MVVM i dostęp do bazy danych

MVVM i dostęp do bazy danych
dzilupl
DZ
dzilupl
DZ
  • Rejestracja:prawie 12 lat
  • Ostatnio:ponad 4 lata
  • Postów:115
0

Witam wszystkich.

Piszę projekt w WPF wykorzystując MVVM. Mój pierwszy projekt w MVVM więc ciągle się uczę i napotykam na różne "niejasności" związane z wzorcem i właśnie teraz mam dylemat - gdzie powinienem umieścić mechanizmy odpowiedzialne za komunikację z bazą danych i zapytania SQL? Nie korzystam z żadnych Entity Frameworków itp tylko korzystam z bibliotek dostarczonych przez producenta bazy (baza Pervasive, głównie wersja 12, w jednym przypadku wersja 10). Macie może jakieś materiały które w praktyczny sposób pokazywałyby jak to rozdzielić? Gdzie umieścić Data Access Layer? Googluję od kilku dni za konkretami ale większość to Entity itd. W moim projekcie stworzyłem osobny podprojekt na zasadzie "Data" i myślałem żeby tam umieszczać wszystkie zapytania i metody pobierające dane ale czy w tej warstwie powinienem się odnieść do mojego modelu i zwracać dane bezpośrednio do niego czy może z poziomu mv łączyć dane z modelem? Jakie są wasze doświadczenia? Jakie macie sprawdzone praktyki? Pewnie nie ma złotego środka ale chętnie poznam podejście innych - pozwoli to uniknąć błędów na etapie uczenia się wzorca

Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
darkrat
darkrat
darkrat
darkrat
  • Rejestracja:około 8 lat
  • Ostatnio:około 4 lata
  • Postów:203
1

Cześć. Stworzyłbym DAL jako osobny projekt i tam umieścił wszystkie komponenty potrzebne do wykonywania operacji na bazie danych. Między DAL a viewmodelami utworzyłbym kolejny projekt odpowiedzialny za wykonywanie operacji biznesowych - obsługiwałby wyjątki, wykonywał zapytania na DAL, przykrywał te dane, których nie chcesz przesyłać do widoku, a następnie zwracał te dane do viewmodelu. Byłby wtedy zachowany separation of concerns, więc Twoje serwisy nie musiałyby nic wiedzieć o tym, jak wygląda widok, a widok o tym, że jakikolwiek DAL w ogóle istnieje, skoro referencja byłaby do projektu z przygotowanymi serwisami.

Na poziomie viewmodelu robiłbym z kolei mapowanie danych z serwisu już pod konkretny widok. Może się pojawić problem, gdzie z kilku różnych encji będzie korzystał np. DAL/serwisy lub widok/serwisy, więc wyodrębniłbym je wtedy do osobnego projektu z encjami. Tak mniej więcej wyglądała architektura w poprzedniej firmie, gdzie przez rok pracowałem z MVVM:). Wszystko współgrało ze wzorcem MVP, ale to jeszcze odrębny temat.

Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
Juhas
JU
Juhas
JU
  • Rejestracja:około 22 lata
  • Ostatnio:około miesiąc
  • Postów:5042
0

Ja to robię tak:

  1. Projekt "Models" - modele biznesowe i DAO
  2. Projekt "DAL" - Cała abstrakcja do obsługi bazy danych. U Ciebie może to być już konkretna implementacja
  3. Projekt z konkretną obsługą bazy danych, np: "DAL.NHibernate", "DAL.MSSQL" itd.
  4. Projekt "Services" - serwisy, które wiedzą o DAL i o Modelach. Np:
Kopiuj
public class ClientService: IClientService
{
  IDbAccess db;

  public ClientService(IDbAccess db)
  {
    this.db = db;
  }

  public void AddClient(Client c)
  {
    db.SaveOrUpdate(c);
  }
}
  1. Projekt klienta. Zawiera widoki, ViewModele i konktrolery. Wie o Modelach i o serwisach, np:
Kopiuj
public class ClientController: BaseController
{
    IClientService service;

    public ClientController(IClientService service): base()
    {
        this.service = service;
    }

    public bool AddClient(Client c)
    {
        //tutaj trochę magii, ale wszystko sprowadza się do:
       try
       { 
           service.AddClient(c);
           return true;
       }catch(Exception ex)
      {
         return false; //w rzeczywistości powinna być tu jakaś obsługa wyjątków
      }
    }
}

public class ClientViewModel: BaseViewModel
{
    ClientController contr;

    public ClientViewModel(ClientController contr)
    {
        this.contr = contr;
    }
}

W większości moich projektów mam jeszcze kilka innych warstw, ale pełnią one dość specyficzne role(np. komunikacja po API), więc tutaj ich nie pokazuję, żeby nie zaciemniać.
Oczywiście jak widzisz, większość ma swoje interfejsy. Interfejsy mogą być wyrzucone do innego projektu np. "Infrastructure" lub w zależności od tego, co piszesz, mogą być w innych projektach - np. wydzielone w "Services", ale to może powodować problemy przy testowaniu.

Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
Treść
Podgląd
Kliknij, aby dodać treść...
Kliknij, aby dodać załącznik lub wklej ze schowka.
Instrukcja obsługi Markdown
Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)