Dodanie rekordów do dynamicznej tabeli

Dodanie rekordów do dynamicznej tabeli
MR
  • Rejestracja:prawie 7 lat
  • Ostatnio:14 dni
  • Postów:118
0

Mam taki dziwny problem. Liczę że ktoś mi to wytłumaczy czemu się tak dzieje

Kopiuj
var  aResult, FinalResult:  arrayOfOXERPType;  <-- to tablica rekordów ale to nieistotnie

....
aResult := GetOrdersFunction(jakies parametry);

Najpierw z bazy wyciągam jakieś rekordy i wrzucam je do tabeli FinalResult
AppendArray(aResult,FinalResult)

Kopiuj
procedure AppendArray(Source: ArrayOfOXERPType; var Dest: ArrayOfOXERPType);
  var
    I, OldLength: Integer;
  begin
    OldLength := Length(Dest);
    SetLength(Dest, OldLength + Length(Source));
    for I := Low(Source) to High(Source) do
      Dest[I + OldLength] := Source[I];
  end;

i tutaj wszystko jest dobrze.
Ale jak wyciągnę z bazy kolejne rekordy:

Kopiuj
aResult := GetOrdersFunction(jakies parametry);

to w tym momencie z tabeli FinalResult zawsze znika pierwszy element. Zauważcie że teraz jeszcze nie wywołałem procedury AppendArray
dodam że aResult, FinalResult to zmienne lokale a funkcja która wyciąga dane z bazy na pewno ich nie używa.
Podejrzewam że przyczyną może być nadpisywanie pamięci... ???

edytowany 2x, ostatnio: flowCRANE
hzmzp
nie uważasz że 'jakies parametry' są istotne jak i ciało metody 'GetOrdersFunction' w której występuje problem?
flowCRANE
@hzmzp: czemu w komentarz? Słuszna uwaga – powinna się znaleźć w poście.
flowCRANE
Moderator Delphi/Pascal
  • Rejestracja:ponad 13 lat
  • Ostatnio:około 4 godziny
  • Lokalizacja:Tuchów
  • Postów:12166
0
My Razem napisał(a):

Mam taki dziwny problem. Liczę że ktoś mi to wytłumaczy czemu się tak dzieje

Za mało kodu podałeś, więc można jedynie zgadywać.

Kopiuj
var  aResult, FinalResult:  arrayOfOXERPType;  <-- to tablica rekordów ale to nieistotnie

To bardzo istotne – pokaż deklarację tej macierzy.

Najpierw z bazy wyciągam jakieś rekordy i wrzucam je do tabeli FinalResult

Do tablicy czy tabeli? Zdecyduj się.

AppendArray(aResult,FinalResult)

Jak inicjalizowana jest macierz FinalResult i jakie dane zawiera w momencie wywołania tej procedury?

Kopiuj
procedure AppendArray(Source: ArrayOfOXERPType; var Dest: ArrayOfOXERPType);

Macierze powinno się przekazywać przez referencję, a Twój Source zawiera kopię tablicy przekazanej w miejscu wywołania (przekazujesz macierz przez wartość). Macierze służące wyłącznie do odczytu przekazuje się przez const, te tylko do zapisu przez out, a do odczytu i zapisu ze słówkiem var. Działa to szybciej, podobnie jak w przypadku przekazywania ciągów znaków czy struktur.

Poza tym ta procedura jest zbędna – do złączenia dwóch dynamicznych macierzy możesz użyć System.Concat.

to w tym momencie z tabeli FinalResult zawsze znika pierwszy element. Zauważcie że teraz jeszcze nie wywołałem procedury AppendArray

Nie wiemy co było w macierzy FinalResult przed wywołaniem AppendArray.


A tak w ogóle to dlaczego nie użyjesz generycznych list rekordów? Miałbyś o wiele mniej roboty, bo wypełenie takiej listy czy dopisanie do niej danych wykonuje się czytelnymi metodami. Zastanów się nad tym.


