React i setState w funkcji asynchronicznej

React i setState w funkcji asynchronicznej
AB
  • Rejestracja:ponad 16 lat
  • Ostatnio:ponad rok
0

Mam poniższy kod

Kopiuj
import { useState } from "react";

class Parent {
	constructor() {
		this.child = new Child();
	}
}

class Child {
	constructor() {
		this.message = '1st message';
	}
}

function Component() {
	const wait = (time) => new Promise(r => setTimeout(r, time));
	const [ parent, setParent] = useState(null);
	const [ update, setUpdate ] = useState(0);
	if(parent === null) setParent(new Parent());
	const click = () => {
		async function run () {
			parent.child.message = '2nd message';
			setUpdate(update + 1);
			await wait(1000);
			parent.child.message = '3rd message';
			setUpdate(update + 2);
		};
		run();
	};

	return <div>
		<button onClick={click}>Run</button>&nbsp;
		<span>{parent && parent.child.message}</span>
	</div>;
}

export default Component;

W praktyce wszystko działa, czyli za pierwszym razem mam '1st message', naciskając przycisk '2nd message' i po kolejnej sekundzie '3rd message'.

Pytanie czy taki kod jest poprawny?
Po pierwsze wykonuje setParent tylko raz, a modyfikuje jego właściwości bezpośrednio.
Po drugie await wait(1000) czeka, a setUpdate(update + 1) się wykonuje i Component jest renderowany ponowie z '2nd message'.

BP
  • Rejestracja:prawie 10 lat
  • Ostatnio:4 miesiące
  • Postów:53
1
  1. Zakładając że faktycznie masz potrzebę przechowywać w stanie obiekt (bo w tym przypadku jest to raczej nie potrzebne), to nie powinieneś go mutować.
    const [ update, setUpdate ] = useState(0) oraz setUpdate(update + 1); powinno zniknąć, a zamiast parent.child.message = '2nd message'; powinno być coś w stylu:
Kopiuj
setParent({
...parent,
child: {
  ...child,
  message: '2nd message',
}});
  1. if(parent === null) setParent(new Parent()); jest też raczej problematyczne. Taki kod spowoduje kolejny cykl renderowania - wartość domyślna powinna być od razu ustawiona w useState().
Xarviel
  • Rejestracja:ponad 3 lata
  • Ostatnio:około 4 godziny
  • Postów:847
2
  1. useState może też przyjmować funkcję jako argument, więc jeśli mamy jakiś bardziej skomplikowany stan, nie ma potrzeby używania takich zapisów if(parent === null) setParent(new Parent());, bo jest to zawsze niepotrzebny rerender.
Kopiuj
const [parent, setParent] = useState(() => {
   const randomValue = Math.random() > 0.5;

  if (randomValue) { // tutaj pewnie byłby jakiś bardziej logiczny warunek niż Math.random(), ale chciałem jedynie pokazać jak to działa
    return new Parent();
  }

  return null;
});
  1. Wszystkie funkcję, które nie wykorzystują stanu można wynosić poza komponenty, bo teraz wait niepotrzebnie się zmienia z każdym renderem.
Kopiuj
const wait = (time) => new Promise(r => setTimeout(r, time));

function Component() {
   // tutaj użycie funkcji bez zmian
}

plus to co napisał @Bartek P, bo React bardziej promuje programowanie funkcyjne, a taki zapis bardziej przypomina podejście z Angulara

edytowany 4x, ostatnio: Xarviel
AB
  • Rejestracja:ponad 16 lat
  • Ostatnio:ponad rok
0

Dzięki za rozjaśnienie tematu. Chciałbym jeszcze dopytać czy jeśli wyciągnąć obiekt poza komponent, są jakieś przeciwwskazania do używaniu go podczas renderowania?

Czyli pomijając już kwestie setState, coś takiego można używać bez jakiś niespodzianek?

Kopiuj
let parent = new Parent();
function Component() {
   return { parent.child.message };
}
Xarviel
  • Rejestracja:ponad 3 lata
  • Ostatnio:około 4 godziny
  • Postów:847
1
abe napisał(a):

Czyli pomijając już kwestie setState, coś takiego można używać bez jakiś niespodzianek?

Kopiuj
let parent = new Parent();
function Component() {
   return { parent.child.message };
}

Można korzystać z tego cały czas do momentu, gdy nie potrzebujemy zmienić tej wartości, bo React tego nie wykryje i nie odświeży DOM.

Kopiuj
let parent = new Parent(); // przykładowo klasa Parent ustawia nam wartość parent.child.message na "hello world"

function Component() {
   useEffect(() => {
      setTimeout(() => { // Po 5 sekundach ustawiamy nową wartość
         parent.child.message = 'witaj świecie'
      }, 5000)    
   }, []);

   return { parent.child.message }; // Tutaj cały czas będzie stara wartość, czyli nasze hello world
}
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)