Record, ShortString i Unicode :: 4programmers.net

Rejestracja:ponad 16 lat
Ostatnio:5 miesięcy

Witam,

W jaki sposób obsłużyć w D2009..XE3 tego typu rekordy:

TYPE
TRec = record
Imie :string[50];
Nazwisko:string[100];
Plec :char; // K/M
Wiek :byte;
end;

W oparciu o nie mam deklarację pliku, w którym są one zapisane:

var
FF:file of TRec;

Sprawą oczywistą jest, że pola imię i nazwisko zawierają polskie znaki ASCII>127.

Chodzi również edycję tych rekordów na formularzu, czyli wyświetlenie ich w postaci listy oraz edycję poszczególnych pól w kontrolkach TEdit, co pociąga za sobą konwersję z ASCII [32-255] do Unicode i vice versa.

Pozdrawiam

abrakadaber

2012-09-14 22:02

~~abrakadaber~~2012-09-14 22:02

Rejestracja:ponad 12 lat
Ostatnio:7 miesięcy
Postów:6610

poczytaj o AnsiString
Jeśli pozbywasz się klientów pracujących bez unicode to warto się zastanowić nad konwersją tych rekordów do unicode czy wręcz do jakiejś bazy, choćby embedded

Azarien

2012-09-15 05:05

Azarien2012-09-15 05:05

Rejestracja:ponad 21 lat
Ostatnio:około 6 godzin

Ten kod powinien się kompilować i działać bez zmian w nowszych Delphi.
Jeśli potrzebujesz zgodności binarnej plików ze starszymi wersjami, zmień char na ansichar.

edytowany 1x, ostatnio: Azarien 2012-09-15 05:06

f-c-s

2012-09-15 09:14

f-c-s2012-09-15 09:14

Rejestracja:ponad 16 lat
Ostatnio:5 miesięcy

Dzięki za odpowiedzi i zainteresowanie tematem.

Tego typu rekordy są stosowane w bazach Btrieve obecnie Pervasive (ze wsteczną zgodnością).

Chodzi też o następujące sprawy:

Mam obecnie formularz, którego pola (np TEdit) wypełniam wartościami z rekordu (BDS2006).
Od Delphi 2009 wszystkie stringi i kontrolki pracują w Unicode. Zatem jak wygląda sprawa konwersji między ShortString-iem w rekordzie i kontrolką na formularzu ?
Czy pole typu shortString jest w stanie przechować Unicode zapisany w UTF8 np poprzez konwersję funkcją UTF8Decode() lub ANSIToUTF8().
Gdyby powyższe działało, to kolejna sprawa dotyczy interpretacji UTF8, czy nie dojdzie do sytuacji, w której kod UTF8 zawiera #0 co dla kontrolek jest znakiem końca stringu ?

Pytam o to, gdyż domyślne kodowanie stringów w Delphi 2009-XE2 jest wykonywane w UTF16 czyli każdy znak zajmuje 2 bajty, z czego znaki do ASCII 127 zapisane są poprzez #0 i kod ASCII, a przekopując się przez opis implementacji Unicode w Delphi, praktycznie już całkowicie zgłupiałem, gdyż wynika z niej, że są wykonywane niejawne konwersje i do tego mogą być one stratne.

Podczas kompilacji kodu dostaję komunikaty o tym, że przypisanie String czyli UnicodeString do ShortString lub AnsiString związane jest z konwersją. Bardziej niepokojące są natomiast komunikaty o tym, że konwersja z ShortString lub AnsiString do String może spowodować utratę treści.

Czy te uwagi kompilatora mają znaczenie w przypadku pracy tekstami zawierającymi polskie litery ?

Czy konwersja baz z CP 1250 do UTF8 ma w ogóle sens ?

Czy jeżeli mam tekst z polskimi znakami zapisany w zmiennej typu UnicodeString i przypiszę go do zmiennej typu AnsiString, a następnie do zmiennej typu ShortString tak jak w rekordzie, to czy zostaną zachowane polskie znaki ? Z dokumentacji wynika, że przypisanie Unicode do Ansi dla znaków powyżej 127 powoduje, że taki znak w Ansi zajmuje 2 lub 4 bajty, czyli na podobnej zasadzie jak działa UTF8. Ale nie znalazłem opisu co się stanie po przypisaniu takiego Ansi do ShortStringa?

