Logowanie do programu desktopowego

Logowanie do programu desktopowego
V6
  • Rejestracja:około 7 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Lokalizacja:<a href="https://megatool.pl">sklep</a>
  • Postów:49
0

Hej,
mógłby mi ktoś doradzić w miarę prostą i bezpieczną metodę do zabezpieczenia programu za pomocą loginu i hasła?
Obecnie jest połączenie z BD mysql zdalną, no ale wiadomo, że nie może zostać. Program w .net (ale metoda ma być uniwersalna pod inne języki i programy).

Rozważałem:

  1. WordPress z jakąś wtyczką do autoryzacji (sam nie napisze bo z WP jestem słaby),
  • plusy: tanie utrzymanie systemu, jedynie koszt wtyczki
  • minuty: gdybym chciał dodać jakiś system zapisu błędów / ostatnie logowanie / ip logowania to będę miał z tym problem
  1. Własna aplikacja w Django z autoryzacja po rest API
  • plusy: jestem w stanie zrobić logowanie błędów, statystki dla usera i wiele innych,
  • minusy: dużo pracy, droższe utrzymanie

Mogę liczyć na jakieś rady / sugestie?


UglyMan
  • Rejestracja:około 6 lat
  • Ostatnio:około 3 lata
  • Postów:2206
4

Nie mam zielonego pojęcia o co ty pytasz. W dawnych czasach aplikacje tak zwany groby klient łączyły sie z bazą i logowanie było na podstawie użytkownika i hasła z bazy danych. Mam wrażenie że coś grubo kombinujesz beż potrzeby. Napisz co to za aplikacja i jakie dane tam trzymasz. Czy to ma działać przez internet czy lokalnie?

V6
  • Rejestracja:około 7 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Lokalizacja:<a href="https://megatool.pl">sklep</a>
  • Postów:49
0

@UglyMan:
Postaram się jaśniej:
Mam program do wysyłania maili (zwykły na PC) i chcę, ale korzystać z niego mogli jedynie klienci, który posiadają aktualną licencje. Bazę z klientami mam zdalną.


UglyMan
  • Rejestracja:około 6 lat
  • Ostatnio:około 3 lata
  • Postów:2206
5

To wystaw sobie rest api do którego co jakiś czas będziesz odpytywal o klucz klienta. Takie api zrobisz przy pomocy bylejakiego tutoriala

piotrpo
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:około 9 godzin
  • Postów:3277
1

Podczas instalacji:

  • generujesz unikalny identyfikator instalacji i zapisujesz lokalnie.
  • wywołujesz API zabezpieczone (np. użytkownik + hasło) przesyłając ten identyfikator.
  • serwer dopisuje (jeżeli może) instalację do konta użytkownika, oraz jeżeli wszystko OK, zwraca token JWT, z długą datą ważności (typu rok), zapisujesz sobie i używasz w dalszej części sekwencji jako refresh token
  • wywołujesz endpoint sprawdzający ważność licencji na danym urządzeniu, przedstawiając się tokenem JWT (pozyskanym wyżej)
  • serwer zwraca krótkotrwały token JWT, dalej nazwany JWT-licencja. Token zawiera warunki licencji (np. z jakiego adresu można wysyłać maile, czy coś tam) + datę ważności licencji na lokalnym komputerze (np. 7 dni)
  • zapisujesz sobie lokalnie i sprawdzasz przy każdym uruchomieniu jakie są warunki licencji i czy data nie została przekroczona, jeśli tak, to kasujesz.

Potencjalne zagrożenia:

  • Przeniesienie pliku z pobranym tokenem na inny komputer pozwala na obejście limitu, więc warto zadbać, żeby były tam dane istotne dla użytkownika (żeby nie chciał się nimi dzielić)
  • Alternatywnie/dodatkowo można w identyfikatorze urządzenia umieścić np. mac adres. Opcją ultimate jest wygenerowanie i zapisanie kluczy asymetrycznych za pomocą TPM (dla użytkownika teoretycznie nie do wyciągnięcia) i użycie tego jako sekretu urządzenia.

Oczywiście pozostaje kwestia zabezpieczenia samej aplikacji przed dekompilacją / deassemblacją (nie wiem jakiego języka używasz). Z tym nie poradził sobie skutecznie chyba nikt, więc popularną metodą jest przeniesienie kluczowych funkcji aplikacji na serwer. Czyli w twoim przypadku miałbyś tego grubego klienta u użytkownika, aplikacja przesyła treść i adresatów maili na serwer, a serwer (twój) zajmuje się wysłaniem tego dalej.

Czyli tak jak napisał @UglyMan tylko trochę bardziej rozpisane.

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)