Przekształacanie obrazu w czasie rzeczywistym

Przekształacanie obrazu w czasie rzeczywistym
AN
  • Rejestracja:prawie 19 lat
  • Ostatnio:15 minut
0

Mam komputer z dwoma monitorami (lub laptop z dodatkowym monitorem). Monitory pracują w trybie rozszerzonego pulpitu. Chciałbym zrobić coś takiego, że na jednym monitorze jest wyświetlony całkowicie dowolny obraz (np. aplikacja, film, gra komputerowa), moja aplikacja pobiera na bieżąco ten obraz (cały ekran lub wskazany fragment, np. obszar odtwarzania filmu na stronie YouTube), przetwarza ten obraz w jakiś sposób (dorysowuje coś, zmienia kolory, rozciąga) i wyświetla go na drugim ekranie.

Wiem, że cały problem to jest zrzut ekranu, praca na bitmapie, a potem wyświetlanie obrazu i umiałbym to zrobić, ale jak to najlepiej zrobić żeby spełnić następujące warunki:

  1. Zrzut i wyświetlanie obrazu jest synchronizowane z wyświetlaniem obrazu na monitorach (następuje co każde odświeżenie lub co drugie lub ewentualnie co trzecie odświeżenie obrazu).
  2. Możliwy jest zrzut dowolnej treści (zauważyłem, że czasem nie wychodzi zrzut obrazu z odtwarzacza video).
  3. Bez żadnego wstępnego przygotowania wyświetlanego materiału.

Zakładam, że algorytm samego przetwarzania trwa mniej czasu niż jedno odświeżenie obrazu na monitorze (przy odświeżaniu 60Hz). Czy timery i wyświetlanie obrazu na formie (za pomocą kontrolki typu PictureBox) to dobry pomysł, czy są lepsze sposoby? W jaki sposób wykonywać automatyczny zrzut ekranu? Jak zapewnić synchronizację zrzutu i wyświetlania bitmapy z częstotliwością odświeżania monitora?

Znane mi są technologie:

  1. C# z Windows Forms i GTK#
  2. C++ z Qt
  3. Java z Swing
    W jakiej technologii to najlepiej zrealizować? Mi to jest obojętne, w której, ale chciałbym wybrać taką, która się najlepiej nadaje do tego celu.
    Ma działać w systemie Windows.

Przykłady działania:

  1. Na jednym monitorze jest wyświetlany film lub gra komputerowa w oknie, a na drugim monitorze jest wyświetlona kopia obrazu tej gry na pełnym ekranie (powiększony obraz wnętrza okna).
  2. Na jednym monitorze są wyświetlane zdjęcia lub film stereoskopowy (obrazy obok siebie), a program na drugim ekranie wyświetla ten sam obraz w formie anaglifu.
  3. Na drugim monitorze jest wyświetlany ten sam obraz, co na pierwszym monitorze, ale z inną jasnością, kontrastem i w negatywie (bez użycia regulatorów monitora).
edytowany 1x, ostatnio: andrzejlisek
A2
  • Rejestracja:prawie 9 lat
  • Ostatnio:prawie 8 lat
  • Postów:11
0

Witam. Chętnie się dołączam do pytania. Dodatkowo zastanawia mnie czy jeśli by użyć WPF (którego nie znam hehe) zamiast Windows Forms nie można by było więcej osiągnąć ciekawych efektów? Dodam że sam jestem świeży w programowaniu, natomiast jakoś rok temu zostałem dobrze nakierowany tutaj w sprawie właśnie odczytu i przetwarzania obrazu z użyciem Bitmap.LockBits przez Azarien - thanks, co później doprowadziło do użycia wskaźników itd. To było C++/CLI. Teraz przesiadam się powoli na C#. Ogólnie ciekawy temat fajnie by było jakby ktoś nas pokierował.