Czy AnsiChar odpowiada dokładnie dotychczasowemu Char zapisanemu na 1 bajcie w całym zakresie kodów ASCII 0-255 ? Czy też podobnie jak dla AnsiStringa, mamy do czynienia z sytuacją, gdzie ASCII powyżej 127 będzie zajmował 2 bajty a nie jeden ?

Pozdrawiam

abrakadaber

2012-09-15 10:14

~~abrakadaber~~2012-09-15 10:14

Rejestracja:ponad 12 lat
Ostatnio:7 miesięcy
Postów:6610

nasuwa mi się jedno pytanie - dlaczego sam nie sprawdzisz? Przecież nie grzebiesz w bazie pervasive ręcznie przez otwieranie jej plików i odczytywanie bajt po bajcie. Zapewne używasz jakichś komponentów do połączenia z bazą. Jeśli tak to pod D2009 same powinny załatwić sprawę kodowania.

Napisz może najpierw dokładnie skąd i jak odczytujesz dane bo na początku myślałem, że masz plik typowany a teraz piszesz o bazie danych

flowCRANE 2012-09-15 11:25

Plik typowany to też baza danych, ale własnej konstrukcji :]

f-c-s

2012-09-17 09:20

f-c-s2012-09-17 09:20

Rejestracja:ponad 16 lat
Ostatnio:5 miesięcy

Właśnie to sprawdzanie na razie realizowane w ten sposób:

Kopiuj

procedure TForm1.FWypelnijMemoClick(Sender: TObject);
unit Menu;
{$H-}

interface

uses
  Windows, Messages, SysUtils, Variants, Classes, Graphics, Controls, Forms,
  Dialogs, StdCtrls, ActnList,
  TpPol, TACCESS;

type
  TForm1 = class(TForm)
    Memo1: TMemo;
    Fzapisz: TButton;
    ActionList1: TActionList;
    ActionESC: TAction;
    FWypelnijMemo: TButton;
    procedure FzapiszClick(Sender: TObject);
    procedure ActionESCExecute(Sender: TObject);
    procedure FWypelnijMemoClick(Sender: TObject);
  private
    { Private declarations }
    A1: array[1..300] of string;
    Ind:word;
  public
    { Public declarations }
  end;

var
  Form1: TForm1;

implementation

{$R *.dfm}

procedure TForm1.ActionESCExecute(Sender: TObject);
begin
  close;
end;

procedure TForm1.FWypelnijMemoClick(Sender: TObject);
const
  {- zestaw angielski }
  AngStr : ShortString = 'A'+ 'C'+ 'E'+ 'L'+ 'N'+ 'O'+ 'S'+ 'Z'+ 'Z'+ 'a'+ 'c'+ 'e'+ 'l'+ 'n'+ 'o'+ 's'+ 'z'+ 'z';
  {- zestaw polski - ISO Latin-2 (8859-2+ PN) }
  IsoStr : ShortString = #161+#198+#202+#163+#209+#211+#166+#172+#175+#177+#230+#234+#179+#241+#243+#182+#188+#191;
  {- zestaw polski - Windows Latin-2 (1250) }
  WinStr : ShortString = #165+#198+#202+#163+#209+#211+#140+#143+#175+#185+#230+#234+#179+#241+#243+#156+#159+#191;
  {- zestaw polski - IBM Latin-2 (CP-852) }
  LatStr : ShortString = #164+#143+#168+#157+#227+#224+#151+#141+#189+#165+#134+#169+#136+#228+#162+#152+#171+#190;
  {- zestaw polski - Mazovia }
  MazStr : ShortString = #143+#149+#144+#156+#165+#163+#152+#160+#161+#134+#141+#145+#146+#164+#162+#158+#166+#167;