Pracuję nad własną, arcade'ową, docelowo komercyjną grą z gatunku action/adventure w stylu retro (pixel art), programując silnik i powłokę gry od zupełnych podstaw, przy użyciu Free Pascala i SDL3. Więcej informacji znajdziesz na moim mikroblogu.
edytowany 6x, ostatnio: flowCRANE
GS
  • Rejestracja:ponad 14 lat
  • Ostatnio:około 7 godzin
0

sprawdź czy w w opcjach kompilacji projektu masz włączone Range checking

MR
  • Rejestracja:prawie 7 lat
  • Ostatnio:14 dni
  • Postów:118
0
Kopiuj
var  aResult, FinalResult:  arrayOfOXERPType;  <-- to tablica rekordów ale to nieistotnie

tutaj źle napisałem - to nie tablica rekordów tylko obiektów

Kopiuj
OXERPType = class(TRemotable)
  private
    FaResult: ArrayOfArrayOfString;
    FaResult_Specified: boolean;
    FblResult: Boolean;
    FsMessage: string;
    FsMessage_Specified: boolean;
    procedure SetaResult(Index: Integer; const AArrayOfArrayOfString: ArrayOfArrayOfString);
    function  aResult_Specified(Index: Integer): boolean;
    procedure SetsMessage(Index: Integer; const Astring: string);
    function  sMessage_Specified(Index: Integer): boolean;
  published
    property aResult:  ArrayOfArrayOfString  Index (IS_OPTN) read FaResult write SetaResult stored aResult_Specified;
    property blResult: Boolean               read FblResult write FblResult;
    property sMessage: string                Index (IS_OPTN) read FsMessage write SetsMessage stored sMessage_Specified;
  end;

  ArrayOfOXERPType = array of OXERPType; 

To bardzo istotne – pokaż deklarację tej macierzy.

Najpierw z bazy wyciągam jakieś rekordy i wrzucam je do tabeli FinalResult

Do tablicy czy tabeli? Zdecyduj się.

Oczywiści do tablicy
Moja funkcja zwraca ArrayOfOXERPType więc podstawiam do bezpośrednio do tablicy aResult

AppendArray(aResult,FinalResult)

Jak inicjalizowana jest macierz FinalResult i jakie dane zawiera w momencie wywołania tej procedury?

tablica FinalResult nie jest wcale inicjowana - na początku jest pusta (chociaż sprawdzałem SetLength(FinalResult , 0) ale to nic nie dało)
To taka zmienna pomocnicza do której odkładam rekordy zwrócone z bazy

Kopiuj
procedure AppendArray(Source: ArrayOfOXERPType; var Dest: ArrayOfOXERPType);

Macierze powinno się przekazywać przez referencję, a Twój Source zawiera kopię tablicy przekazanej w miejscu wywołania (przekazujesz macierz przez wartość). Macierze służące wyłącznie do odczytu przekazuje się przez const, te tylko do zapisu przez out, a do odczytu i zapisu ze słówkiem var. Działa to szybciej, podobnie jak w przypadku przekazywania ciągów znaków czy struktur.

Zapewne masz racje ale w moim przypadku ale czy podam const Source czy samo Source zawsze znika pierwszy element w tablicy FinalResult

Poza tym ta procedura jest zbędna – do złączenia dwóch dynamicznych macierzy możesz użyć System.Concat.

Concat mozna używać do łączenia tablic tylko w nowszych wersjach Delphi. Ja mam D2010 i tam to nie działa.

to w tym momencie z tabeli FinalResult zawsze znika pierwszy element. Zauważcie że teraz jeszcze nie wywołałem procedury AppendArray

Nie wiemy co było w macierzy FinalResult przed wywołaniem AppendArray.

Na początku nie było tam nic - pusta tablica

A tak w ogóle to dlaczego nie użyjesz generycznych list rekordów? Miałbyś o wiele mniej roboty, bo wypełenie takiej listy czy dopisanie do niej danych wykonuje się czytelnymi metodami. Zastanów się nad tym.

Podasz przykład?

P.S. Zauważyłem że po przejściu procedury AppendArray moje tablice aResult i FinalResult mają takie same adresy, więc jeśli drugie zapytanie nic nie zwróci więc to "nic" trafia do pierwszej komórki w obu tablicach. Zgadza sie?

przerobiłem moja procedurę AppendArray i teraz tablice maja inne adresy, więc komórki nie są nadpisywane.

