C++ - program nie chce przyjąć dużych wartości

Witam, mam taki o to problem iż muszę napisać program operujący wartościami rzędu 10⁹ a program który napisałem nie przyjmuje nawet 10</sup>7. Nie jest to wina zmiennych, próbowałem na wielu różnych które teoretycznie powinny przyjmować te wartości, zwykły int przyjmuje teoretycznie 410^9 ponad. Próbowałem przyjmować zmienne zarówno cin'em (z użyciem ios_base::sync_with_stdio(0)*) jak i **printf'em **

załączam fragment kodu, ta jedynka już się nie wyświetla więc błąd musi być w tym fragmencie:

#include<iostream>
#include<cstdio>
//#include<vector>
using namespace std;
unsigned int x,m,n,tab[1000001];
//vector <long long int> V;
int main()
{
    ios_base::sync_with_stdio(0);
    cin>>n>>m;
unsigned int wynik[m];
    for(unsigned int i=0; i<n; i++){
            cin>>x;
            cout<<"1"; 

Byłbym wdzięczny za pomoc :)

Problem jest gdzie indziej:

unsigned int wynik[m];

int to zwykle 4 bajty. Stos masz pewnie nie większy niż 20MB, więc nie stworzysz tak tablicy większej niż 5 milionów elementów na stosie. Jak ty mu chcesz podać więcej to nie zadziała.
Lekcja na dziś: dynamiczna alokacja pamięci na stercie.

Shalom, problem leży w tym że wg treści zadania z którym walczę każda zmienna musi przewidywać wartości do 10^9, więc nie mogę zmniejszyć żadnej, jak sprawić żeby przyjmowało takie wartości?

Czy ty umiesz czytać? Problem NIE LEŻY W ZAKRESIE ZMIENNYCH tylko w NIEPOPRAWNYM utworzeniu tablicy obiektów. Z łaski swojej przeczytaj sobie o funkcji malloc() albo o new[]

Powinienem zaznaczyć na samym początku, programuje zaledwie rok, więc pierwszy raz widzę funkcje o których mówisz. Zadanie jest poza wielkościami zmiennych banalne, muszę stwierdzić ile razy występuje dana liczba w ciągu podanym przez użytkownika. Program chciałem rozwiązać najoczywistszym sposobem zliczając w tablicy wystąpienia liczb i przy sprawdzaniu po prostu odwołać się do danego indeksu tablicy.

Na zajęciach nie było nic na temat tych funkcji które wymieniasz, nie ma jakiegoś bardziej podstawowego sposobu ominięcia tego?

Programujesz rok, a o alokacji na stercie słyszysz pierwszy raz?

Jeśli program ma zliczać wystąpienia liczb, to dużo efektywniej byłoby zastosować słownik:

std::map<long long int, size_t> counts;
// dla kazdej wczytanej liczby n:
++counts[n];
// wypisanie:
for (auto i = counts.cbegin(); i != counts.cend(); ++i)
    std::cout << "Liczba " << i->first << " wystapila " << i->second << " razy\n";

I to właściwie wszystko.

@rincewind efektywniej? Chyba tylko pamieciowo! Bo czas dostępu do elementu <map> to O(logn) a w tablicy O(1). No ale biorąc pod uwagę pomysł autora na tablicę na miliard elementów to chyba i tak jest jedyne sensowne rozwiązanie ;]
@exos lekcja matematyki na dziś:

• zmienna int ma zwykle 4 bajty
  Tablica na miliard intów ma 10^9 * 4 = 4GB
  Czyli twój program będzie chciał zaalokować 4GB pamięci! Głowe daje że na SPOJu na którym to piszesz limit jest duuuuużo niższy.
  A wracając do twojego błędu: nie, nie da się tego "prosto ominąć", ale też dynamiczna alokacja nie gryzie...

int* tablica = new int[100000000];
//kod
delete[] tablica;

i voila, mamy tablicę dynamiczną na stercie...

Shalom napisał(a)

Chyba tylko pamieciowo! Bo czas dostępu do elementu <map> to O(logn) a w tablicy O(1).

Być może std::unordered_map będzie szybszy. Powinien, w końcu to hashmapa.