Właściwości get i set

Właściwości get i set
1

Nie rozumiem sensu istnienia właściwości get i set.
mamy klase:

Kopiuj
public class Klasa
{
   private string zmienna;
   public zmienna {get; set;}

}

Jeśli za pomocą właściwości mamy dostęp do pola zmienna, to dlaczego nie dać modyfikatora public dla tej zmiennej i korzystać z niej bezpośrednio?

edytowany 1x, ostatnio: Ktos
AT
  • Rejestracja:ponad 14 lat
  • Ostatnio:ponad 9 lat
0

Ponieważ nie wszystkie zmienne powinny mieć taki status public, nie chcemy aby ktoś miał dostęp do własciwosci i je zmienial. Po drugie getery i setery porzadkuja klase.

byku_guzio
  • Rejestracja:prawie 15 lat
  • Ostatnio:około 7 lat
0

Ponieważ np. w zmiennej zmienna jest przechowywany email i chcesz sprawdzać czy został podany poprawny.
Ponieważ np. w przyszłości zmieni Ci się koncepcja i w ogóle zrezygnujesz ze zmiennej zmienna i zastąpisz ją jakimiś 2 zmiennymi.
Ponieważ np. pojawi się potrzeba wyliczenia czegoś na podstawie zmienna, a nie chcesz tego liczyć za każdym razem jak będzie potrzebne tylko od razu po zmianie wartości zmiennej i przechowujesz to jako inna zmienna w obiekcie.

Przykłady można mnożyć i mnożyć... ;)


kociol21
  • Rejestracja:ponad 14 lat
  • Ostatnio:7 miesięcy
  • Postów:46
0
  1. Można bezproblemowo zmienić założenia gettera i settera bez kombinowania i grzebania bezposrednio w kodzie.
    • Masz, dajmy na to pole "Age" do ustawiania wieku. Możesz zrobić to w ten sposób:

public int Age;

albo

Kopiuj
public int Age { get; set; }

Jesli kiedys dojdziesz do słusznego wniosku, że wiek powinien być większy od zera, mając własciwiosć, przerobisz to na:

Kopiuj
public int Age
        {
            get
            {
                ...
            }
            set
            {
                if (value <= 0)
                {
                    throw new ArgumentOutOfRangeException();
                }
                ...
            }
        }
  1. Jesli chcesz sprawdzić kiedy jakakolwiek metoda próbuje odczytać/zmienić daną własciwosć wystarczy ustawić Breakpoint na getterze/setterze
  2. Własciwosci można używać do Databindingu, pól nie.
  3. Można zrobić cos takiego
Kopiuj
public int Age {get; private set;}

Dzięki czemu metody wszystkich klas będą mogły odczytać wartosć ale tylko metody macierzystej klasy będą mogły ją zmieniać.

Tyle mi do głowy przychodzi. W małych programikach służących do nauki faktycznie często nie odczuwa się różnicy :)


"Prawdziwa głupota zawsze pokona sztuczną inteligencję."
EE
Wg mnie całość tego posta można skrócić do jednego słowa: hermetyzacja. Nie powinno się korzystać bezpośrednio z pól klasy w obcych funkcjach.
0

bo np. możesz chcieć zrobić tak:

Kopiuj
public class Klasa
{
   private string zmienna;
   private string pierwsza;
   private string ostatnia;
   public Zmienna {
   get
   {
       return zmienna;
   } 
   set
   {
       zmienna = value;
       pierwsza = zmienna.Substring(0, 1);
       ostatnia = zmienna.Substring(zmienna.Length-1, 1);
   }
   }
   public  Pierwsza { get{return pierwsza ?? "\0";}}
   public Ostatnia { get{return ostatnia ?? "\0";}}
} 
0

ok rozumiem, dzieki :)

somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:około 21 godzin
  • Lokalizacja:Wrocław
0
j_s_r_n napisał(a)
Kopiuj
   public  Pierwsza { get{return pierwsza ?? "\0";}}

Co to niby ma być to "\0"?

Dodam jeszcze od siebie, że w przypadku używania refleksji jest wygodniej jest np. przeszukiwać tylko po właściwościach niż po właściwościach i polach oddzielnie.
A poza tym - takie są po postu zalecania, standardy i konwencje.

Azarien
pewnie miało być "", ale się rozpędził :-)
somekind
Pomyślałbym, że skopiował z C, gdyby nie to, że operator jest raczej "siszarpowy".
0

Mam takie pytanie: której wersji akcesorów get\set powinno się używać? Bo obydwie są poprawne i program się skompiluje. Tylko nie wiem która jest lepsza z punktu widzenia dobrego programowania obiektowego.

Wersja 1:

Kopiuj
private int zmienna;
public int Zmienna
{
      get { return zmienna; }
      set { zmienna = value; }
}

Wersja 2:
public int Zmienna { get; set; }

somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:około 21 godzin
  • Lokalizacja:Wrocław
0

Z "punktu widzenia programowania obiektowego", to to samo. W drugiej wersji masz 4 razy mniej pisania, więc jest wygodniejsza. (A jak ktoś zna ten magiczny snippet prop to już w ogóle jest szczęśliwym człowiekiem. ;))
Oczywiście w tej wersji ustawisz jedynie wartość pola, nie zawrzesz dodatkowej logiki.

msm
Administrator
  • Rejestracja:prawie 16 lat
  • Ostatnio:4 miesiące
0

Obydwie wersje tak naprawdę robią dokładnie to samo, wersję "skróconą" kompilator sobie rozwija do tej pierwszej (a tą pierwszą następnie po prostu do wywołań metod).

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)