C procesy, sygnały, pipe

C procesy, sygnały, pipe
Grzegorz Zych
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:około 4 lata
  • Postów:7
0

Mam następujący problem przy pisaniu wieloprocesowego programu, tworzę nowy wątek chce wczytać w nim ciąg tekstowy i przesłać go pipem do procesu głównego,
w procesie głównym chciałbym odczytać ciąg i go wyświetlić, następnie chciałbym znów zrobić coś w procesie potomnym.
Problem w tym, że wykonuje się to szybciej niż proces głównym, a chciałbym ,żeby działało to tak :
wczytanie danych w procesie potomnym -> odczyt w procesie głównym ->wyświetlenie tekstu w procesie potomnym

Kopiuj
#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>
#include <unistd.h>
#include <string.h>
#include <signal.h>
#include <ctype.h>


int main(int argc, char const *argv[])
{
    int p1;
    int first_pipe[2];

    if(pipe(first_pipe) == -1 )
        printf("Pipe error\n");

    p1 = fork();

    if(p1 > 0) 
        {
           
         printf("PM: %d P1: %d\n",getpid(),p1);
         wait(NULL);

        }

    if(p1 == 0)
    {
        char str[50];
        printf("PP1:Podaj tekst: ");
        fgets(str,50,stdin);
        str[strlen(str) - 1] = '\0';

        int n = strlen(str) + 1;
        write(first_pipe[1],&n,sizeof(n));

        write(first_pipe[1],str,sizeof(char) * n)
       }

       if(p1 > 0)
    {
        
        char str[50];
        int n;

        read(first_pipe[0], &n, sizeof(n));
        read(first_pipe[0], str,sizeof(char)*n);
        printf("%s\n",str);   
    }   

    if(p1 == 0)
    	printf("Hello world\n");

elwis
Zwróć uwagę, że wątek i proces to nie jest to samo. Wątki są odzielnymi wykonaniami kodu wewnątrz tego samego procesu i współdzielą ze sobą pamięć. Przy pomocy fork() tworzysz nowy proces będący dokładną kopią obecnego. Do tworzenia wątków w *nixach służy biblioteka pthreads.
vpiotr
  • Rejestracja:ponad 13 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
3

wait czeka na zamknięcie procesu potomnego.
https://www.geeksforgeeks.org/wait-system-call-c/

Grzegorz Zych
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:około 4 lata
  • Postów:7
0

Jak w takim razie rozwiązać to bez używania wait ?

_13th_Dragon
  • Rejestracja:ponad 19 lat
  • Ostatnio:2 miesiące
1

Wykonuję programy na zamówienie, pisać na Priv.
Asm/C/C++/Pascal/Delphi/Java/C#/PHP/JS oraz inne języki.
Grzegorz Zych
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:około 4 lata
  • Postów:7
1

Ogarnąłem to, wysyłając sygnał SIGSTOP w procesie potomnym do samego siebie, a potem w procesie nadrzędnym SIGCONT

PerlMonk
  • Rejestracja:około 6 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Lokalizacja:Warszawa 🐪
  • Postów:1719
1

Zaraz zaraz, po kolei... Jeśli dobrze rozumiem, to wielkiej filozofii tu nie ma. Weźmy najprostszy przykład z jednym komunikatem do przesłania:

Kopiuj
#include <stdio.h>
#include <sys/types.h>
#include <unistd.h>
#include <string.h>
#include <sys/wait.h>
#include <stdlib.h>

#define BUFFER_SIZE 512

void readDataFromStd(char buffer[]) {
	memset(buffer, 0, BUFFER_SIZE + 1);

	printf(">>> ");
	scanf("%s", buffer);
}

int main() {
	char buffer[BUFFER_SIZE + 1];
	int pipefd[2];
	ssize_t bytesCount = 0;
	pid_t pid;
	printf("Hello, World!\n");

	pipe(pipefd);
	pid = fork();

	if (pid < 0) {
		perror("Can't fork! Quitting...");
		return 1;
	}

	if (pid == 0) {
		close(pipefd[0]);
		readDataFromStd(buffer);

		bytesCount = write(pipefd[1], buffer, BUFFER_SIZE);
		close(pipefd[1]);
		printf("Child sent %ld bytes\n", bytesCount);
		_exit(EXIT_SUCCESS);
	} else {
		close(pipefd[1]);
		memset(buffer, 0, BUFFER_SIZE + 1);

		bytesCount = read(pipefd[0], buffer, BUFFER_SIZE);
		printf("Parent received %ld bytes:\n%s\n", bytesCount, buffer);

		close(pipefd[0]);
		wait(NULL);
		_exit(EXIT_SUCCESS);
	}
}


W tym kodzie funkcja write działa w trybie blokującym, więc poczeka na na proces piszący. A zatem:

  • oba procesy startują,
  • proces czytający dochodzi do funkcji write i czeka na dane,
  • w tym samym momencie proces piszący prosi o wpisanie danych i chwilę później pisze do rury,
  • proces czytający może ruszyć, więc czyta,
  • proces piszący nie ma nic do roboty i kończy się,
  • proces czytający sprawdza czy są dzieci do czekania na nie (funkcją wait) i - ponieważ owych dzieci nie ma - wychodzi.

