Jak działa funkcja std::move ?

Jak działa funkcja std::move ?
JA
  • Rejestracja:około 9 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Postów:49
0

Witam !
Chciałbym się zapytać dlaczego po wykonaniu vec_str.push_back(move(str)); string "str" jest pusty a obiekt typu Test* "t" po vec.push_back(move(t)); nie ? Myślałem że funkcja std::move przenosi zmienną i jej poprzednie miejsce w pamięci jest puste.

Kopiuj
#include <iostream>
#include <string>
#include <vector>

using namespace std;

struct Test
{
	int& value;
	Test(int& val): value{val}{}
};

int main()
{
	int value = 100;
	Test* t = new Test(value);

	vector<Test*> vec;
	
	vec.push_back(t);
	cout << t->value << endl;

	vec.push_back(move(t));
	cout << t->value << endl;

	string str = "Hello";
	vector<string> vec_str;
	vec_str.push_back(move(str));
	cout << str << endl;
}

Madaoo
  • Rejestracja:ponad 12 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Postów:490
1

Tutaj jest całkiem fajnie wytłumaczone: https://devcode.pl/cpp11-semantyka-przeniesienia/


"Chodzenie po wodzie i tworzenie oprogramowania wg specyfikacji są łatwe, o ile woda i specyfikacja są zamrożone" - Edward V. Berard
MarekR22
Moderator C/C++
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:minuta
3

std::move nic nie robi. Zmienia tylko typ z typu l-value na typ r-value.
Od tego miejsca overload resolution przejmuje kontrolę.

std::string obsługuje move semantics ponieważ może trzymać dane na stercie i przekazanie własności do pamięci jest tańsze niż kopiowanie.
Test* jest trywialnie kopiowany (nie ma sensu dostarczać move).


Jeśli chcesz pomocy, NIE pisz na priva, ale zadaj dobre pytanie na forum.
edytowany 2x, ostatnio: MarekR22
BK
"move schematics" -> "move semantics"
JA
  • Rejestracja:około 9 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Postów:49
0

Czyli to 'vector<string> vec_str zwalnia pamięć po zmiennej string str ?

Dzięki za pomoc !

edytowany 1x, ostatnio: January
twonek
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:prawie 2 lata
  • Postów:2500
1

Rozwinięcie tego co napisał @MarekR22.

  • Dla typów wbudowanych (int, double, wskaźnik itd.) przeniesienie jest równoważne kopiowaniu.
  • Gdy deklarujesz string str = "hello", Twoja zmienna str zajmuje miejsce zarówno na stosie jak i na stercie. Na stosie jest sam obiekt str, natomiast na stercie jest pamięć na napis "hello".
  • Gdy robisz std::move(str), obiekt str przestaje być właścicielem tej pamięci na stercie i nie będzie już zajmować się zwalnianiem tej pamięci. Obiekt str nadal istnieje na stosie i będzie automatycznie zwalniany gdy str wyjdzie poza zakres (w tym przypadku pod koniec main()).

Najlepszy tutorial o move semantics, r-value reference i perfect forwarding jaki widziałem w necie: http://thbecker.net/articles/rvalue_references/section_01.html
Z tego tutoriaal dowiesz się m.in. że std::move może być zaimplementowany jako

Kopiuj
template<class T> 
typename remove_reference<T>::type&&
std::move(T&& a) noexcept
{
  typedef typename remove_reference<T>::type&& RvalRef;
  return static_cast<RvalRef>(a);
} 

czyli to jest po prostu static_cast.

JA
Dzięki za odpowiedź !
TR
Akurat w przypadku "hello" najpewniej zostanie zastosowany short string optimization i napis będzie na stosie. I wtedy nastąpi kopiowanie a po nim czyszczenie stringa źródłowego. Polecam też tę prezentację: ‭https://www.youtube.com/watch?v=EovBkh9wDnM&t=1454s
Azarien
  • Rejestracja:ponad 21 lat
  • Ostatnio:około 6 godzin
0
Kopiuj
string str = "Hello";
vector<string> vec_str;
vec_str.push_back(move(str));

To jest właściwie to samo co:

Kopiuj
string str = "Hello";
vector<string> vec_str;
vec_str.push_back((string&&)str);

Nie sprawdzane.

Jedną z dziwnych reguł C++ jest, że nazwana zmienna nigdy nie jest r-value reference, czyli dowolne foo nie jest typu klasa&& nawet jeśli zadeklarowano klasa &&foo.

r-value reference może stanowić np. wyrażenie, czy wynik wywołania funkcji – ogólniej „wartość tymczasowa”. Jeśli chcemy żeby nazwane foo zachowało się jak klasa&&, to trzeba użyć np. rzutowania (czyli sprawić że będzie to wyrażenie, a nie samo użycie zmiennej).
Dla „ułatwienia” wymyślono takie castujące funkcje (move i forward), które jednak same w sobie wbrew nazwie niczego nie robią (czyli np. move(x); nie ma absolutnie żadnych skutów) ale wpływają na to, który overload funkcji zostanie wybrany.

edytowany 2x, ostatnio: Azarien
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)