Rzutowanie na tablicę typu uogólnionego?

Rzutowanie na tablicę typu uogólnionego?
BitemNet
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:ponad 7 lat
  • Lokalizacja:Wrocław
  • Postów:6
0

Proszę, niech mi to ktoś wytłumaczy, bo bladego pojęcia nie mam co powstaje i czemu to w ogóle jest możliwe:

Kopiuj
import java.io.*;
public class Main <T> {
	T tab[];
	Main(int size){
		tab = (T[]) new Reader[size];
	}
	public static void main(String args[]){
		Main<Double> tab = new Main<>(2);
	}
}

Według powyższego powstaje coś takiego:

Kopiuj
import java.io.*;
public class Main {
	Double tab[];
	Main(int size){
		tab = (Double[]) new Reader[size];
	}
	public static void main(String args[]){
		Main tab = new Main(2);
	}
}

tylko, że to już nie chce się kompilować, bo niezgodność typów.

edytowany 1x, ostatnio: BitemNet
zyxist
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:około 6 lat
  • Postów:101
1

Nieprawda, powstaje coś takiego:

Kopiuj
import java.io.*;
public class Main {
    Object tab[];
    Main(int size){
        tab = (Object[]) new Reader[size];
    }
    public static void main(String args[]){
        Main tab = new Main(2);
    }
}

W javie jest coś takiego, jak type erasure - typy generyczne istnieją wyłącznie na etapie kompilacji danej jednostki kodu. W kodzie wynikowym wszystkie odwołania do T zostają zamienione na Object.

  1. Kompilacja klasy Main<T> - wewnątrz niej zapis (T[]) new Reader[size] może być poprawny. A jeśli używasz ręcznego rzutowania, to to jest jak powiedzenie: droga Javo, wiem co robię i biorę na siebie upewnienie się, że to rzutowanie będzie działać. Użycie argumentu T jest zatem poprawne i klasa jest skompilowana poprawnie.
  2. Później robisz Main<Double> main - cóż, użycie jest poprawne. Kompilator nie patrzy już do środka Main czy ten Double czegoś nie zepsuje, bo tam ta informacja jest już wymazana. Inna sprawa, że w przypadku tamtego problematycznego rzutowania sam powiedziałeś kompilatorowi wcześniej, że bierzesz problemy na siebie.

Weź pod uwagę, że użycie typu generycznego nie jest równoznaczne z zapisaniem określonego typu ręcznie w kodzie. A najprostszy przykład to to, że przy pomocy typów generycznych da się zmusić kompilator do rzucenia wyjątku Exception bez deklarowania go... :)


BitemNet
Ok. Ale co z metodą main? Ja w niej wskazywałem, że Reader ma być rzutowany na Double: Main<Double> tab = new Main<>(2); ?
Koziołek
Moderator
  • Rejestracja:prawie 18 lat
  • Ostatnio:około miesiąc
  • Lokalizacja:Stacktrace
  • Postów:6821
1

Zamień kod na

Kopiuj
import java.io.*;
public class Main <T> {
    T tab[];
    Main(int size){
        tab = (T[]) new Reader[size];
        System.out.println(tab);
    }

    public T[] getTab() {
        return tab;
    }

    public static void main(String args[]){
        Main<Double> tab = new Main<>(2);
        Double[] tab1 = tab.getTab();
        System.out.println(tab1.getClass());
    }
}

i obserwuj. W konstruktorze rzutujesz Reader na typ generyczny T, co kompilator sprowadza do rzutowania na Object. Następnie w metodzie main tworzysz obiekt tab, i w nim siedzi sobie tab typu Reader[] okrojona do API Object[]. Następnie wywołujesz getter i w tym momencie kompilator wstawił ci niejawne rzutowanie na Double[], bo dopiero w tym miejscu wie jakiego konkretnie typu się spodziewasz. Efekt wiadomy ClassCastException.


Sięgam tam, gdzie wzrok nie sięga… a tam NullPointerException
edytowany 1x, ostatnio: Koziołek
Wibowit
  • Rejestracja:prawie 20 lat
  • Ostatnio:około 4 godziny
1

tylko, że to już nie chce się kompilować, bo niezgodność typów.

Jeśli kompilator wie że dane rzutowanie się nie powiedzie to kod się nie skompiluje. W innych przypadkach jest różnie.

W takim kodzie:

tab = (Double[]) new Reader[size];

od razu widać, że rzutowanie się nie powiedzie.


"Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute." - Abelson & Sussman, SICP, preface to the first edition
"Ci, co najbardziej pragną planować życie społeczne, gdyby im na to pozwolić, staliby się w najwyższym stopniu niebezpieczni i nietolerancyjni wobec planów życiowych innych ludzi. Często, tchnącego dobrocią i oddanego jakiejś sprawie idealistę, dzieli od fanatyka tylko mały krok."
Demokracja jest fajna, dopóki wygrywa twoja ulubiona partia.
zyxist
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:około 6 lat
  • Postów:101
1

@BitemNet, odnośnie Twojego komentarza. Przeczytaj jeszcze raz moją poprzednią odpowiedź i zwróć uwagę na zwrot type erasure.

Ja w niej wskazywałem, że Reader ma być rzutowany na Double: Main<Double> tab = new Main<(2); ?

Nic takiego nie wskazałeś. Ten Double nie ma tutaj nic wspólnego z tym, co się dzieje wewnątrz Main. Dlaczego? Type erasure - w momencie użycia Java nie sprawdza już poprawności typów wewnątrz klasy Main, bo nie może tego zrobić, bo tam z definicji T jest już wymazane i zredukowane do typu Object. Rozumiem, co chcesz zrobić, ale po prostu Java tak nie działa - nie da się tego zrobić.

Twój zapis Main<Double> tak naprawdę nie robi nic, bo żeby miał on jakiekolwiek znaczenie, musiałbyś ten typ T wstawić w argumencie metody, jako typ zwracanej wartości, albo jako rzucany wyjątek, np.

Kopiuj
import java.io.*;
public class Main <T> {
    T tab[];
    Main(int size){
        tab = (T[]) new Reader[size];
    }
   
   public void foo(T arg) {
      tab = (T[]) new Reader[size]; // popatrz na to
   }

    public static void main(String args[]){
        Main<Double> tab = new Main<>(2);
        tab.foo(3.14); // <<<---- tu kompilator może coś z tym Twoim `Double` zrobić
    }
}

I w tym wypadku faktycznie kompilator używa informacji, że jest typ Main<Double> do sprawdzenia, że wywołanie metody tab.foo() faktycznie przyjmuje Double jako argument. Ale znowu - sprawdzi Ci wywołanie tej metody, ale zakłada z góry, że wnętrze (oznaczone komentarzem popatrz na to) jest prawidłowe.


Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)