minikomunikator, c++

minikomunikator, c++
MI
  • Rejestracja:prawie 11 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:199
0

Cześć :)
Mam dalsze pytania:
Komunikacja pomiędzy klientem a serwerem odbywa się tak:
Przesyałm ciąg bajtów, gdzie pierwsze cztery bajty to rozmiar oraz rodzaj. Rozmiar wskzauje na pozostałą część pakietu, a rodzaj to właśnie typ pakietu. Chodzi o to, że musze się orientować, czy chodzi o logowanie, wiadomość, utrzymanie połączenia, etc. Dalszą część pakietu stanowi zserializowany obiekt reprezentujący dany pakiet. Np.
MessagePackage, LoginPackage, etc.
Serwer dysponuje funkcją, która właśnie występuje jako pierwsza linia komunikacji, tzn. ściąga ze strumienia cztery pierwsze bajty i dalej dysponuje. Chodzi właśnie o to "dysponowanie".
Obecnie mam po prostu kilka ifów, które dla określonego rodzaju wołają określoną funkcję.
Chodzi mi o to, że wydaje mi się to nieeleganckie. W sumie chciałbym tu w jakiś sposób zastosować polimorfim, ale nie wiem jak to tu dopasować. ( pakiety dziedziczą po Package, ale ten projekt nie jest za dobry raczej )
Jeżeli ma ktoś jakiś pomysł ( bądź też inne sugestie do przedstawionego przeze mnie rozwiązania) to zapraszam do dyskusji.
Pozdrawiam! :)

edytowany 1x, ostatnio: mielony
kq
Moderator C/C++
  • Rejestracja:prawie 12 lat
  • Ostatnio:około 14 godzin
  • Lokalizacja:Szczecin
2

Mapa typ pakietu ⟶ funkcja obsługująca. Nie używaj w niej operatora[] tylko .at(), lub zmień domyślną wartość na funkcję obsługującą nieznany typ pakietu.


Azarien
  • Rejestracja:ponad 21 lat
  • Ostatnio:około 7 godzin
0

Szczerze to ja tu nie widzę okazji do dziedziczenia czegokolwiek..

Shalom
Tu chodzi raczej o interfejs PacketHandler i jego realiazcje a nie o dziedziczenie jako takie ;) Ale że C++ nie ma interfejsów to autor zrobił skrót myślowy.
MI
mam dwie funkcje czysto wirtualne. ( serializacja i deserializacja). Powinienem powiedzieć implementuję interfejs.
Shalom
  • Rejestracja:około 21 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Space: the final frontier
  • Postów:26433
3

Ja bym użył strategii i wykorzystał mapę która mapuje enum -> obiekt do "obsługi" pakietu. Czyli masz na przykład

Kopiuj
map<PacketTypeEnum, Packet*> handlers;
hanlders[PacketTypeEnum.Type1] = new Type1PacketHandler();
hanlders[PacketTypeEnum.Type2] = new Type2PacketHandler();
//...

a w kodzie:

Kopiuj
PacketTypeEnum packetType = packet.getType();
handlers[packetType]->handle(packet);

i voila


"Nie brookliński most, ale przemienić w jasny, nowy dzień najsmutniejszą noc - to jest dopiero coś!"
Azarien
myślę że warto się przyzwyczajać do używania unordered_map domyślnie, a map tylko gdy istotna jest kolejność elementów.
Shalom
autor wcale nie napisał że korzysta z C++11 :P i potem będzie płakał że mu nie znajduje klas.
Azarien
GCC robi szkodę C++11 wprowadzając jakieś tryby i na dodatek zachowując C++03 domyślnie. Visual ma jeden "tryb" i klasa od którejś wersji po prostu jest dostępna
Shalom
Fakt, szczególnie że jest to potem bardzo mylące i problematyczne dla początkujących. Bo jak korzystają z jakiegoś IDE to często nawet nie wiedzą ze jakieś parametry istnieją i gdzie i jak je trzeba ustawić ;]
MI
  • Rejestracja:prawie 11 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:199
0
Kopiuj
PacketTypeEnum packetType = packet.getType();

skąd weźmiesz obiekt packet? Domyślam się, że Packet ma być klasą bazową.
Załóżmy, że dostajesz obiekt pakietu ( jakiegoś tam) w postaci zserializowanej QDataStream. Masz zatem jego bajty. I musisz znać jego typ, żeby móc go zdeserializować. Dlatego rodzaj pakietu przesyłam przed samym obiektem. A z tego co widzę to Ty "odpytujesz" pakiet o jego typ.

edytowany 1x, ostatnio: mielony
Shalom
  • Rejestracja:około 21 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Space: the final frontier
  • Postów:26433
0

No ja bym to zrobił inaczej ;] Skoro masz coś takiego jak "nagłówek" packietu (twój rozmiar i typ) oraz jego payload (czyli faktyczny konkretny pakiet) to zrobiłbym klasę która przechowuje takie własnie dwa pola (czyli header i payload). Taka klasa będzie miała metody do pracy na pakiecie i to z tej klasy będziesz korzystał. Ta klasa przy tworzeniu będzie inicjalizować sobie payload bazując na tym co będzie w header.
Gdzie widzisz problem?


"Nie brookliński most, ale przemienić w jasny, nowy dzień najsmutniejszą noc - to jest dopiero coś!"
MI
  • Rejestracja:prawie 11 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:199
0

czyli, rozumiem, że masz trzy klasy: Packet, Header, Payload. Rozumiem też, że obiekt packet ma jako pola header i payload. Powiedz mi w jaki sposób Ty byś przesłał pakiet i sprawdził jego typ.

Shalom
  • Rejestracja:około 21 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Space: the final frontier
  • Postów:26433
0

To wszystko zależy od tego co potem chcesz z tym robić, ale załóżmy przypadek trywialny że logika pakietu będzie w metodzie process() interfejsu Payload.
Czytasz bajty i tworzysz obiekt Packet na ich podstawie.

Kopiuj
Packet* packet = new Packet(bajty);

Konstruktor pakietu robi sobie na przykład

Kopiuj
Packet(char* bytes){
    this.header = new Header(bytes);
    this.payload = handlers[getType()]
    this.payload.initialize(bytes);
}

gdzie

Kopiuj
PacketType getType(){
    return this.header.getType();
}

i voila, masz Packet zainicjalizowany w odpowiedni posób.

Oczywiscie można to zrobić jeszcze na 700 innych sposobów...


"Nie brookliński most, ale przemienić w jasny, nowy dzień najsmutniejszą noc - to jest dopiero coś!"
edytowany 1x, ostatnio: Shalom
MI
  • Rejestracja:prawie 11 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Postów:199
0

ale nadal na samym początku muszę wysłać rozmiar, poza pakietem?

Shalom
  • Rejestracja:około 21 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Space: the final frontier
  • Postów:26433
0

A no to przecież zależy jak to wysyłasz. Skoro masz jakiśtam obiekt Stream to możesz zamiast tych bajtów w moim przykładzie przesyłać ten strumień i potem header będzie miał nie tylko typ ale też rozmiar którzy wykorzystasz do inicjalizacji payloadu.


"Nie brookliński most, ale przemienić w jasny, nowy dzień najsmutniejszą noc - to jest dopiero coś!"
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)