promise vs async/await

promise vs async/await
0

Składnia async/await bazuje na obietnicach. Nie mniej chciałem zapytać czego używacie w swoich projektach zapisu obietnic czy async/await? Jaka składnia jest waszym zdaniem lepsza i dalczego?

SZ
  • Rejestracja:prawie 11 lat
  • Ostatnio:ponad 4 lata
  • Postów:616
0

Async/await - mogę pisać kod asynchronizczny tak jakby był synchroniczny + normalny try catch

Maciej Cąderek
Maciej Cąderek
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:około 3 lata
  • Lokalizacja:Warszawa
  • Postów:1264
1

Async/await w wiekszości przypadków, jednak wszystko zależy od tego co chcemy osiągnąć i która wersja będzie czytelniejsza, vide: https://medium.com/@bluepnume/even-with-async-await-you-probably-still-need-promises-9b259854c161

NikolaPolov
  • Rejestracja:prawie 8 lat
  • Ostatnio:ponad 6 lat
  • Lokalizacja:Warszawa
  • Postów:106
0

Async await jest niby krótszy ale osobiście nie uważam żeby był bardzo logiczny .Zwykłe promisy z metodą then lub catch są bardziej czytelne a async await musisz wsadzić do try catch aby wyłapać ewentualne błędy .


Nie byłbym sobą gdybym był kimś innym
Maciej Cąderek
Maciej Cąderek
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:około 3 lata
  • Lokalizacja:Warszawa
  • Postów:1264
2

Async await [...] nie uważam żeby był bardzo logiczny

??

Zwykłe promisy z metodą then lub catch są bardziej czytelne

W prostych przypadkach to kwestia gustu, ale już w choć odrobinę bardziej złożonych przypadkach często async-await jest o wiele czytelniejszy, prosty przykład:

  • pobierz wartość a,
  • na podstawie wartości a pobierz wartość b,
  • użyj obu wartości w dalszej części kodu

Wersja z .then() - płaska z dodatkową zmienną:

Kopiuj
const example1a = () => {
  let a;
  
  return fetchA()
    .then(result => {
      a = result;
      return fetchB(result)
    })
    .then(b => {
      console.log({ a, b })
    })
}

Wersja z .then() z zagnieżdżeniem promisów:

Kopiuj
const example1b = () => {
  return fetchA()
    .then(a => {
      return fetchB(a)
        .then(b => {
          console.log({ a, b })
      })
    })
}

Wersja z .then() płaska skrócona (ale z niepotrzebnym pakowaniem w promisa):

Kopiuj
const example1b = () => {
  return fetchA()
    .then(a => Promise.all([a, fetchB(a)]))
    .then(([a, b]) => {
      console.log({ a, b })
    })
}

Wersja async-await:

Kopiuj
const example2 = async () => {
  const a = await fetchA()
  const b = await fetchB(a)
  
  console.log({ a, b })
}

CodePen: https://codepen.io/caderek/pen/MXqMQX?editors=0012

Przykłady można mnożyć (oczywiście, jak wspomniałem w poprzdnim poscie, są tez przykłady drugą stronę, ale imo w praktyce występują zdecydowanie rzadziej).

Podsumowując - moim zdaniem async-await w nowym kodzie powinien być domyślnym wyborem (o ile oczywiście opieramy się na promisach, bo są przecież inne sposoby), a "low-levelowe" promisy powinny być używane tylko gdy jest to wyraźnie potrzebne (analogicznie do let vs const)

edytowany 4x, ostatnio: Maciej Cąderek
LU
  • Rejestracja:prawie 9 lat
  • Ostatnio:ponad 5 lat
  • Lokalizacja:Lublin
  • Postów:61
0

To może podam konkretny przykład, który wyszedł w pracy:

Mamy serwisy w nodejs, które zwracają promise, po kilku transformacjach na innym promise (np. z bazy). Czy lepiej zwracać cały "łańcuch" z then:

Kopiuj
return repository.getAll( ... )
...
.then(result => new dto(result));

czy może:

Kopiuj
const data = await repository.getAll( ... )
...
return new dto(result)

a może da się to zrobić jeszcze ładniej? (jestem początkujący w node)


Life is like jazz - It's best when you improvise
edytowany 2x, ostatnio: lubububu
czubeka2
  • Rejestracja:około 12 lat
  • Ostatnio:9 miesięcy
  • Postów:53
0

Moim zdaniem serwis powinien zwracać ostateczny DTO. Za wszelkie transformacje (np. filtrowanie, mapowanie) powinien odpowiadać serwis, a nie warstwa prezentacji. Zatem Twoje drugie podejście jest bardziej logiczne.

Odnośnie:

Zwykłe promisy z metodą then lub catch są bardziej czytelne a async await musisz wsadzić do try catch aby wyłapać ewentualne błędy .

Zasada jest podobna, lecz zamiast then stosujesz await, a catch i tak znajdzie swoje miejsce na samym końcu kodu. Moim zdaniem struktura liniowa pozwala na utrzymanie bardziej przejrzystego kodu, gdyż nie musimy zagłębiać się w argumenty funkcji. Poza tym, kod wykorzystujący async/await można wykorzystać na oba sposoby:

Kopiuj
interface IDataDTO {
    data1: string;
}

class Service {

    private isApiAvailable: boolean = true;

    async getData(): Promise<IDataDTO> {
        if (!this.isApiAvailable) {
            return Promise.reject('Failed');
        }

        return Promise.resolve<IDataDTO>({
            data1: 'Sucess'
        });
    }

    async sendData(data: IDataDTO): Promise<boolean> {
        if (!this.isApiAvailable) {
            return Promise.reject('Failed');
        }

        return Promise.resolve(true);
    }
}

const exampleAsyncFunction = async () => {
    const myService: Service = new Service();

    try {
        const data = await myService.getData();
        const success = await myService.sendData(data);

        if (success) {
            console.log('Success!');
        } else {
            console.log('Failed!');
        }
    } catch(e) {
        console.error(e);
    }
}

const examplePromiseFunction = () => {
    const myService: Service = new Service();

    myService.getData()
        .then(data => {
            return myService.sendData(data);
        })
        .then(success => {
            if (success) {
            console.log('Success!');
            } else {
                console.log('Failed!');
            }
        })
        .catch(e => console.error(e));
}

Zgadzam się z @Maciej Cąderek. W bardziej złożonych przypadkach async/await jest łatwiejsze w utrzymaniu i analizie. Jeżeli zaczynasz przygodę z JS, to async/await powinien być Twoim domyślnym wyborem.

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)