  {- zestaw angielski }
  AngStrA : AnsiString = 'A'+ 'C'+ 'E'+ 'L'+ 'N'+ 'O'+ 'S'+ 'Z'+ 'Z'+ 'a'+ 'c'+ 'e'+ 'l'+ 'n'+ 'o'+ 's'+ 'z'+ 'z';
  {- zestaw polski - ISO Latin-2 (8859-2+ PN) }
  IsoStrA : AnsiString = #161+#198+#202+#163+#209+#211+#166+#172+#175+#177+#230+#234+#179+#241+#243+#182+#188+#191;
  {- zestaw polski - Windows Latin-2 (1250) }
  WinStrA : AnsiString = #165+#198+#202+#163+#209+#211+#140+#143+#175+#185+#230+#234+#179+#241+#243+#156+#159+#191;
  {- zestaw polski - IBM Latin-2 (CP-852) }
  LatStrA : AnsiString = #164+#143+#168+#157+#227+#224+#151+#141+#189+#165+#134+#169+#136+#228+#162+#152+#171+#190;
  {- zestaw polski - Mazovia }
  MazStrA : AnsiString = #143+#149+#144+#156+#165+#163+#152+#160+#161+#134+#141+#145+#146+#164+#162+#158+#166+#167;
type
  MyAnsi= type AnsiString(1250);

  TX_rec = record
    ch1:char;
    ch2:char;
    ss1:string[30];
  end;

  TCharRec = record
    case integer of
    1:(Len:byte;
       AA :array[1..255] of byte;
      );
    2:(
      Tekst:string[255];
      );
    end;



  //---------------------------------------------------------------------------
  function XXXXX(a:ShortString):ShortString;
  begin
    Result:='';
  end;
  //---------------------------------------------------------------------------



var
  ss,ss2: string;
  p:byte;
  X_rec:TX_rec;
  CharRec:TCharRec;
  ch:char;
  nn:word;
  zz:longint;
  ss1:string[100];
  ssU:UnicodeString;
  ssA:MyAnsi;
  ssS:string[100];

begin
  fillChar(A1, sizeOf(A1),0);
  ind:=1;
  Memo1.Clear;
  Memo1.Lines.Add('Polskie litery ĄĘŚŻŹĆÓŁŃ ąęśżźćółń - wpis wprost z kodu');
  A1[ind]:='Polskie litery ĄĘŚŻŹĆÓŁŃ ąęśżźćółń - wpis wprost z kodu'; inc(ind);
  ss :='Polskie litery ĄĘŚŻŹĆÓŁŃ ąęśżźćółń - string';
  ssU:='Polskie litery ĄĘŚŻŹĆÓŁŃ ąęśżźćółń - UnicodeString';
  ssA:='Polskie litery ĄĘŚŻŹĆÓŁŃ ąęśżźćółń - AnsiString';
  ssS:='Polskie litery ĄĘŚŻŹĆÓŁŃ ąęśżźćółń - ShortString [100]';
  Memo1.Lines.Add(ss);
  A1[ind]:=ss; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add(ssU);
  A1[ind]:=ssU; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add(ssA);
  A1[ind]:=ssA; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add(ssS);
  A1[ind]:=ssS; inc(ind);

  Memo1.Lines.Add('1234567890123456789012345678901234567890');
  A1[ind]:='1234567890123456789012345678901234567890'; inc(ind);

  p:=Pos('ą',ss);
  Memo1.Lines.Add('Poz litery "ą" w string = '+IntToStr(p) );
  A1[ind]:='Poz litery "ą" w string = '+IntToStr(p); inc(ind);
  p:=Pos('ą',ssU);
  Memo1.Lines.Add('Poz litery "ą" w UnicodeString = '+IntToStr(p) );
  A1[ind]:='Poz litery "ą" w UnicodeString = '+IntToStr(p); inc(ind);
  p:=Pos('ą',ssA);
  Memo1.Lines.Add('Poz litery "ą" w AnsiString = '+IntToStr(p) );
  A1[ind]:='Poz litery "ą" w AnsiString = '+IntToStr(p); inc(ind);
  p:=Pos('ą',ssS);
  Memo1.Lines.Add('Poz litery "ą" w ShortString = '+IntToStr(p) );
  A1[ind]:='Poz litery "ą" w ShortString = '+IntToStr(p); inc(ind);

