Idea klasy abstrakcyjnej

Idea klasy abstrakcyjnej
DA
  • Rejestracja:prawie 13 lat
  • Ostatnio:prawie 12 lat
  • Postów:30
0

Witam
Mam takie teoretyczne pytanie. Otóż załóżmy, że mam 2 klasy: A oraz B.

Kopiuj
public abstract class A extends JFrame
{
  public A()
  {
    setTitle("Program");
    setResizable(false);
    setUndecorated(true);
  }
}
Kopiuj
public class B extends A
{
  public A()
  {
    ...
    ...
  }
}

To jest oczywiście bardzo uproszczona wersja ale moje pytanie brzmi:
Czy używając dla metody A słówka abstract stosuję je zgodnie z ideą jego zastosowania?
Bowiem jedynym powodem, dla którego stosuję to słowo jest to aby zabronić tworzenia obiektów klasy A.
Natomiast idea słówka abstract jest raczej taka aby zastąpić interfejs w niektórych sytuacjach i ułatwić tym sobie życie.
Zatem pytam o to czy uzasadnienie użycia słówka abstract tym, że chcę zabronić tworzenia obiektów klasy jest wystarczające
aby je zastosować? Czy raczej tak się nie robi?

Shalom
  • Rejestracja:około 21 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Space: the final frontier
  • Postów:26433
0

Takich rzeczy sie nie robi z kontruktorami...
Ale czemu miałbyś zabraniać tworzenia obiektów klasy A? Możesz też mieć kontruktor protected albo package i wtedy też nikt inny tych obiektów nie będzie tworzył.


"Nie brookliński most, ale przemienić w jasny, nowy dzień najsmutniejszą noc - to jest dopiero coś!"
DA
  • Rejestracja:prawie 13 lat
  • Ostatnio:prawie 12 lat
  • Postów:30
0

Ok. Ja wiem wiem jak wspomniałem to jest pytanie teoretyczne. Czyli stosowanie słówka abstract tylko po to aby zabezpieczyć przed tworzeniem obiektów tej klasy nie jest poprawne?

Wibowit
  • Rejestracja:prawie 20 lat
  • Ostatnio:około 9 godzin
1

Jest w zasadzie bez sensu, bo i tak można łatwo stworzyć klasę pochodną. W zasadzie to można stworzyć klasę pochodną anonimową i od razu jej obiekt w jednej linijce, tzn new A(){}.

Jak chcesz zabronić tworzenia klas pochodnych to możesz tworzyć obiekty klas anonimowych w fabrykach.


"Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute." - Abelson & Sussman, SICP, preface to the first edition
"Ci, co najbardziej pragną planować życie społeczne, gdyby im na to pozwolić, staliby się w najwyższym stopniu niebezpieczni i nietolerancyjni wobec planów życiowych innych ludzi. Często, tchnącego dobrocią i oddanego jakiejś sprawie idealistę, dzieli od fanatyka tylko mały krok."
Demokracja jest fajna, dopóki wygrywa twoja ulubiona partia.
edytowany 1x, ostatnio: Wibowit
DA
  • Rejestracja:prawie 13 lat
  • Ostatnio:prawie 12 lat
  • Postów:30
0

A jaki jest cel tworzenia konstruktorów protected? Dla obiektów z konstruktorem protected też mogę łatwo stworzyć obiekt pochodny.

Wibowit
  • Rejestracja:prawie 20 lat
  • Ostatnio:około 9 godzin
0

Oba słowa kluczowe, tzn i protected i abstract mają sens, ale nie służą one do zapobiegania tworzenia obiektów danych klas operatorem new. Przynajmniej nie w taki sposób w jaki ty chciałbyś ich użyć.


"Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute." - Abelson & Sussman, SICP, preface to the first edition
"Ci, co najbardziej pragną planować życie społeczne, gdyby im na to pozwolić, staliby się w najwyższym stopniu niebezpieczni i nietolerancyjni wobec planów życiowych innych ludzi. Często, tchnącego dobrocią i oddanego jakiejś sprawie idealistę, dzieli od fanatyka tylko mały krok."
Demokracja jest fajna, dopóki wygrywa twoja ulubiona partia.
DA
  • Rejestracja:prawie 13 lat
  • Ostatnio:prawie 12 lat
  • Postów:30
0

Wszystko jasne ale chciałbym w takim razie zapytać jaki jest cel tworzenia konstruktora protected? Szukam i nigdzie nie mogę znaleźć sensownej odpowiedzi. W niektórych wątkach jakie przeglądałem ludzie uzasadniają to tym, że użycie takiego konstruktora przydaje się przy tworzeniu Singletonów. Ok ale w w Singletonie zazwyczaj wykorzystujemy konstruktor private, a nie protected no bo niby po co?

