Ile godzin dziennie powinienem zajmować się programowaniem?

Ile godzin dziennie powinienem zajmować się programowaniem?
K1
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 5 lat
0

czy 2-3h czystego kodzenia dziennie wystarczy żeby się rozwijać?
lepiej robić jakieś mniejsze projekty ew.(projekty na zaliczenie itp.), czy coś większego ale z możliwością tego że coś się rozsypie? co bardziej rozwija?

Patryk27
Moderator
  • Rejestracja:ponad 17 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Lokalizacja:Wrocław
  • Postów:13042
0

Tak, z całą pewnością jako pierwszy na Ziemi wpadłeś na to pytanie.
To wszystko zależy - ja przy ciekawym projekcie potrafię siedzieć i 10h dziennie, z czego może faktycznego programowania to połowa~3/4 tego czasu, a reszta to czytanie dokumentacji czy artykułów naukowych poświęconych mojemu zagadnieniu (jeśli jest do tego stopnia skomplikowane).
Ale możesz też siedzieć 2h i stwierdzić, że już więcej nie możesz, bywa i tak.


edytowany 1x, ostatnio: Patryk27
K1
chodzę do szkoły i wracam o 16 do domu ;) mówię 2-3h na czyste programowanie w sumie wyszłoby godzinę, 2 więcej :P
Patryk27
chodzę do szkoły i pracy, a i tak czasem potrafię 10h siedzieć (choć to bardziej w weekendy, gdy akurat nie wychodzę z nikim, w dni robocze wiadomo że inaczej), więc wiesz ;)
K1
weekendy to inna sprawa, ale w normalne dni więcej niż 4h zorganizować jest bardzo ciążko :P
MO
  • Rejestracja:prawie 10 lat
  • Ostatnio:41 minut
  • Lokalizacja:Tam gdzie jest (centy)metro...
0
  1. Tak. Zależy oczywiście jak szybko chcesz się rozwijać :-)
  2. I jedno i drugie. Na początku to pierwsze, później stopniowo drugie.

Każdy problem w informatyce można rozwiązać, dodając kolejny poziom pośredniości,z wyjątkiem problemu zbyt dużej liczby warstw pośredniości — David J. Wheeler
Schakal
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Wrocław
  • Postów:29
2

W latach 90 XX w. pewien psycholog (K. Anders Ericsson) wraz dwoma kolegami przeprowadził małe badanie.

Uczniowie ze wszystkich trzech grup rozpoczynali naukę gry w tym samym wieku około pięciu lat. Przez pierwszych kilka lat wszyscy ćwiczyli tyle samo – dwie–trzy godziny tygodniowo. Pierwsze dostrzegalne różnice zaczęły pojawiać się w wieku ok. ośmiu lat. Ci, których później uznano za najlepszych w klasie, ćwiczyli więcej niż wszyscy inni: sześć godzin tygodniowo w wieku 8–9 lat, osiem godzin tygodniowo w wieku 10–12 lat, 16 godzin tygodniowo w wieku 13–14 lat itd., aż w wieku 20 lat ćwiczyli – to znaczy celowo i z determinacją grali na swoim instrumencie z zamiarem nabrania większej wprawy – ponad 30 godzin tygodniowo. Do ukończenia 20 lat należący do elity artyści ćwiczyli łącznie przez 10 tys. godzin. Dobrzy uczniowie ćwiczyli przez 8 tys. godzin, a przyszli nauczyciele muzyki niewiele ponad 4 tys. godzin. Ericsson wraz z kolegami porównał wtedy pianistów amatorów z profesjonalistami i zaobserwował tę samą prawidłowość.

Co ciekawe, badacze nie znaleźli żadnych „urodzonych artystów” – muzyków, którzy bez wysiłku dochodzili do wirtuozerskiej wprawy, ćwicząc znacznie mniej niż ich koledzy. Nie udało im się też znaleźć „kujonów”, czyli osób ćwiczących więcej niż inne, którym mimo to czegoś zawsze brakowało. Wyniki badań sugerują, że jeżeli muzycy są wystarczająco zdolni, by dostać się do jednej z najlepszych szkół muzycznych, później różnią się od siebie wyłącznie pracowitością. Niczym więcej. A gdy już znajdą się na samym szczycie, nie tylko pracują ciężej niż reszta. Pracują o wiele, wiele ciężej. „Z tych badań wyłania się następujący obraz: aby osiągnąć poziom biegłości odpowiadający klasie światowej w dowolnej dziedzinie, należy zaliczyć 10 tys. godzin ćwiczeń” – pisze neurolog Daniel Levitin. „W licznych badaniach z udziałem kompozytorów, koszykarzy, pisarzy, łyżwiarzy, pianistów koncertowych, szachistów, słynnych przestępców i innych, liczba ta pojawia się nieustannie. 10 tys. godzin odpowiada z grubsza trzem godzinom ćwiczeń dziennie albo 20 godzinom tygodniowo przez 10 lat. Oczywiście nie wyjaśnia to, dlaczego niektórym osobom ćwiczenie daje znacznie więcej niż innym. Ale nikt jeszcze nie opisał przypadku osiągnięcia prawdziwej światowej klasy w krótszym czasie. Wydaje się, że nasz mózg potrzebuje tak długiego czasu, żeby przyswoić sobie wszystko co należy i osiągnąć prawdziwą biegłość w danej dziedzinie”.

