Czy warto systematycznie/starannie uczyć się na studiach?

Niby odpowiedź jest oczywista, ale czy na pewno? Mam dużo przedmiotów poza kilkoma laborkami gdzie mam do czynienia no z elektryką/elektroniką takich czysto teoretycznych, jak kryteria stabilności, charakterystyki mechaniczne różnych silników, no ogólnie zakres wiedzy jest spory, z których trzeba sporo czasu poświęcić, a to czy kiedyś się to przyda to sprawa dyskusyjna. Pomijając też już stypendium, które wyższe oceny mogą Nam zapewnić.

To czy warto tak się przykładać do tej nauki, ja sporo czasu poświęcam na naukę, nawet przygotowanie do laborek tak, że zwykle wychodzę po 30-45 minutach, tylko zastanawiam się czy jest sens. Bo na programowanie zostaje mi niewiele czasu. Jak z Wami było uczyliście się tak byleby zdać, a większość czasu poświęcaliście praktyce/programowanie/pracy na jakąś część etatu, czy odwrotnie?

Oczywiście, że nie warto. Ucz się tyle byle zaliczyć, bo skończysz jak ten koleś z tego wątku Studia, a praca w IT
Skup się przede wszystkim na programowaniu.

cos poszlo naprawde zle skoro takie pytania sa zadawane. to niby jaki jest cel studiow jak nie uczenie sie, po co w ogole to robic jesli nie najlepiej jak potrafisz? temat walkowany na forum pierdyliard razy, ale najwyrazniej niektorzy dalej nie chca sie pogodzic z faktem ze studia to nie jest 'kurs javy po ktorym dostaniesz 10k na starcie'

No cóż, skąd ja to znam :-)
http://otozto.pl/po-co-mi-studia/

Studia informatyczne są przydatne gdy chcesz załapać się na staż(o wiele łatwiej wystartować w karierze) lub dostać prace w bardziej prestiżowej firmie lub wyjechać zagranice(w niektórych krajach wymagają nawet z dużym doświaczeniem). Ogólnie papierek lepiej mieć niż nie mieć. Ale studia same w sobie to marnowanie czasu... uczenie się nieprzydatnych rzeczy, które dość szybko zapomnisz, bo większej części tej wiedzy nigdy w realnym życiu nie wykorzystasz. Tak jak napisał @SKL ucz minimum do zaliczenia przedmiotu i tyle.

Pytanie: Czy warto uczyć się nas studiach?
Odpowiedź: To zależy od tego jaki jest Twój plan na "po studiach".

Jeśli kolega studiuje tę elektronikę/elektrotechnikę, a kompletnie nie chce zajmować się tymi rzeczami, tylko programować... Wniosek jest prosty.

Natomiast goniąc za pracą (wiem, że się goni, sam pracuję) zapomina się o tym, że studia to nie tylko zaliczenie przedmiotu i cześć pieśni.
Tam jest masa naprawdę pożytecznej wiedzy (czasem zrozumienie tego przychodzi duuużo później) jak i wiele możliwości - programy typu Diamentowy Grant, inkubatory przedsiębiorczości, konferencje naukowe... Tylko jest zazwyczaj tak, że jakimś cudem zazwyczaj znajdują się tam ludzie, którzy raz że coś sobą reprezentują, a dwa... zazwyczaj tak czy siak mają dosyć dobre oceny.

Podczas mojej rekrutacji na staż w Dolby zostałem porządnie przemaglowany z tej nieszczęsnej książkowej wiedzy o c++, algorytmów i przetwarzania sygnałów - na stanowisko "Software engineer Intern", które później nic z DSP wspólnego nie miało :P Będąc po trzecim roku studiów przyjęli mnie na tzw. staż absolwencki (gdzie nie ukończyłem nawet jednego poziomu studiów). Oprócz mnie był tam tylko jeden taki rodzynek, reszta osób to ludzie zaraz po magisterce albo z rokiem-dwoma doświadczenia.

A ze świeżych doświadczeń: np. rekrutując się do CERNu trzeba wysłać formularz z ocenami ze studiów i opinię od pracowników naukowych, gdzie najbardziej pożądana jest osoba z tytułem profesora :) I tutaj raczej nie pojawiają się ludzie, którzy mają własne wyniki w głębokim poważaniu.

Wniosek: wszystko zależy od tego gdzie celujesz. Zależy Ci na papierku, żeby iść do pracy i klepać kod? Nie ucz się, tylko zaliczaj. Często nawet nie musisz tego papierka posiadać.
Natomiast jest "parę" miejsc, programów i projektów, gdzie Twoje zaangażowanie w naukę będzie działało na ogromny plus.

Pytanie co kogo bardziej zadowala :)

Ucz się tyle ile potrafisz, jeden będzie uczył się systematycznie, drugi mniej, a trzeci przed kolosem/egzaminem i jakoś żyje. To od ciebie zależy jak tobie się chce uczyć.

Mały Szczur napisał(a):

Ucz się tyle ile potrafisz, jeden będzie uczył się systematycznie, drugi mniej, a trzeci przed kolosem/egzaminem i jakoś żyje. To od ciebie zależy jak tobie się chce uczyć.

A tu nie chodzi o to ile się chce, ale czy warto w ogóle ... bo po co uczyć się czegoś co się nie przyda ...

Pomidorek napisał(a):

A tu nie chodzi o to ile się chce, ale czy warto w ogóle ... bo po co uczyć się czegoś co się nie przyda ...
z ciekawosci?
az mi sie smutno robi jak czytam takie opinie

A tak jeszcze w kwestii nauki rzeczy których później w pracy się nie wykorzystuje:
"The value of a college education is not the learning of many facts but the training of the mind to think" - niejaki Albert E.

Dla mnie studia to okazja zdecydowania co chcę robić w życiu. Rzuciłem jedne po roku, rozpocząłem inne nie z powodu słabości, ale kompletnie nie widziałem się jako inż. elektronik, teraz mam szansę zostać "tylko" magistrem, ale chociaż wiem, że to był dobry wybór, wybrać studia, dzięki którym dowiedziałem się wielu rzeczy z metod ilościowych, liznąłem informatykę i mam podstawy żeby samemu działać w tym kierunku, fakt do inż. informatyka brakuje mi, ale działam w tym kierunku i mimo że jestem świadom tej różnicy mam motywację do dalszego rozwoju. Niestety prawda jest taka, że większość ludzi myśli, że pracę dostanie za papierek. U mnie na roku jest wiele takich ludzi, którzy np. programowanie na androida uważają za zapychacz bo oni nigdy tego nie będą robić.