AN
  • Rejestracja:prawie 19 lat
  • Ostatnio:15 minut
0

Przetestowałem podstawę działania tego programu w C#/WinForms i w C++/Qt. Podstawa to jest wykonanie zrzutu obrazu określonego obszaru i wyświetlenie tego obrazu na formularzu.

W przypadku C#/WinForms zrzut wykonywałem za pomocą procedury CopyFromScreen, a wyświetlanie za pomocą DrawImage, gdzie obiekt Graphics był zbudowany na podstawie uchwytu okna (Graphics.FromHwnd(this.Handle)).

W przypadku C++/Qt zrzut wykonałem za pomocą metody grabWindow dostępnej w klasie QScreen, a wyświetlanie za pomocą metody setPixmap na etykiecie QLabel.

W obu przypadkach utworzyłem osobny wątek oraz timer "tykający" co sekundę W tym osobnym wątku tworzyłem nieskończoną pętlę, w którym było samo wykonanie zrzutu i jego wyświetlanie. W tej pętli jest też licznik iteracji. Timer wywołuje procedurę, która pobiera i wyświetla wartość licznika i zeruje go. W ten sposób wyświetlam liczbę iteracji na sekundę, czyli de facto liczbę obrazów na sekundę.

W obu przypadkach zauważyłem, co następuje:

  1. Jeżeli w pętli jest zrzucenie i wyświetlenie obrazu (również wtedy, gdy wyświetlany jest inny obraz niż zrzucany), pętla wykonuje się ok. 30 razy na sekundę bez względu na rozdzielczość obrazu.
  2. Jeżeli w pętli jest samo zrzucanie obrazu, to wykonuje się ona ok. 60 razy na sekundę bez względu na rozdzielczość obrazu.
  3. Jeżeli w pętli jest samo wyświetlanie obrazu, to wykonuje się ona kilkaset razy na sekundę (zależy od rozdzielczości obrazu), tylko wtedy menedżer zadań wykazuje duże obciążenie procesora.

Rozumiem, że 60 obrazów wynika z częstotliwości odświeżania monitora. Dlaczego jednak przy zrzucaniu i wyświetlaniu częstotliwość odświeżania jest ograniczona do 30, pomimo, że nie obciąża komputera, innymi słowy, dorzucenie paku prostych operacji na obrazie w pętli nie zmniejsza ilości obrazów na sekundę?

W C#/WinForms zrobiłem taką próbę, że w pętli było samo zrzucanie obrazu (punkt nr 2), a wyświetlanie zrobiłem w osobnym wątku uruchamianym co iterację, bezpośrednio przed kolejnego zrzutu. Po tym zabiegu, uzyskałem 30 obrazów na sekundę zamiast 60, pomimo, że czynność wyświetlania jest w osobnym wątku i teoretycznie wyświetlanie i zrzucanie następuje jednocześnie. W C++/Qt nie powtórzyłem tej próby, bo to tylko komplikuje program. Z czego wynika to, że nie da się zmusić programu do jednoczesnego wyświetlania i zrzucania obrazu?

Czy ograniczenia wynikają z właściwości Winforms i Qt, czy z czegoś innego i w żadnej technologii się tego nie przeskoczy?

AN
  • Rejestracja:prawie 19 lat
  • Ostatnio:15 minut
0

Do tematu wróciłem przez przypadek po dłuższym czasie.

W międzyczasie opracowałem projekt, który stał cię dość dużym kombajnem i na jego potrzeby było zapytanie w tym wątku: https://github.com/andrzejlisek/LivePic

Projekt jest w C++/Qt, w Windows 8 jest opisane ograniczenie do 60FPS w przypadku braku zmian obrazu, bądź 30FPS przy występowaniu zmian w obrazie. Natomiast w Fedora 20.04 nie ma ograniczenia i ograniczeniem jest wydajność procesora, w praktyce uzyskuję ponad 300FPS, co nie ma żadnego uzasadnienia w tym przypadku, dlatego dorobiłem throttling (usypianie wątku na zadany czas w każdym cyklu).

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)