  Memo1.Lines.Add('----- const ShortString ------');
  A1[ind]:='----- const ShortString ------'; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add('Ang='+AngStr);
  A1[ind]:='Ang='+AngStr; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add('Win='+WinStr);
  A1[ind]:='Win='+WinStr; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add('Iso='+IsoStr);
  A1[ind]:='Iso='+IsoStr; inc(ind);

  Memo1.Lines.Add('----- const AnsiString ------');
  A1[ind]:='----- const AnsiString ------'; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add('Ang='+AngStrA);
  A1[ind]:='Ang='+AngStrA; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add('Win='+WinStrA);
  A1[ind]:='Win='+WinStrA; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add('Iso='+IsoStrA);
  A1[ind]:='Iso='+IsoStrA; inc(ind);

  Memo1.Lines.Add('----- ss (string) ------');
  A1[ind]:='----- ss (string) ------'; inc(ind);
  ss1:='';
  ss2:='';
  for nn := 1 to length(ss) do begin
    ch:=ss[nn];
    zz:=Ord(Ch);
    Memo1.Lines.Add(ch+', sizeOf:'+IntToStr(sizeOf(ss[nn]))+', Ord:'+IntToStr(zz)+', Chr:'+Chr(zz) );
    A1[ind]:=ch+', sizeOf:'+IntToStr(sizeOf(ss[nn]))+', Ord:'+IntToStr(zz)+', Chr:'+Chr(zz); inc(ind);
    ss1:=ss1+ch;
    ss2:=ss2+ch;
  end;

  Memo1.Lines.Add('----- ssA (Ansi) ------');
  A1[ind]:='----- ssA (Ansi) ------'; inc(ind);
  for nn := 1 to length(ssA) do begin
    Memo1.Lines.Add(ssA[nn]+
                    ', sizeOf:'+IntToStr(sizeOf(ssA[nn]))+
                    ', Ord:'+IntToStr(Ord(ssA[nn]))+
                    ', Chr:'+Chr(Ord(ssA[nn]))+
                    ', ChrA:'+MyAnsi(AnsiChar(ssA[nn])) );
    A1[ind]:=ssA[nn]+
             ', sizeOf:'+IntToStr(sizeOf(ssA[nn]))+
             ', Ord:'+IntToStr(Ord(ssA[nn]))+
             ', Chr:'+Chr(Ord(ssA[nn]))+
             ', ChrA:'+MyAnsi(AnsiChar(ssA[nn])); inc(ind);
  end;
  Memo1.Lines.Add('Code Page:'+IntToStr(StringCodePage(ssA)) );
  A1[ind]:='Code Page:'+IntToStr(StringCodePage(ssA)); inc(ind);

  Memo1.Lines.Add('----- ssS (Short) ------');
  A1[ind]:='----- ssS (Short) ------'; inc(ind);
  for nn := 1 to length(ssS) do begin
    Memo1.Lines.Add(ssS[nn]+
                    ', sizeOf:'+IntToStr(sizeOf(ssS[nn]))+
                    ', Ord:'+IntToStr(Ord(ssS[nn]))+
                    ', Chr:'+Chr(Ord(ssS[nn]))
                    );
    A1[ind]:=ssS[nn]+
             ', sizeOf:'+IntToStr(sizeOf(ssS[nn]))+
             ', Ord:'+IntToStr(Ord(ssS[nn]))+
             ', Chr:'+Chr(Ord(ssS[nn])); inc(ind);
  end;
  Memo1.Lines.Add('Code Page:'+IntToStr(StringCodePage(ssS)) );
  A1[ind]:='Code Page:'+IntToStr(StringCodePage(ssS)); inc(ind);


