DTO - przykład

DTO - przykład
P5
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:ponad 6 lat
  • Postów:28
0

Nie bardzo rozumiem o co w tym chodzi, a ciężko znaleźć jakiś prosty przykład, w którym będzie opisanie oprócz tego 'co' to jeszcze 'dlaczego'. Staram się naśladować znaleziony w sieci kod, ale czasami jest to dla mnie nielogiczne. Poniżej przykładowy kontroler:

Kopiuj
    @RequestMapping(value = "/contact/new", method = RequestMethod.POST)
    public String addContact(@Valid Contact contact, BindingResult result,
                             SessionStatus status, RedirectAttributes attributes) {
        if (result.hasErrors()) {
            return CONTACT_FORM_VIEW;
        } else {
            ContactDTO contactDTO = ContactUtils.contactToContactDTO(contact);
            Contact added = contactService.add(contactDTO);
            logger.info("Added contact with information: {}", added);
            status.setComplete();

            addFeedbackMessage(attributes, FEEDBACK_MESSAGE_KEY_CONTACT_ADDED,
                    added.getFirstName(), added.getLastName());

            return "redirect:/contacts";
        }
    }

Jeżeli cokolwiek zrozumiałem z DTO, to chodzi o to, żeby w ramach logiki biznesowej operować na obiekcie, ale do klienta przekazywać DTO i od niego odbierać DTO - czyli uproszczony obiekt, niezawierający żadnych metod (to tak w skrócie). W takim razie dlaczego w powyższym kodzie odbieramy obiekt, następnie zamieniamy go na DTO, po to tylko, żeby za chwilę zamienić go z DTO z powrotem na obiekt, żeby dodać go do bazy (metoda add zamienia DTO na obiekt).

Z kolei poniżej przekazujemy do modelu obiekt, a nie DTO.

Kopiuj
    @RequestMapping(value = "/contact/{contactId}", method = GET)
    public String contactDisplayPage(@PathVariable("contactId") Long id, Model model)
            throws ContactNotFoundException {
        logger.info("Showing contact page for contact with id: {}", id);

        Contact found = contactService.findContactById(id);
        logger.info("Found contact: {}", found);

        model.addAttribute(MODEL_ATTRIBUTE_CONTACT, found);
        return CONTACT_VIEW;
    }

Nie wiem czy to wszystko jest OK (a jeżeli tak to czemu akurat tak się to robi), czy może kod nie jest jeszcze 'posprzątany'. Czy przy małych projekcikach jest sens stosowania w ogóle DTO? Czy nie powoduje to tylko zmniejszenia czytelności kodu i większego nakładu pracy?

Całość kodu tu: https://github.com/mintster/spring-data/tree/v0.1.9

jarekr000000
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:3 minuty
  • Lokalizacja:U krasnoludów - pod górą
  • Postów:4707
1

Co do sensu stosowania DTO to mam dla Ciebie 3 odpowiedzi:

  1. Większość programistów nie ma pojecia po co jest DTO i stosuje, bo wyczytali że tak trzeba, albo koledzy powiedzieli.
    To się nazywa Cargo cult programming. Czyli bez sensu. Twój przykład kodu idealnie ilustruje taki bezsens.

  2. W teorii DTO ma największy sens kiedy struktura obiektów modelu odbiega od tego co prezentujesz na ekranie.
    Czyli w bazie masz 3 postac normalna itp., a "na ekran" chcesz przekazać obiekty z już ze zagregowanymi danymi, pojoinowane, pofiltrowane itp.

  3. W praktyce niestety DTO stosować prawie zawsze musisz o ile korzystasz z JPA (Hibernate czy podobnego frameworku). Albowiem są one (te frameworki) popsute. Chodzi o to, że JPA działa na zasadzie tzw. managed obiekt i dirty check - czyli obiektów które są "live" podpięte do bazy danych.
    Jak gdzieś coś w takim obiekcie zmienisz to samo się zapisze do bazy danych. Czasem nawet nie zauważysz kiedy.
    Niestosowanie DTO może skutkować trudnymi do ogarnięcia błędami (mój ulubiony to np. podłączenie w relacji jeden do wielu obiektów podciągniętych w różnych transakcjach ... miodzio).
    DTO jest takim patternem, żeby się szybko "wypiąć" z JPA i ominąć tego typu błędy.
    Ale IMO lepszym rozwiązaniem jest od razu używać wtedy "select new MyDTO" w repozytoriach. albo... używać nie aż tak bardzo popsutego frameworku (czyli np. JOOQ).

Może inaczej: JPA czy Hibernate nie są aż tak bardzo popsute. Są nawet genialne... tylko nie nadają się do robienia typowych backendow opartych o SQL.


jeden i pół terabajta powinno wystarczyć każdemu
edytowany 4x, ostatnio: jarekr000000
S9
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:5 miesięcy
  • Lokalizacja:Warszawa
  • Postów:3573
0

Dobra @jarekr000000 i pytanie co zrobisz jak zmienisz encje a nie chcesz zmienić tego co leci na front? Poza tym całkiem dobre jest to że front jest oddzielony od bazy danych za tą "fasadą" DT0 :)


"w haśle <młody dynamiczny zespół> nie chodzi o to ile masz lat tylko jak często zmienia się skład"
jarekr000000
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:3 minuty
  • Lokalizacja:U krasnoludów - pod górą
  • Postów:4707
1

@scibi92 właśnie wtedy mogę wprowadzić DTO... kiedy bedę miał ten problem, ale nie wcześniej. (YAGNI).
Co do tego całkiem dobre bla bla bla. IMO nie wiesz dlaczego całkiem dobre :-)
W typowym REST serwisie mamy już izolację na poziomie JSON/REST i ten DTO (jeśli jest trywialny) to jednak nonsensowne przelewanie z geterów w setery.
W przypadku (już rzadko spotykanym), robienia czegoś w JavaFX czy Swing taka izolacja (model / view model ) ma nadal sens nawet dla trywialnych przypadków.


jeden i pół terabajta powinno wystarczyć każdemu
edytowany 2x, ostatnio: jarekr000000
S9
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:5 miesięcy
  • Lokalizacja:Warszawa
  • Postów:3573
0

A co do JPA nie masz racji. Encje zawsze możesz "rozłączyć" -> http://docs.oracle.com/javaee/7/api/javax/persistence/EntityManager.html#detach-java.lang.Object-


"w haśle <młody dynamiczny zespół> nie chodzi o to ile masz lat tylko jak często zmienia się skład"
jarekr000000
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:3 minuty
  • Lokalizacja:U krasnoludów - pod górą
  • Postów:4707
0

No pewnie. Wystarczy tylko przejrzeć cały kod i zobaczyć czy encje są rozłączone czy nie. Na tym polega sens programowania obiektowego...


jeden i pół terabajta powinno wystarczyć każdemu
edytowany 2x, ostatnio: jarekr000000
S9
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:5 miesięcy
  • Lokalizacja:Warszawa
  • Postów:3573
0

Nie mowię czy to dobre czy złe, stwierdzam fakt.
EDIT:
poza tym nie widziałem jeszcze przypadku żeby odwzorowanie encji na obiekt JSONowy 1:1 było dobre, poza jakimiś bieda tutorialami :)


"w haśle <młody dynamiczny zespół> nie chodzi o to ile masz lat tylko jak często zmienia się skład"
edytowany 1x, ostatnio: scibi92
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)