Wibowit
  • Rejestracja:prawie 20 lat
  • Ostatnio:około 9 godzin
1

Zarówno abstract przy definicji klasy, jak i konstruktor o dostępie protected w pewien sposób zapobiegają tworzenia obiektów danej klasy, z tym, że nie zapobiegają tworzeniu podklas i obiektów tych podklas. Różnica jest taka, że abstract kojarzy mi się z czymś niedokończonym, a protected z czymś chronionym przed dostępem z obcego kodu.

Modyfikatory widoczności są dość słabe w Javie, nie ma możliwości wyspecyfikowania np prefiksu pakietów w których ma być klasa czy metoda dostępna, poza tym generalnie można stworzyć dwa osobne JARy z pakietem o tej samej pełnej nazwie, co też trochę rozpieprza ideę modyfikatorów widoczności.

Reasumując:
Powszechnie używanym idiomem w Javie jest używanie konstruktorów protected, abstract przy klasie bez abstrakcyjnych metod wygląda dość obco i dziwnie.


"Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute." - Abelson & Sussman, SICP, preface to the first edition
"Ci, co najbardziej pragną planować życie społeczne, gdyby im na to pozwolić, staliby się w najwyższym stopniu niebezpieczni i nietolerancyjni wobec planów życiowych innych ludzi. Często, tchnącego dobrocią i oddanego jakiejś sprawie idealistę, dzieli od fanatyka tylko mały krok."
Demokracja jest fajna, dopóki wygrywa twoja ulubiona partia.
DA
  • Rejestracja:prawie 13 lat
  • Ostatnio:prawie 12 lat
  • Postów:30
0

Ok to chyba tyle. Dzięki za dyskusję.

Olamagato
  • Rejestracja:ponad 16 lat
  • Ostatnio:13 dni
  • Lokalizacja:Polska, Warszawa
  • Postów:1058
0
daniio napisał(a):

Wszystko jasne ale chciałbym w takim razie zapytać jaki jest cel tworzenia konstruktora protected?

Cel jest bardzo prosty - jak wszystko czemu służy dostęp protected - do używania przez klasy pochodne. Na przykład ostatnio potrzebowałem mapy haszującej, która czasem miała się zachowywać zupełnie normalnie, a czasem miała używać czegoś innego do odczytu kodu hash obiektu i równości niż hashCode i equals elementów w mapie. Ponieważ rzeczy tych nie można zmieniać w czasie działania mapy (rozwaliłoby to dane), więc takie zmiany można przeprowadzić tylko w konstruktorze. Z drugiej strony klient nie miał mieć jakiegokolwiek dostępu do przeprowadzania takiej modyfikacji mapy. Jednym z rozwiązań było stworzenie konstruktora protected mającego parametr ustalający typ mapy, tak aby móc stworzyć mapę "zwykłą", tożsamościową oraz specjalną, której equals i hashCode elementów pochodziły z zewnętrznego źródła. W ten sposób za pomocą tego samego kodu zawartego w klasie abstrakcyjnej i jej konstruktora chronionego mogłem sobie banalnie wyprowadzić ze zwykłej mapy haszującej dwie dodatkowe klasy konkretne, które dawały mi mapę tożsamościową i zrzucającą kody hash do cache (jako przykład). Mógłbym też zrobić jedną bazę abstrakcyjną i wyprowadzić z niej 3 klasy map. W każdym wypadku był mi potrzebny konstruktor protected.
Inny przykład: Potrzebowałem kolekcji, której jedyną cechą było to, że jej elementy miały być iterowalne za pomocą listIteratora (czyli również indeksowane). Kolekcje takie mogły być zarówno tylko do odczytu z możliwością importu z innych danych (w tym z tej samej kolekcji), jak i z wersją w pełni modyfikowalną. Na dodatek zależnie od tego jak kolekcja została zainicjowana jej iterator miał obsługiwać metody remove, add i set, albo rzucać wyjątkiem UnsupportedOperationException. Zrobiłem więc sobie abstrakcyjną bazę AbstractIterable z konstruktorem protected, który przyjmował boolean modifiable i wrzucał to jako pole w bazie. Zależnie od tej informacji iterator w tej i każdej klasie pochodnej albo pozwalał użyć metod modyfikujące kolekcję, albo rzucał z nich wyjątkiem (metody iteratora odczytywały to pole).

Krótko mówiąc dopóki nie masz rozbudowanych gałęzi klas, to konstruktor chroniony nie będzie Ci do niczego potrzebny. Kiedy tych klas będzie dużo na tyle, że warto będzie powtarzające się elementy kodu pakować jako klasy bazowe wtedy będziesz potrzebować konstruktorów chronionych.


Jeżeli ktoś komuś coś, ewentualnie nikt nikomu nic, to właściwie po co...?
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)