Rekurencja w C

SZ
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:ponad 4 lata
  • Postów:17
0

Witam . Mam problem ze zrozumieniem tej funkcji rekurencyjnej w C:

Kopiuj
void notail(int n) {
    if (n > 0) {
        notail(n-1);
        printf("%d\t", n);
        notail(n-1);
    }
}

Wynik dla n=3 jest: 1 2 1 3 1 2 1
'Pojedyncza' rekurencje rozumiem , jednak nie moge poradzic sobie z tym kodem gdzie wywolane sa jedna pod druga. Pomoze mi ktos to zrozumiec krok po kroku?

edytowany 3x, ostatnio: ŁF
several
  • Rejestracja:ponad 15 lat
  • Ostatnio:około 10 godzin
0

We wklejonym kodzie brakuje jednej klamry, więc nawet się nie skompiluje. Umiejscowenie tej klamry ma znaczenie podczas dochodzenia co się dzieje.


SZ
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:ponad 4 lata
  • Postów:17
0

Racja, moj blad, juz poprawilem. Chodzi mi bardziej o zrozumienie rekurencji w tym przypadku krok po kroku. Z funkcja rekurencyjna obliczajaca silnie dalem sobie rade jednak z ta nie umiem sobie poradzic , dlaczego jest taki wynik a nie inny?

vpiotr
  • Rejestracja:ponad 13 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
0

Dodaj wiecej printf (d*pa debugging) albo naucz sie odpalac debugger.

several
  • Rejestracja:ponad 15 lat
  • Ostatnio:około 10 godzin
1

Szczerze pisząc ja też nie rozumiem po co dwa rekurencyjne wywołania na raz, we sensie nie rozumiem po co ktoś chciałby otrzymać taki wynik a nie inny. Przy większych liczbach to już w ogóle robi się miszmasz.

Zdecydowanie więcej sensu miałoby pojedyńcze wywołanie, zauważ że zakomentowanie wywołania przed printf da Ci inny wynik niż z zakomentowanym wywołaniem po printf.


PA
pewnie wykładowca pokazywał przykład, w którym gcc nie zrobi tco
SZ
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:ponad 4 lata
  • Postów:17
0

Jest to tresc z wykladu ktory musze przeanalizowac i zrozumiec. Bawilem sie tym kodem i wiem ze zakomentowanie przed printfem da mi wynik 3 2 1 a po printfie 1 2 3 . Chodzi tu bardziej o zrozumienie dzialania algorytmu niz o jego wynik

plx211
  • Rejestracja:około 11 lat
  • Ostatnio:2 miesiące
  • Postów:181
8

Wyobraź sobie wywołania rekurencyjne jako drzewo:

Kopiuj
            notail(4)            
            ^        ^           
           /          \          
          /            \         
        3-              -3       
        ^                ^       
       / \              / \      
      /   \            /   \     
    2-     -2        2-     -2   
    ^       ^        ^       ^   
   / \     / \      / \     / \  
 1-   -1 1-   -1  1-   -1 1-   -1

Gdzie pierwsze wywołanie rekurencyjne jest po lewej stronie, a drugie po prawej.
Twoja funkcja przechodzi in-order po takim drzewie

edytowany 1x, ostatnio: plx211
vpiotr
  • Rejestracja:ponad 13 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
1

W obecnej postaci to cos w rodzaju jednowymiarowego fraktala, ktory jest symetryczny, a liczba odgalezien po lewej i prawej jest rowna n-1.
Mozna wyswietlac znaki zamiast cyfr o zmiennej jasnosci to moze bedzie lepiej widac (dla porownania mozna poszukac "mandelbrot ascii").

Przykladowa mapa znakow:
1: .
2: +
3: *
4: #

SZ
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:ponad 4 lata
  • Postów:17
0
plx211 napisał(a):

Wyobraź sobie wywołania rekurencyjne jako drzewo:

Kopiuj
            notail(4)            
            ^        ^           
           /          \          
          /            \         
        3-              -3       
        ^                ^       
       / \              / \      
      /   \            /   \     
    2-     -2        2-     -2   
    ^       ^        ^       ^   
   / \     / \      / \     / \  
 1-   -1 1-   -1  1-   -1 1-   -1

Gdzie pierwsze wywołanie rekurencyjne jest po lewej stronie, a drugie po prawej.
Twoja funkcja przechodzi in-order po takim drzewie

Dzieki wielkie duzo mi to rozjasnilo

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)