Źródło: http://coaching.focus.pl/zycie/recepta-na-sukces-malcolma-gladwella-czyli-regula-10-tys-godzin-10

Myślę, że to Ci wystarczy. Średnio wychodzi, że aby zostać ekspertem w jakiejś dziedzinie musisz poświęcić na to około 10 000h. Reszta to matematyka w zależności od tego - ile czasu poświęcisz danemu zagadnieniu.

XO
Nie do końca prawda, ja po 2 tygodniach nauki Pythona po godzine dziennie zostałem ekspertem
twonek
co słynni przestępcy ćwiczyli?
pingwindyktator
http://4programmers.net/Profile/62080 "W przyszłości Python Senior Developer w CERN" :D
0

Ale pytanie. Nie ma znaczenia ile godzin.

Ja napisałem książkę gdy jeszcze nie zajmowałem się programowaniem.

LukeJL
  • Rejestracja:około 11 lat
  • Ostatnio:około 2 godziny
  • Postów:8406
0

lepiej robić jakieś mniejsze projekty ew.(projekty na zaliczenie itp.), czy coś większego ale z możliwością tego że coś się rozsypie? co bardziej rozwija?

I to i to.

Zabierając się za zbyt wielki projekt i tak go pewnie nie doprowadzisz do końca (ja potrafiłem ileś miesięcy coś robić, a potem porzucałem dany projekt), ale z drugiej strony tworząc coś wielkiego masz szansę nauczyć się rozwiązywać trudne problemy, nauczysz się architektury kodu, nauczysz się wszystko ze sobą łączyć. Od tej strony duże projekty pomagają. Małe projekty na zaliczenie, szczególnie te oderwane od rzeczywistości (jak to na uczelniach bywa) może nauczą cię jakichś algorytmów, ale niewiele nauczą cię praktycznego programowania.

z możliwością tego że coś się rozsypie

To normalne. Każdy kto pisze coś większego, amatorsko, czy komercyjnie, w 1 osobę, czy w kilka, przeżywa w pewnym momencie "fakap", czyli okazuje się, że jesteśmy za głupi do wykonania tego projektu. Więc jeśli ci się posypie projekt, to przeżyjesz na własnej skórze to, co przeżywają zawodowi programiści. Wtedy będziesz musiał podjąć decyzję:

  • przepisać wszystko od nowa?

  • przepisać część od nowa? (pod warunkiem, że twój projekt ma budowę modułową, a nie monolityczną)

  • brnąć dalej i dodawać nowe ficzery, a przy okazji po prostu refaktoryzować kolejne klasy/funkcje/moduły?

  • brnąć dalej i pieprzyć wszystko, jest już i tak posypane, więc spaghetti kod, copy paste, hahaha. Następny projekt będzie ładny.

  • poddać się i zrezygnować z projektu.

A uwierz, że to są decyzje, które trapią programistów i PMów w firmach (bo każda taka decyzja ma konsekwencje, które mogą się rozciągać na długie miesiące czy czasem lata). A które się zdarzają dość często przy większych projektach. Więc tak - warto robić dla nauki coś większego, nawet coś co nas przerasta.

Z drugiej strony warto robić coś małego. Małą rzecz prędzej skończysz i nie popadniesz w znudzenie projektem. Zrobić coś w kilka dni, potem wysłać w świat, wrzucić do internetu itp. No ale właśnie, żeby wrzucić do internetu to musisz też zrobić "końcowe poprawki". Robiąc duże projekty można się zagrzebać w czymś na poziomie samej implementacji i nie myśleć o szczegółach. A kończenie projektów zmusi cię do myślenia o takich rzeczach jak to np. że przyciski są krzywo ułożone. A tworzenie oprogramowania to nie tylko programowanie. To także właśnie takie szczegóły, bo aplikacja może być dobrze zaprogramowana, ale jak na przycisku będzie napisane "test123" zamiast "save" to będzie kicha.


0

Ja w programowanie wszedłem z pasji do tworzenia gier, dopiero później przeszedłem na nudną "biznesówkę". Frajda z obrazka czołgu wystrzeliwującego obrazek rakiety (i jednocześnie blokującego klawiaturę) była taka że w ogóle nie myślałem o liczeniu sobie czasu który spędziłem na samym programowaniu.

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)