Java. Gettery i Settery.

Java. Gettery i Settery.
Władyslaw Parchomenko
Władyslaw Parchomenko
  • Rejestracja:ponad 6 lat
  • Ostatnio:8 miesięcy
  • Postów:63
0

Kto może powiedzieć, w języku ludzkim ,po co są te gettery i settry?

Przez długi czas nie mogę zrozumieć po co one są.

edytowany 1x, ostatnio: Władyslaw Parchomenko
E9
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:około 4 godziny
  • Postów:216
2

W skrócie - gettery zwracają wartości danych pól klasy, a settery, ustawiają te wartości.

Jak za pewne wiesz / niedługo się dowiesz, zmienne klasy mają modyfikatory dostępu, w 99% przypadkach używa się modyfikatora private, czyli żadna zewnętrzna klasa nie ma dostępu do modyfikacji jak i odczytu tej zmiennej. (Hermetyzacja / enkapsulacja). Przykładowo, masz klasę Person, która ma prywatną zmienną imię.

Kopiuj
public class Person {
    private String firstName;

    public Person(String firstName) {
        this.firstName = firstName;
    }
}

No dobra, ale po co Ci klasa Person, z której nie możesz wyciągnąć nawet informacji o imieniu? Co innego jakby to były jakieś poufne informację, ale imię? Ja wiem, RODO i w ogóle, ale imię to wypadałoby zwrócić

Kopiuj
    public String getFirstName() {
        return firstName;
    }

Teraz możesz stworzyć klasę Person i pobrać jej imię, super. A co jeżeli chcesz zmienić to imię?

Kopiuj
 public String setFirstName(String newFirstName) {
        firstName = newFirstName;
    }

Teraz jest już pięknie, możemy pobrać i zmienić imię danej osoby. Tylko po cholerę użyliśmy modyfikatora private skoro i tak dajemy wolny dostęp do tej zmiennej? A no tutaj zaczynają się schody... Gettery / Settery mają tę przewagę nad zrobieniem publicznej zmiennej, że musisz faktycznie wywołać metodę która ma za zadanie coś zmienić. W gruncie rzeczy jest to jednak łudzenie się że stosuje się do zasad hermetyzacji danych. Wiele kursów (zarówno online jak i na niektórych uczelniach) jednak uczy, że każda klasa ma mieć prywatne zmienne i obowiązkowo gettery i settery do nich. Mało tego, (tutaj pewnie o wiele za wcześnie dla Ciebie) starsze frameworki wymuszają tworzenie getterów / setterów przy korzystaniu z DI, czy mapowania między XML a POJO itp. Generalnie stały się one tak powszechnie używane że często nie myśli się tylko robi prywatne zmienne w klasie i z automatu pisze / generuje gettery / settery.

A jak to powinno wyglądać?

Gettery piszesz **tylko **dla zmiennych których wartość musisz przekazać na zewnątrz klasy.
Setterów staraj się w ogóle unikać, staraj się projektować tak klasy by ich stan nie był zmieniany przez nadpisywanie jakiejś wartości poprzez settery. A jeżeli już, niech ta zmiana poparta będzie jakąś walidacją i uzasadniona, a nie dlatego, że tak jest wygodnie.

Zobacz pozostałe 3 komentarze
E9
To nie jest tak że nie wolno czegoś używać, po prostu są pewne zasady do których się powinno stosować żeby pisać dobre oprogramowanie. Na początku po prostu nie rób bezmyślnie getterów i setterów (głównie setterów) w każdej klasie, o to głównie chodzi. Jeżeli jesteś na etapie poznawania składni języka to jedyne co Ci wystarczy - getter zwraca wartość zmiennej klasy, setter ją ustawia. Za 6-12 miesięcy przypomnij sobie o tym temacie i przemyśl go jeszcze raz.
Władyslaw Parchomenko
Władyslaw Parchomenko
MOgę ostatnie coś prosic? Możesz pomóc z jednym zadaniem z Uniwersytetu, częściowo go zrobiłem https://4programmers.net/Forum/Ogłoszenia_drobne/318938-java_zadanie_z_konstruktorem?p=1545219#id1545219
DQ
"poza robieniem pól publicznych!" a co jest złego w zrobieniu publicznym pola finalnego zawierającego niemutowalny obiekt?
E9
nic, ale uznałem że nie ma sensu bardziej mieszać w głowie OP :)
DQ
danek
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:7 miesięcy
  • Lokalizacja:Poznań
  • Postów:797
0

Gettery i settery to są zwykłe metody obiektu. Zwyczajowo setX ustawia wartość pola X a getX zwraca daną wartość.

Czy powinieneś ich używać? Zazwyczaj nie, tylko wtedy gdy wynikają one z 'interface' klasy, czyli tego co obiekt powinien robić. Tak więc dla przykładu getCount w klasie Counter nie jest tam dlatego ze jest getterem na pole, tylko dlatego że wynika z interface klasy (zazwyczaj chcesz pobrać wartość pola)

Dlaczego unikać setterów? Żeby unikać obiektów które mają nieprawidłowy stan.
Dlaczego unikać getterów? Ponieważ użytkowników twojego obiektu nie powinno interesować jak obiekt jest zbudowany wewnątrz (ułatwia to jego modyfikacje)


Spring? Ja tam wole mieć kontrole nad kodem ᕙ(ꔢ)ᕗ
Haste - mała biblioteka do testów z czasem.
S9
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:6 miesięcy
  • Lokalizacja:Warszawa
  • Postów:3573
0

Gettery i settery nie mają żadnego sensu na ogół. A poza tym settery to w 99% przypadków to zuo bo mutowalnośc jest bee. Ta hermetyzacja danych to iluzja, bo tak naprawde DTOsy to żadne obiekty tylko pojemniki na dane. Settety moga sie przydać w jakimś Swingu albo JaveFX jak ustawiasz wielkośc okienka bo to bardziej złożone prawdopodobnie :)

EDIT:
w sumie fajnie ten problem został rozwiązany w Groovim i Kotlinie


"w haśle <młody dynamiczny zespół> nie chodzi o to ile masz lat tylko jak często zmienia się skład"
edytowany 2x, ostatnio: scibi92
Zobacz pozostały 1 komentarz
S9
bo side effecty
DQ
Nie do końca się zgodzę ze stwierdzeniem "bo side effecty". Możesz mieć czyste funkcje, które wewnętrznie korzystają z lokalnych zmiennych. Mutowalność nie jest równa side effectom. Ja bym się bardziej skłaniał ku stwierdzeniu, że mutowalność przeokrutnie utrudnia myślenie o działaniu programu i tego co w którym miejscu może się zadziać - dlatego jest be.
S9
Lokalne zmienne (takie jak wewnątrz metod) nie stosoją w sprzeczności z niemutowalnością.
EW
Jakiś przykład side effektów?
hcubyc
  • Rejestracja:ponad 12 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
0

Generalnie kiedyś popularnym standardem był JavaBean, czyli takie POJOsy z konstruktorem bez argumentów i setterem/getterem dla każdego pola, było to wykorzystywane przez starożytne frameworki, więc generalnie nie było się nawet co zastanawiać czy dać get i set czy publiczne pole, bo standard wymagał tego pierwszego. Teraz nikt nie wymaga getterów/setterów (ludzie ogarniają refleksję po polach), ale u wielu przyzwyczajenie zostało ;)


Limitations are limitless > ##### Ola Nordmann napisał(a)
> Moim językiem ojczystym jest C++ i proszę uszanować to, że piszę po polsku.
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)