STM32 C - gotowe pliki projektu

STM32 C - gotowe pliki projektu
0

Dzień dobry,
mam pytanie, w nowo stworzonym projekcie są dwa pliki - system_stm32f4xx.c oraz syscalls.c. Mają one oczywiście opis ale nie za bardzo go rozumiem, Orientuje się ktoś może co one tak na "chłopski rozum" robią? Bez wnikania w szczegóły, po prostu chciałbym się dowiedzieć po co one są : )

Z góry dzieki za pomoc!

0

Bez wnikania w szczegóły to pierwszy zawiera konfigurację zegara(clock), a drugi podstawowe operacje unixowe operacji kernela, jak czytanie pliku, zapis, wątki itp. wszystko w języku angielskim(syscall czytaj jak systemowe operacje, albo wywołania), może nawet jest napisany czystym kodem, przez co łatwo dość do konkluzji, jakim jest jego przeznaczenie.

0

Dziękuję: )
mam jeszcze pytanie w sprawie syscalls, czy są to funkcje które normalnie są w systemie, a których nie ma na mikrokontrolerze ( z oczywistych przyczyn - np. nie ma plików ), i trzeba je nadpisać aby program w C je widział i się skompilował ?, przecież na STM nie ma systemu, więc coś mi się tutaj nie zgadza : d.

Horns
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:ponad 6 lat
  • Postów:5
0
Zielona Pietruszka napisał(a):

Dziękuję: )
mam jeszcze pytanie w sprawie syscalls, czy są to funkcje które normalnie są w systemie, a których nie ma na mikrokontrolerze ( z oczywistych przyczyn - np. nie ma plików ), i trzeba je nadpisać aby program w C je widział i się skompilował ?, przecież na STM nie ma systemu, więc coś mi się tutaj nie zgadza : d.

Nie masz zielonego pojęcia o programowaniu mikroprocesorów i liczysz, że ktoś na forum będzie Ci wszystko tłumaczył zaczynając od opisu zawartości plików?
Znajdź sobie jakiś poradnik dla początkujących zamiast marnować czas.

AL
  • Rejestracja:prawie 11 lat
  • Ostatnio:prawie 3 lata
  • Postów:1493
0

Nie ma systemu, ale funkcje typu printf wykorzystują pod spodem wywołania systemowe. Odpowiednio nadpisując funkcje write czy read jesteś w stanie np. przekierować strumienie na port szeregowy.

AG
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:ponad 7 lat
  • Postów:4
0
Zielona Pietruszka napisał(a):

Dziękuję: )
mam jeszcze pytanie w sprawie syscalls, czy są to funkcje które normalnie są w systemie, a których nie ma na mikrokontrolerze ( z oczywistych przyczyn - np. nie ma plików ), i trzeba je nadpisać aby program w C je widział i się skompilował ?, przecież na STM nie ma systemu, więc coś mi się tutaj nie zgadza : d.

Zielona Pietruszka napisał(a):

Dziękuję: )
mam jeszcze pytanie w sprawie syscalls, czy są to funkcje które normalnie są w systemie, a których nie ma na mikrokontrolerze ( z oczywistych przyczyn - np. nie ma plików ), i trzeba je nadpisać aby program w C je widział i się skompilował ?, przecież na STM nie ma systemu, więc coś mi się tutaj nie zgadza : d.

Syscalle w normalnym komputerze dla 32-bitowej architektury, są to wywołania systemowe, które umożliwiają pracę systemu.
Dla linux'a masz tablicę ze wskaźnikami na te funkcje, która jest ładowana w czasie startu systemu. Potem wywołaniem "int 0x80" (instrukcja asemblera), skaczesz pod program obsługi tego wektora (taki zarządca), który to wybiera odpowiednią funkcję (z wektora) w zależności od tego co jest na stosie lub w rejestrach i ją wywołuje.
W dosie masz int21h.
Biosowe przerwania to int10h dla klawiatury oraz int16h dla grafiki.
Bios najpierw ładuje swoje przerwania, a następnie system może je nadpisać lub zrobić z nimi co mu się podoba.

W stmie sytuacja wygląda trochę inaczej. Masz pełną kontrolę nad tym co robisz. Jeśli załadujesz do swojego ulubionego cortexa system, to sytuacja będzie bardzo podobna do opisanej powyżej. Takie rozwiązanie prawdopodbnie skorzysta z instrukcji asemblera "SVC numer_przerwania".

Lecz masz pełną kontrolę nad tym co robisz. Wywołania "dostępne dla wszystkich", możesz zbudować sobie sam. Dla przykładu umieszczasz gdzieś zarządce przerwaniami oraz tablicę ze swoimi funkcjami i w każdym wywołaniu robisz zwykłego calla(chyba instrukcja "B adres"). Następnie musisz skompilować tak program, aby przy wywołaniu odpowiedniej funkcji - program, wiedział co ma robić.

Biblioteki, z których korzystasz mają coś takiego w sobie, że zbudowany program korzystający z syscalli, na starcie uC ładuje ten vector i ustawia wszystko jak być powinno. Zaletą takiego rozwiązania jest ustandaryzowanie wywołań, mniejsza ilość kodu, ogólny porządek.

Jeśli chodzi o same przerwania to masz to opisane w manulu do swojego scalaka. Jest miejsce w pamięci, które przechowuje wszystkie przerwania (a raczej adresy na funkcje tych przerwań). Aby uruchomić syscalla wstawiasz adres zarządcy pod jakies przerwanie(w czasie startu scalaka) i w czasie wywołania funkcji(gdzieś w kodzie) kierujesz go pod nie (a on robi co do niego należy).

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)