Właściwe korzystanie ze streamów z filtrami i mapowaniem

Właściwe korzystanie ze streamów z filtrami i mapowaniem
0

Hej,
chciałem zapytać w jaki sposób najbardziej optymalnie korzystając ze streamów należy przekonwertować jeden z zagnieżdżonych typów na inny filtrując nie nullowe wartości.
Przykładowy kod wyjaśniający o co mi chodzi jest poniżej:

Kopiuj
import org.junit.Test;

import java.util.ArrayList;
import java.util.List;
import java.util.Objects;
import java.util.function.Function;
import java.util.function.Predicate;
import java.util.stream.Collectors;

public class DummyTest {

    private class A {
        private B b;

        public B getB() {
            return b;
        }

        public void setB(B b) {
            this.b = b;
        }
    }

    private class B {
        private C c;

        public C getC() {
            return c;
        }

        public void setC(C c) {
            this.c = c;
        }
    }

    private class C {
        private D d;

        public D getD() {
            return d;
        }

        public void setD(D d) {
            this.d = d;
        }
    }

    private class D {

    }

    @Test
    public void test() {
        List<A> data = generateData(100000);

        long time1 = System.currentTimeMillis();

        List<D> output = data.stream()
                .filter(Objects::nonNull)
                .map(A::getB)
                .filter(Objects::nonNull)
                .map(B::getC)
                .filter(Objects::nonNull)
                .map(C::getD)
                .filter(Objects::nonNull)
                .collect(Collectors.toList());

        long time2 = System.currentTimeMillis();

        System.out.println(output.size());
        System.out.println(time2 - time1);
    }

    @Test
    public void test1() {
        List<A> data = generateData(100000);

        long time1 = System.currentTimeMillis();

        List<D> output = data.stream()
                .filter(input -> {
                    return input != null && input.getB() != null && input.getB().getC() != null && input.getB().getC().getD() != null;
                })
                .map(new Function<A, D>() {
                    @Override
                    public D apply(A a) {
                        return a.getB().getC().getD();
                    }
                })
                .collect(Collectors.toList());

        long time2 = System.currentTimeMillis();

        System.out.println(output.size());
        System.out.println(time2 - time1);
    }

    @Test
    public void test2() {
        List<A> data = generateData(100000);

        long time1 = System.currentTimeMillis();

        List<D> output = data.stream()
                .filter(((Predicate<A>) input -> input.getB() != null).and(input -> input.getB().getC() != null).and(input -> input.getB().getC().getD() != null))
                .map(new Function<A, D>() {
                    @Override
                    public D apply(A a) {
                        return a.getB().getC().getD();
                    }
                })
                .collect(Collectors.toList());

        long time2 = System.currentTimeMillis();

        System.out.println(output.size());
        System.out.println(time2 - time1);
    }


    private List<A> generateData(int reapeat) {
        List<A> result = new ArrayList<>();

        for (int i = 0; i < reapeat; i++) {
            A a = new A();
            B b = new B();
            C c = new C();
            D d = new D();

            c.setD(d);
            b.setC(c);
            a.setB(b);

            result.add(a);
        }

        return result;
    }

}

Ogolnie wyniki zaprezentowane w linii

Kopiuj
System.out.println(time2 - time1);

są zbliżone.

Shalom
  • Rejestracja:około 21 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Space: the final frontier
  • Postów:26433
0

Wszystkie są nieczytelne. Ja bym użył jednak Optional.ofNullable() + map.

Kopiuj
    @Test
    public void test3() {
        List<A> data = generateData(howMany);
        long start = System.currentTimeMillis();
        List<D> output = data.stream()
                .map(this::convert)
                .filter(Optional::isPresent)
                .map(Optional::get)
                .collect(Collectors.toList());
        long stop = System.currentTimeMillis();
        System.out.println(output.size());
        System.out.println(stop - start);
    }

    private Optional<D> convert(A a){
        return Optional.ofNullable(a)
                .map(A::getB)
                .map(B::getC)
                .map(C::getD);
    }

Nie będzie to koniecznie najszybsze ale zwykle czas programisty jest wart więcej niż czas CPU.

edit: w sumie po ekstrakcji konwertera do osobnej metody wylgląda że działa przynajmniej tak szybko jak najlepsze z tych rozwiązań które sugerowałeś.