  Memo1.Lines.Add('ss1: '+ss1+', '+IntToStr(sizeOf(ss1))+', Length='+IntToStr(Length(ss1))+', bytelength='+IntToStr(ByteLength(ss1)) );
  A1[ind]:='ss1: '+ss1+', '+IntToStr(sizeOf(ss1))+', Length='+IntToStr(Length(ss1))+', bytelength='+IntToStr(ByteLength(ss1)); inc(ind);
  Memo1.Lines.Add('ss2: '+ss2+', '+IntToStr(sizeOf(ss2))+', Length='+IntToStr(Length(ss2))+', bytelength='+IntToStr(ByteLength(ss2)) );
  A1[ind]:='ss2: '+ss2+', '+IntToStr(sizeOf(ss2))+', Length='+IntToStr(Length(ss2))+', bytelength='+IntToStr(ByteLength(ss2)); inc(ind);

  Memo1.Lines.Add('---------');
  A1[ind]:='---------'; inc(ind);
  FillChar(X_rec, sizeOf(X_rec),0);
  X_rec.ch1:='Ą';
  X_rec.ch2:='A';
  X_rec.ss1:='ĄĘŚŻŹĆÓŁŃąęśżźćółń';
  Memo1.Lines.Add( IntToStr(Length(X_rec.ss1)) );
  A1[ind]:=IntToStr(Length(X_rec.ss1)); inc(ind);
  Memo1.Lines.Add( IntToStr(Length(X_rec.Ch1)) );
  A1[ind]:=IntToStr(Length(X_rec.Ch1)); inc(ind);
  Memo1.Lines.Add( IntToStr(Length(X_rec.Ch2)) );
  A1[ind]:=IntToStr(Length(X_rec.Ch2)); inc(ind);
  Memo1.Lines.Add( IntToStr(sizeOf(X_rec)) );
  A1[ind]:=IntToStr(sizeOf(X_rec)); inc(ind);
  Memo1.Lines.Add( IntToStr(sizeOf(X_rec.ch1)) );
  A1[ind]:=IntToStr(sizeOf(X_rec.ch1)); inc(ind);
  Memo1.Lines.Add( IntToStr(sizeOf(X_rec.ch2)) );
  A1[ind]:=IntToStr(sizeOf(X_rec.ch2)); inc(ind);
  Memo1.Lines.Add( IntToStr(sizeOf(X_rec.ss1)) );
  A1[ind]:=IntToStr(sizeOf(X_rec.ss1)); inc(ind);

  Memo1.Lines.Add('---------');
  A1[ind]:='---------'; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add(copy(ss,1,20));
  A1[ind]:=copy(ss,1,20); inc(ind);
  ss2:='';
  ss1:='';
//  SetLength(ss1,20);
//  SetLength(ss2,20);

//  move(ss,ss1,20);
//  move(ss,ss2,19);
//  Memo1.Lines.Add(ss1);
//  Memo1.Lines.Add(ss2);

  Memo1.Lines.Add('---------');
  A1[ind]:='---------'; inc(ind);
  CharRec.Len:=5;
  CharRec.AA[1]:=65;
  CharRec.AA[2]:=66;
  CharRec.AA[3]:=67;
  CharRec.AA[4]:=68;
  CharRec.AA[5]:=69;

  ss:=CharRec.Tekst;
  ss1:=CharRec.Tekst;
  Memo1.Lines.Add(ss);
  A1[ind]:=ss; inc(ind);
  Memo1.Lines.Add(ss1);
  A1[ind]:=ss1; inc(ind);
end;

procedure TForm1.FzapiszClick(Sender: TObject);
var
  Lstr:TstringList;
  FF : TextFile;
  nn : longint;
begin
//  Lstr:=TStringList.Create;
//  LStr.SaveToFile('xxx.txt'{,TEncoding.UTF8});
//  LStr.Free;
  Memo1.Lines.SaveToFile('xxx.txt');
  AssignFile(FF,'zzz.txt');
  Rewrite(FF);
  for nn := 0 to Memo1.Lines.Count - 1 do WriteLn(FF,Memo1.Lines[nn]);
  CloseFile(FF);

  AssignFile(FF,'yyy.txt');
  Rewrite(FF);
  for nn := 1 to ind do WriteLn(FF,A1[nn]);
  CloseFile(FF);

end;

powoduje moje pytania.