Jeśli zatem dodamy kod jeszcze jeden etap komunikacji, też to zadziała:

Kopiuj
#include <stdio.h>
#include <sys/types.h>
#include <unistd.h>
#include <string.h>
#include <sys/wait.h>
#include <stdlib.h>

#define BUFFER_SIZE 512

void readDataFromStd(char buffer[]) {
	memset(buffer, 0, BUFFER_SIZE + 1);

	printf(">>> ");
	scanf("%s", buffer);
}

int main() {
	char buffer[BUFFER_SIZE + 1];
	int pipefd[2];
	ssize_t bytesCount = 0;
	pid_t pid;
	printf("Hello, World!\n");

	pipe(pipefd);
	pid = fork();

	if (pid < 0) {
		perror("Can't fork! Quitting...");
		return 1;
	}

	if (pid == 0) {
		close(pipefd[0]);
		readDataFromStd(buffer);
		bytesCount = write(pipefd[1], buffer, BUFFER_SIZE);
		printf("Child sent %ld bytes\n", bytesCount);
		//-----------------------------------------------------------------------------
		readDataFromStd(buffer);
		bytesCount = write(pipefd[1], buffer, BUFFER_SIZE);
		//-----------------------------------------------------------------------------
		close(pipefd[1]);
		printf("Child sent %ld bytes\n", bytesCount);
		_exit(EXIT_SUCCESS);
	} else {
		close(pipefd[1]);
		memset(buffer, 0, BUFFER_SIZE + 1);

		bytesCount = read(pipefd[0], buffer, BUFFER_SIZE);
		printf("Parent received %ld bytes:\n%s\n", bytesCount, buffer);

		//-----------------------------------------------------------------------------
		memset(buffer, 0, BUFFER_SIZE + 1);
		bytesCount = read(pipefd[0], buffer, BUFFER_SIZE);
		printf("Parent received %ld bytes:\n%s\n", bytesCount, buffer);
		//-----------------------------------------------------------------------------

		close(pipefd[0]);
		wait(NULL);
		_exit(EXIT_SUCCESS);
	}
}

Druga sprawa: zabawa z strlen. Nie wiem jaki był cel. Jeśli ustalenie długości, to są inne sposoby. Przed użyciem zmiennej typu char[]czyścimy ją zerami. Ponieważ tekst w C jest zakończony zerem, taki ciąg znaków ma zerową długość. Jeśli do tablicy znaków o długości 512 wpiszemy 10 znaków, to cała reszta dalej jest wyzerowana. Jakakolwiek funkcja szukająca znaku 0 znajdzie go na jedenastym miejscu i dalej przestanie szukać. Poza tym, jeśli chcemy mieć pewność, że funkcja scanf wczyta maksymalnie tyle, ile chcemy, piszemy:

Kopiuj
char buffer[100];
scanf("%10s", buffer);

W tym przypadku %10s znaczy, że oczekujemy dziesięciu znaków.
To, co napisałem w tym kodzie, powinno wystarczyć w prostych apkach. W poważnych programach można się pokusić o to, żeby drugi proces nie pisał nic na konsolę, jeśli pierwszy nie skończy czytać. W tym momencie mam coś takiego:

Kopiuj
Hello, World!
>>> 123
Child sent 10 bytes
>>> Parent received 10 bytes:
123
567
Child sent 10 bytes
Parent received 10 bytes:
567

Trochę tekst się pomieszał, ale w tym przypadku to nic. W tym momencie to nie boli a zabawa w synchronizację jest ciężka.


Nie sztuka uciec gdy w dupie sztuciec. 🐪🐪🐪
edytowany 1x, ostatnio: PerlMonk
Zobacz pozostały 1 komentarz
PerlMonk
exit z stdlib.h jest opakowaniem _exit z unistd.h. Robi trochę więcej rzeczy. Czemu tylko _exit ma kładkę a np. write już nie, nie mam pewności. Spotkałem się z konwencją, że funkcje systemowe albo takie na użytek biblioteki są zaczynają się od kładki (w nagłówkach biblioteki standardowej tak jest). Może tutaj był jakiś bałagan.
vpiotr
OK, czyli używasz wewnętrznych funkcji biblioteki. Nieładnie :-)
PerlMonk
Ładnie czy nie - działa. To są funkcje systemowe tak jak write. To ma sens. Wywalam printf, scanf i memset i mam tylko wywołania systemowe. Bez biblioteki standardowej nawet większa apka to setki kB a nie MB. W każdym razie rury nie mają swoich odpowiedników w bibliotece standardowej.
vpiotr
@PerlMonk: +1 za ekologię (serio, to nie sarkazm).
PerlMonk
Tak już zupełnie inną drogą, wywołania systemowe mogą wycisnąć ze sprzętu naprawdę dużo. Kiedyś w ramach zabaw kopiowałem duże pliki i kontroler się zatkał. Dane kopiowały się bardzo szybko, ale system zamulał. Przy okazji można skrócić żywotność takiego dysku :D . Tak że ten, zabawy w wywołania są fajne ;) .
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)