało zakończenie programu. Obecnie zamknięcie dowolnego okna powoduje zakończenie programu.
Gdy dodałem w pętli komunikatów zamiast case WM_DESTROY: PostQuitMessage(0); break; wstawiłem case WM_DESTROY: if((HWND)lParam==okno1) PostQuitMessage(0); break;, zamknięcie żadnego okienka nie powodowało zakończenia programu (okno1 to główne okno programu).

Cały kod programu:

Kopiuj
#include<iostream>
#include<cmath>
#include<windows.h>
#include<string>

const long double x0=1.2*M_PI;
const long double x1=1.5*M_PI;
const long double x2=1.8*M_PI;
long double y_0=sin(x0);
long double y_1=sin(x1);
long double y_2=sin(x2);
long double f_x0_x1;
long double f_x1_x2;
long double f_x0_x1_x2;
long double a0, a1, a2;

LPSTR nazwaklasy="klasa_okna";
MSG komunikat;
HINSTANCE g_hInstance;
HWND okno1, button1, button2, okno_lagrange, okno_newtona, button_lagrange;
int g_nCmdShow;
LRESULT CALLBACK WndProc(HWND hwnd, UINT msg, WPARAM wParam, LPARAM lParam);

void ilagrange();
void inewtona();
long double lagrange(long double x);
long double newton(long double x);

int WINAPI WinMain( HINSTANCE hInstance, HINSTANCE hPrevInstance, LPSTR lpCmdLine, int nCmdShow )
{
    y_0=sin(x0); //wartosc funkcji sin w punkcie x0
    y_1=sin(x1); //wartosc funkcji sin w punkcie x1
    y_2=sin(x2); //wartosc funkcji sin w punkcie x2
    f_x0_x1=(sin(x1)-sin(x0))/(x1-x0); //iloraz roznicowy I rzedu
    f_x1_x2=(sin(x2)-sin(x1))/(x2-x1); //iloraz roznicowy I rzedu
    f_x0_x1_x2=(f_x1_x2-f_x0_x1)/(x2-x1); //iloraz roznicowy II rzedu
    a0=y_0;
    a1=f_x0_x1;
    a2=f_x0_x1_x2/2;

    WNDCLASSEX wc;
    wc.cbSize = sizeof( WNDCLASSEX );
    wc.style = 0;
    wc.lpfnWndProc = WndProc;
    wc.cbClsExtra = 0;
    wc.cbWndExtra = 0;
    wc.hInstance = hInstance;
    wc.hIcon = LoadIcon( NULL, IDI_APPLICATION );
    wc.hCursor = LoadCursor( NULL, IDC_ARROW );
    wc.hbrBackground =( HBRUSH )( COLOR_WINDOW + 1 );
    wc.lpszMenuName = NULL;
    wc.lpszClassName = nazwaklasy;
    wc.hIconSm = LoadIcon( NULL, IDI_APPLICATION );
    RegisterClassEx(&wc);
    g_hInstance=hInstance;
    g_nCmdShow=nCmdShow;
    //
    okno1=CreateWindowEx(WS_EX_CLIENTEDGE, nazwaklasy, "Interpolacja", WS_OVERLAPPEDWINDOW, CW_USEDEFAULT, CW_USEDEFAULT, 240, 200, NULL, NULL, hInstance, NULL);
    ShowWindow(okno1, nCmdShow);
    UpdateWindow(okno1);
    button1=CreateWindowEx(0, "BUTTON", "Metoda Lagrange'a", WS_CHILD | WS_VISIBLE, 45, 30, 150, 30, okno1, NULL, hInstance, NULL);
    button2=CreateWindowEx(0, "BUTTON", "Metoda Newtona", WS_CHILD | WS_VISIBLE, 45, 90, 150, 30, okno1, NULL, hInstance, NULL);
    //

    while(GetMessage(&komunikat, NULL, 0, 0))
    {
        TranslateMessage(&komunikat);
        DispatchMessage(&komunikat);
    }
    return komunikat.wParam;
    return 0;
}
LRESULT CALLBACK WndProc(HWND hwnd, UINT msg, WPARAM wParam, LPARAM lParam)
{
    switch(msg)
    {
        case WM_CLOSE: DestroyWindow(hwnd); break;
        case WM_DESTROY: PostQuitMessage(0); break;
        case WM_COMMAND:
            if((HWND)lParam==button1) ilagrange();
            if((HWND)lParam==button2) inewtona();
            break;
        default: return DefWindowProc(hwnd, msg, wParam, lParam);
    }
    return 0;
}
void ilagrange()
{
    HDC hdcOkno;
    okno_lagrange=CreateWindowEx(WS_EX_CLIENTEDGE, nazwaklasy, "Interpolacja Lagrange'a", WS_OVERLAPPEDWINDOW, CW_USEDEFAULT, CW_USEDEFAULT, 800, 600, okno1, NULL, g_hInstance, NULL);
    hdcOkno=GetDC(okno_lagrange);
    ShowWindow(okno_lagrange, g_nCmdShow);