Jeśli chodzi o bazę, to nie wnikając w szczegóły dlaczego, operacje na niej wykonywane są poprzez niskopoziomową funkcję BTRCALL o składni
FUNCTION BTRCALL(
operation : WORD;
VAR posblk;
VAR databuf;
VAR datalen : longInt;
VAR keybuf;
keylen : BYTE;
keynum : SHORTINT ) : SMALLINT; FAR; STDCALL;

Ten sposób obsługi powoduje, że muszę znać wielkość rekordu oraz jego bajtowe rozłożenie, ze względu na budowę indeksów. Indeksy są budowane poprzez wskazanie typu indeksu (integer, string itp), jego początku w strukturze bajtowej i długości. Na pytanie odnośnie komponentów, dlaczego nie są stosowane, odpowiedź jest taka, że do każdej wersji bazy (7.xx -11.xx) były one za każdym razem inne, bez zachowania wstecznej kompatybilności. Dlatego ich stosowanie w sytuacji, gdy użytkownicy mają całe spektrum wersji, nie wchodziło w grę, zwłaszcza, że koszt aktualizacji bazy przeważnie wynosił 70% ceny nowego produktu. Natomiast same bazy w tej technologii były zakładane od 1994 roku.

Ale nie chciałbym, aby temat zszedł na bazę danych, bo nie o to pytałem. Wątek rozpocząłem z przykładem pliku binarnego o zdefiniowanej strukturze, bo oddaje on sedno sprawy.

Oczywiście przeprowadzę jeszcze testy na konkretnych plikach utworzonych za pomocą BDS2006, aby wiedzieć jak się one zachowają pod D2010.

Na chwilę obecną wygląda na to, że:

Trzeba zwrócić uwagę na pola typu Char w rekordzie i albo zamienić je na AnsiChar, albo na byte. Sam AnsiChar wymaga jeszcze sprawdzenia dla kodów ASCII powyżej 127.
Definicja
ss:string[100];
powoduje zachowanie wielkości i typu zmiennej jako ShortString. Nie ma natomiast pewności jak zostaną w nim zapisane znaki ASCII >127
Przypisanie ShortString-a lub AnsiStringa do Stringa powoduje uwagę kompilatora odnośnie możliwości utraty danych podczas konwersji.

Pozdrawiam

abrakadaber

2012-09-17 12:01

~~abrakadaber~~2012-09-17 12:01

Rejestracja:ponad 12 lat
Ostatnio:7 miesięcy
Postów:6610

na 99% AnsiChar (AnsiString) będzie się zachowywał jak string w Delphi < 2009 czyli kody znaków powyżej 127 będzie zwracał w stronie kodowej systemu (dla polskiego Windowsa i klawiatury polskiej programisty to będzie win1250)
ja bym jednak zadeklarował to jako ss:ShortString[100]
najbezpieczniej będzie przekonwertować jawnie zarówna z UTFa jak i na UTF

Liczba odpowiedzi na stronę

Treść *

Treść

Podgląd

Kliknij, aby dodać treść...

Kliknij, aby dodać załącznik lub wklej ze schowka.

Instrukcja obsługi Markdown

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj underline.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, , , <kbd>, <del>, , <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, ,  oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H2O i m2 otrzymasz: H₂O i m².

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript document.write('Hello World'); ```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

Alt+L - zaznaczenie całej linii
Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

Ctrl+Enter - dodaj post
⌘+Enter - dodaj post (MacOS)

Record, ShortString i Unicode

f-c-s

abrakadaber

Azarien

f-c-s

abrakadaber

f-c-s

abrakadaber

Smileys & People

Animals & Nature

Food & Drink

Travel & Places

Activities

Objects

Symbols

Typografia

Linki

Wewnętrzne odnośniki

Wspomnienia użytkowników

Znaczniki HTML

Skróty klawiszowe

Indeks górny oraz dolny

Składnia Tex

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Kod wielolinijkowy

Tabelki

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Składnia Markdown

Skróty klawiszowe

Java Developer

Praca dla programistów

Forum dyskusyjne

Sprawy administracyjne

O nas

Skontaktuj się z nami