"Nie brookliński most, ale przemienić w jasny, nowy dzień najsmutniejszą noc - to jest dopiero coś!"
edytowany 3x, ostatnio: Shalom
0

Ok, ale czy de facto kazdy map ja rowniez kazdy filter nie powoduje stworzenia i przeiterowania po streamie na nowo? Cos jakby wykonanie kilku pętli jedna po drugiej?

Shalom
  • Rejestracja:około 21 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Space: the final frontier
  • Postów:26433
0

Nie. Stream przelatujesz raz i aplikujesz wszystkie funkcje od razu na danym elemencie! Odpal sobie taki test:

Kopiuj
    @Test
    public void test4() {
        List<A> data = generateData(10);
        long start = System.currentTimeMillis();
        List<D> output = data.stream()
                .map(this::convert1)
                .map(this::convert2)
                .map(this::convert3)
                .filter(Optional::isPresent)
                .map(Optional::get)
                .collect(Collectors.toList());
        long stop = System.currentTimeMillis();
        System.out.println(output.size());
        System.out.println(stop - start);
    }

    private Optional<B> convert1(A a){
        System.out.println("A->B");
        return Optional.ofNullable(a)
                .map(A::getB);
    }

    private Optional<C> convert2(Optional<B> b){
        System.out.println("B->C");
        return b.map(B::getC);
    }

    private Optional<D> convert3(Optional<C> c){
        System.out.println("C->D");
        return c.map(C::getD);
    }

Zauważ ze dla każdego elementu masz ciąg

Kopiuj
A->B
B->C
C->D

i dopiero potem następny element streamu jest brany.


"Nie brookliński most, ale przemienić w jasny, nowy dzień najsmutniejszą noc - to jest dopiero coś!"
edytowany 1x, ostatnio: Shalom
jarekr000000
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:około 10 godzin
  • Lokalizacja:U krasnoludów - pod górą
  • Postów:4706
0
  1. Polecam problem rozwiązywać u źródła i nie mieć nulli. Same się te nulle wzięły w strukturach? (czasami, jeśli to z zewnętrznej biblioteki pochodzi to nic nie zrobimy, ale jeśli to nasze to odnullowujemy).

  2. Optional javowy to rak:

Kopiuj
private Optional<D> convert(A a){
        return Optional.ofNullable(a)
                .map(A::getB)
                .map(B::getC)
                .map(C::getD);
    }

Ten kod od @Shalom zadziała. Jednakowoż każdy, kto miał do czynienia z normalnymi Optionami, ze Scali, Maybe z Haskella, czy Option z VAVR (Java) - patrząc na to dostaje skrętu kiszek. (bo getC, getB zwracają potencjalne nulle).
Dlatego polecam przejście na Option z bilbioteki VAVR - szczególnie, że może pomóc w punkcie 1.


jeden i pół terabajta powinno wystarczyć każdemu
edytowany 1x, ostatnio: jarekr000000
Zobacz pozostałe 3 komentarze
jarekr000000
@danek: można klasy A,B,C,D przeprojektować, tak by zawierały pola typu Option<B> itd.
danek
no okej, ale zwykłym javowym też można. Chodzi mi o samą przewagę Option nad Optional w tym przypadku :p Bo że ogólnie to już wiem ;) @jarekr000000
jarekr000000
Bo javowy Optional jest nieserializowalny. Użycie na polach czasem, gdzieś w końcu, się przez to wywala.
danek
a, no okej myslałem, że jeszcze ma jakieś właściwości o których nie słyszałem, dzięki
Shalom
nieserializowalny :( i jak tu potem hakować aplikacje jak się payload nie serializuje :(
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)