    TextOut(hdcOkno, 150, 30, "Interpolacja metod¹ Lagrange'a funkcji sin(x) w przedziale [PI, 2*PI]", 69);
    double i=M_PI;
    while(i<2*M_PI)
    {
        SetPixel(hdcOkno, int(100*i)-50, int(-100*(lagrange(i)))+200, 0x000000FF);
        i=i+0.0001;
    }
    POINT stary_punkt;
    MoveToEx( hdcOkno, 150, 200, & stary_punkt );
    LineTo( hdcOkno, 700, 200 );
    TextOut(hdcOkno, 150, 400, "Blad interpolacji w punkcie 4:", 30);
    double blad=sin(4)-lagrange(4);
    char tblad[9];
    sprintf (tblad, "%lf", blad);
    strcat (tblad, "1");
    sscanf (tblad, "%lf", &blad);
    TextOut(hdcOkno, 350, 400, tblad, 9);
    UpdateWindow(okno_lagrange);
    ReleaseDC(okno_lagrange, hdcOkno);
}
void inewtona()
{
    HDC hdcOkno;
    okno_newtona=CreateWindowEx(WS_EX_CLIENTEDGE, nazwaklasy, "Interpolacja Newtona", WS_OVERLAPPEDWINDOW, CW_USEDEFAULT, CW_USEDEFAULT, 800, 600, okno1, NULL, g_hInstance, NULL);
    hdcOkno=GetDC(okno_newtona);
    ShowWindow(okno_newtona, g_nCmdShow);

    TextOut(hdcOkno, 150, 30, "Interpolacja metoda Newtona funkcji sin(x) w przedziale [PI, 2*PI]", 66);
    double i=M_PI;
    while(i<2*M_PI)
    {
        SetPixel(hdcOkno, int(100*i)+10, int(-100*(lagrange(i)))+200, 0x000000FF);
        i=i+0.0001;
    }
    POINT stary_punkt;
    MoveToEx( hdcOkno, 150, 200, & stary_punkt );
    LineTo( hdcOkno, 700, 200 );
    TextOut(hdcOkno, 150, 400, "Blad interpolacji w punkcie 4:", 30);
    double blad=sin(4)-newton(4);
    char tblad[9];
    sprintf (tblad, "%lf", blad);
    strcat (tblad, "1");
    sscanf (tblad, "%lf", &blad);
    TextOut(hdcOkno, 350, 400, tblad, 9);
    UpdateWindow(okno_newtona);
    ReleaseDC(okno_newtona, hdcOkno);
}
long double lagrange(long double x) //funkcja zwraca wartosc wielomianu Lagrange'a w punkcie x
{
    return (y_0*(((x-x1)*(x-x2))/((x0-x1)*(x0-x2)))+y_1*(((x-x0)*(x-x2))/((x1-x0)*(x1-x2)))+y_2*(((x-x0)*(x-x1))/((x2-x0)*(x2-x1))));
}
long double newton(long double x) //funkcja zwraca wartosc wielomianu Newtona w punkcie x
{
    return(a0+a1*(x-x0)+a2*(x-x0)*(x-x1));
}

Będę wdzięczny za wszelkie wskazówki

Pozdrawiam

edytowany 1x, ostatnio: mich88
Azarien
  • Rejestracja:ponad 21 lat
  • Ostatnio:około 13 godzin
1
  1. twój program w takiej dosłownej postaci nie kompiluje się ani pod VC++ ani pod GCC; jakiego kompilatora używasz?
  2. wszystke twoje okna mają tę samą klasę, więc wszystkie mają tę samą procedurę okna, więc wszystkie na WM_DESTROY wykonują PostQuitMessage(0);, co przerywa pętlę komunikatów while(GetMessage(...)).

Odpowiedź: zdefiniuj inną klasę dla okien podrzędnych.

"klasa okna" to jakby rodzaj okna. Okna zasadniczo różne powinny mieć różną klasę (WNDCLASSEX).
Okna takie same albo generalnie podobne mogą mieć tę samą klasę.
Okno główne twojego programu jest istotnie inne od dwóch okienek podrzędnych.

  1. zawartość okna należy rysować w odpowiedzi na WM_PAINT, a nie jednorazowo po otwarciu okna. teraz jak zminimalizujesz okno i przywrócisz, zawartość może zniknąć.
edytowany 4x, ostatnio: Azarien
M8
  • Rejestracja:prawie 12 lat
  • Ostatnio:prawie 12 lat
  • Postów:15
0

Dziękuję bardzo za odpowiedź
Korzystam z Code::Blocks 10.05

Zdefiniowałem drugą klasę i już nie ma problemu z zamykaniem programu

Jeśli chodzi o rysowanie okna to w odpowiedzi na WM_PAINT mam wywoływać funkcje SetPixel, TextOut itd.? Jeśli tak to w jaki sposób rozpoznać, które okno wysłało komunikat (ta klasa obsługuje dwa okna)?

edytowany 1x, ostatnio: mich88
mcoder
  • Rejestracja:około 12 lat
  • Ostatnio:prawie 5 lat
  • Postów:117
0

Nie prościej DialogBoxParam (jedna funkcja) zamiast RegisterClassEx i pełno CreateWindowEx?


<sup>_</sup>
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)