Kopiuj
procedure AppendArray(const Source: ArrayOfOXERPType; var Dest: ArrayOfOXERPType);
  var
    I, OldLength: Integer;
    Source_OXERPType : OXERPType;
  begin
     OldLength := Length(Dest);
     for I := Low(Source) to High(Source) do
     begin
        Source_OXERPType := OXERPType.Create;
        Source_OXERPType.aResult := Source[I].aResult;
        Source_OXERPType.blResult := Source[I].blResult;
        Source_OXERPType.sMessage := Source[I].sMessage;

        SetLength(Dest, OldLength + Length(Source));
          Dest[I + OldLength] := Source_OXERPType;
     end;

  end;

Czy to jest najlepszy sposób?

edytowany 4x, ostatnio: flowCRANE
flowCRANE
Moderator Delphi/Pascal
  • Rejestracja:ponad 13 lat
  • Ostatnio:około 4 godziny
  • Lokalizacja:Tuchów
  • Postów:12166
0
My Razem napisał(a):

A tak w ogóle to dlaczego nie użyjesz generycznych list rekordów? Miałbyś o wiele mniej roboty, bo wypełenie takiej listy czy dopisanie do niej danych wykonuje się czytelnymi metodami. Zastanów się nad tym.

Podasz przykład?

Do przechowywania i wygodnego zarządzania obiektami służy generyczna lista TObjectList. Łatwo do niej dodać obiekt (metoda Add), usunąć (metoda Remove lub Extract), posortować itd. Woła się czytelne metody zamiast bawić w alokowanie pamięci. Ustawienie OwnsObjects pozwala włączyć lub wyłączyć automatyczne zwalnianie usuwanych z listy obiektów.

Poczytaj, potestuj – zobaczysz różnicę.

przerobiłem moja procedurę AppendArray i teraz tablice maja inne adresy, więc komórki nie są nadpisywane.
[…]
Czy to jest najlepszy sposób?

To nie jest najlepszy sposób, bo to nie jest poprawny sposób. Dlaczego zmieniasz rozmiar tablicy Dest w pętli? Zrób to raz, przed pętlą, a w niej tylko przepisuj referencje.

Twój problem polega(ł) na tym, że w dwóch listach przechowujesz referencje tych samych obiektów, więc jeśli np. w jednej liście zmodyfikujesz dane obiektu, to w drugiej te dane też będą zmodyfikowane. Jeśli zwolnisz obiekt z jednej listy, to w drugiej adres będzie wskazywać na obszar już zwolniony (czyli na śmieci w pamięci), co może wykrzaczyć program.

Przy czym gdyby Twoja klasa OXERPType dziedziczyła z TPersistent, to mógłbyś wygodnie klonować obiekty po prostu wołając metodę Assign, zamiast ręcznie przepisywać wartości właściwości. Ewentualnie dodaj sobie do tej klasy funkcyjną metodę np. o nazwie Clone, która zajmie się takim przepisywaniem:

Kopiuj
type
  OXERPType = class(TRemotable)
  {..}
  public
    function Clone(): OXERPType;
  end;

  function OXERPType.Clone(): OXERPType;
  begin
    Result := OXERPType.Create();
    
    Result.FaResult := Self.FaResult;
    Result.FaResult_Specified := Self.FaResult_Specified;
    Result.FblResult := Self.FblResult;
    
    {..}
  end;

Dzięki temu z zewnątrz będzie ją można wywołać w taki sposób:

Kopiuj
procedure AppendArray(const ASource: ArrayOfOXERPType; var ADest: ArrayOfOXERPType);
var
  SourceLen, DestLen, I: Integer;
begin
  SourceLen := Length(ASource);
  
  if SourceLen > 0 then
  begin
    DestLen := Length(ADest);
    SetLength(ADest, DestLen + SourceLen);
    
    for I := Low(ASource) to High(ASource) do
      ADest[DestLen + I] := ASource[I].Clone();
  end;
end;

Choć gdybym koniecznie musiał używać tablic dynamicznych, to bym sobie do typu macierzy dodał metody i właściwości za pomocą helperów, coby rąk nie brudzić tym Low, High, SetLength itd. Ale nie wiem czy Twoje Delphi na to pozwala.


Pracuję nad własną, arcade'ową, docelowo komercyjną grą z gatunku action/adventure w stylu retro (pixel art), programując silnik i powłokę gry od zupełnych podstaw, przy użyciu Free Pascala i SDL3. Więcej informacji znajdziesz na moim mikroblogu.
edytowany 5x, ostatnio: flowCRANE
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)