try - catch - finally i ich zasięg

try - catch - finally i ich zasięg
leggo
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 4 lata
  • Lokalizacja:Chorzów
  • Postów:65
0

Kilka lat już pracuję jako dev, ale niedawno trafiłem na ciekawy komentarz do pull requesta, że mój try obejmuje całe ciało funkcji, zamiast poszczególne wrażliwe jego fragmenty (odwołanie do serwisu, inne rzeczy).
Teraz sporo czasu zastanawiam się, czy jest w ogóle jakiś kanon lub wytyczne? Jakie są wasze preferencje?
Z poprzedniej pracy wyniosłem nawyk implementowanie try - catch w każdej publicznej metodzie z jakimś tam handlowaniem exceptionów lub ich wrapowaniem.
Szczególnie, jeśli chodzi o jakieś rozwiązania serwisowe.
ktoś mi powiedział, że robię tak dlatego, bo nie chce mi się pisać testów jednostkowych ¯\(ツ)
albo taki przypadek z foreachem.
try - catch wokół , czy wewnątrz niego? A może da się jakoś ocenić, w którym momencie, jakie podejście wybrać?
Szczególnie w projektach typu legacy.

No i bądź tu mądry.

99xmarcin
  • Rejestracja:około 5 lat
  • Ostatnio:5 miesięcy
  • Postów:2420
4

Dobre praktyki programowania faktycznie wspominają o tym żeby zasięg bloku try catch był jak najmniejszy oraz żeby łapane wyjątki były jak najbardziej specyficzne.
Chodzi o to żeby przez przypadek nie złapać wyjątków których się nie spodziewamy, na przykład:

Kopiuj
try {
   File f = openFile();
   Socket s = openSocket();
   foo(); 
} catch (Exception e) {
  // To z pliku czy z socket'a czy może z foo() ????
}

Z drugiej strony częsty błąd jaki widzę w kodzie to wzorzec zaloguj i rzuć:

Kopiuj
catch (JebuduException e) {
  error(e, "cannot xxx");
  throw e;
}

To jest bez sensu, potem masz w logach 5 razy ten sam wyjątek.

To co warto zrobić to opakować (jeżeli ma to sens) dodając odpowiedni kontekst (najczęściej w postaci lepszego opisu co się stało):

Kopiuj
catch (JebuduException e) {
   throw new BusinessException("Cannot generate PDF document for invoice: " + invoiceId, e);
} 

Jeżeli chodzi o typowe aplikacje webowo-biznesowe, zazwyczaj robi się jeden globalny exception handler za pomocą filtra lub innego mechanizmu AOP. Nie spotkałem się zbyt często z łapaniem wyjątków w kodzie serwisów (jedyny przypadek jaki pamiętam to było wczytanie pliku Excela gdzie wyjątek był chwytany po to żeby wypisać użytkownikowi odpowiedni błąd).


Holy sh*t, with every month serenityos.org gets better & better...
edytowany 1x, ostatnio: 99xmarcin
99xmarcin
PS. Generalnie łapiesz tylko wtedy jak: a) chcesz dodać kontekst b) chcesz zmienić typ wyjątku (i być może dodać kontekst) c) chcesz obsłużyć wyjątek (retry itp.)
ME
To z pliku czy z socket'a czy może z foo() ???? - a w stacktrace nie będzie numeru linii i nazwy metody, w której się wywaliło?
99xmarcin
@Meini: To raczej w sensie obsługi. Np. poleci SecurityException to chcesz wiedzieć czy wypisać użytkownikowi "Cannot open file" czy "Cannot open port".
99xmarcin
A druga sprawa jeżeli ktoś zmodyfikuje foo() tak że nagle zacznie rzucać wyjątek to może się okazać że teraz "Cannot open file" obsługuje również (nieoczekiwanie) wyjątek z foo() który może być np. o tym że nie można wczytać konfiguracji programu...
ME
No tak, aczkolwiek ze stacktrace i tak dowiesz się już wszystkiego
leggo
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 4 lata
  • Lokalizacja:Chorzów
  • Postów:65
0

na szczęście o re-throw exceptiona pluje się sam resharper lub może nawet sam VS.

Opakowywanie Exceptionów, to to co robię, więc z tym nie mam problemów.
ale też spotkałem się z takim podejściem:

Kopiuj

try {
   File f = openFile();
   Socket s = openSocket();
   foo(); 
} catch (OpenFileException e) {
     HandleFileOpeningError();
} catch (SocketException e) {
     RetryOperationWtf();
} catch (Exception e) {
     throw new UnhandledException(e);
}


czy to przychwytywanie błędu z when (e.Message.Contains("I need more lemon pledge"))
Jakkolwiek

bakunet
  • Rejestracja:około 8 lat
  • Ostatnio:około 9 godzin
  • Lokalizacja:Polska
  • Postów:1602
1

Ja kiedyś wyczytałem, że nagminne stosowanie bloków try catch to jest połykanie wyjątków i powinno być stosowane głównie w IO, gdzie nie do końca da się przewidzieć dostępność i format zasobu.

O ich zasięgach sobie nic nie przypominam, ale tak na chłopski rozum to się zgodzę z @0xmarcin, że chyba jednak lepiej by były jak najmniejsze i wewnątrz pętli. Dla przykładu, odczyt z csv, jedna źle sformatowana linia pliku może połknąć odczyt całego pliku, jeśli try catch obejmuje całą pętlę.

Też wujek Bob w Czystym kodzie wspomina o tym, żeby try się zaczynało na początku metody / funkcji.

WeiXiao
  • Rejestracja:około 9 lat
  • Ostatnio:około 7 godzin
  • Postów:5114
2

@bakunet:

Dla przykładu, odczyt z csv, jedna źle sformatowana linia pliku może połknąć odczyt całego pliku, jeśli try catch obejmuje całą pętlę.

no to chyba jest to zachowanie pożądane, chcesz przetwarzać niespójne dane?

edytowany 2x, ostatnio: WeiXiao
bakunet
Zależy czego oczekujesz w takim wypadku i jak przetwarzasz tabelę.
WeiXiao
dokładnie - zależy.
ZK
  • Rejestracja:prawie 7 lat
  • Ostatnio:5 miesięcy
  • Postów:273
1

Według mnie blok try powinien obejmować tylko ten fragment kodu, który może wywołać wyjątek.
https://docs.microsoft.com/pl-pl/dotnet/csharp/programming-guide/exceptions/creating-and-throwing-exceptions

edytowany 1x, ostatnio: Zimny Krawiec
somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:około 4 godziny
  • Lokalizacja:Wrocław
1
leggo napisał(a):

Z poprzedniej pracy wyniosłem nawyk implementowanie try - catch w każdej publicznej metodzie z jakimś tam handlowaniem exceptionów lub ich wrapowaniem.

I nie nudzi Cię to? Przecież tych try-catch musisz wtedy napisać bardzo dużo.

Akihito
try catch w kazdje publicznje metodzie xD? Nie lepiej juz jakis exntension/wraper co od razu napisze do kazdje metody. Od tego sa globalne handlery ale obstwiam ze nasz autor tematu wyniosl patologie z jakiegos comarchu czy januszeksu
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)