Jak rozwiązać problem zależności?

Jak rozwiązać problem zależności?
bakunet
  • Rejestracja:prawie 8 lat
  • Ostatnio:około 6 godzin
  • Lokalizacja:Polska
  • Postów:1596
0

Hej, buduję sobie aplikację desktopową w C# WPF. Bazując na tej odpowiedzi stworzyłem solucję o strukturze jak poniżej:

drzewo

Wydaje mi się trochę że przekombinowałem, bo teraz próbując otworzyć dialog z modelu widoku lub serwisów nie mam dostępu do widoków :/ zakładając, że:

  • warstwa G_Hoover.Contracts wie tylko o:
  • G_Hoover.Models
  • warstwa G_Hoover.Desktop wie o:
  • G_Hoover.Contracts
  • G_Hoover.Models

Jak Wy byście ogarnęli komunikację między widokami i modelami widoków? Chciałem też otwierać dialogi z Services.Controls, a nie z VM, dlatego też zależało mi żeby Services wiedziały o ViewModels, co bym mógł przekazać do okna dialogu jego ownera (czyli VM) w ten sposób:

Kopiuj
bool? success = _dialogService.ShowOpenFileDialog(browserViewModel, settings);

Dlatego też przeniosłem ViewModels do G_Hoover.Contracts. Czy po prostu otwierać dialogi z VM? Dla wygody otwierania okien dialogowych korzystam z MvvmDialogs. Przykład z modelu widoku:

Kopiuj
SearchPhrase = ShowDialog(viewModel => _dialogService.ShowDialog<PhraseView>(this, viewModel));
edytowany 4x, ostatnio: bakunet
bakunet
  • Rejestracja:prawie 8 lat
  • Ostatnio:około 6 godzin
  • Lokalizacja:Polska
  • Postów:1596
0

Wstępnie częściowo mogę odpowiedzieć na swoje pytanie. MvvmDialogs otwiera modalne dialogi na 2 sposoby:

Kopiuj
SearchPhrase = ShowDialog(viewModel => _dialogService.ShowDialog<PhraseView>(this, viewModel));

oraz

Kopiuj
SearchPhrase = ShowDialog(viewModel => _dialogService.ShowDialog(this, viewModel));

Gdzie w drugim przypadku szuka widoku po konwencji nazwy VM. W obu przypadkach chyba jest to zaprzeczenie wzorca MVVM, więc framework do śmieci. Teraz chyba pozostaje mi znalezienie sposobu na otwieranie dialogów przy wysłaniu samego VM... (?) Znalazłem przykład w którym się rejestruje w serwisie pary VM/M w słowniku, może wypali, spróbuję to ogarnąć:

Kopiuj

public void Register<TViewModel, TView>() where TViewModel : IDialogRequestClose
                                                  where TView : IDialog

Ale jak byście mieli ciekawsze pomysły, to piszcie śmiało ;p

N0
  • Rejestracja:prawie 7 lat
  • Ostatnio:ponad 2 lata
  • Lokalizacja:Gdańsk
  • Postów:647
3

Disclaimer: nie znam się na WPF

Ta architektura zaproponowana przez somekinda jest dobra do aplikacji webowych i opiera się na pewnym kompromisie. W webie ViewModele są jedynie pojemnikami na dane niemającymi żadnej logiki (ewentualnie atrybuty dotyczące wyświetlania). Jeśli chcielibyśmy postępować zgodnie ze sztuką, to powinniśmy mieć też osobną warstwę obiektów (DTO), które byłyby zwracane z Application, a następnie mapowane w WebUI na ViewModele. Ale ponieważ wymaga to więcej pracy, więc z klasy z projektu Application operują bezpośrednio na ViewModelach z projektu Contracts (one są w tym projekcie, aby uniknąć cyklicznej referencji między WebUI a Application).

Tylko że taki kompromis raczej nie nadaję się do WPFa, bo ViewModele realizują też logikę UI. Powinny więc znaleźć się w projekcie Desktop. Klasy z projektu Application realizują logikę APLIKACJI, a nie UI. Miejsce klas realizujących logikę UI jest również w projekcie Desktop. Jeśli chcesz zachować podział między warstwami, to powinieneś utworzyć w Application osobne DTO, np. CreateX, XDto, GetX, na których będą operować klasy z tego projektu. Skoro już masz tę osobną warstwę obiektów, to możesz skorzystać sobie z biblioteki MediatR, aby ułatwić sobie komunikację między Desktop a Application. Tu przykładowy kontroler w ASP.NET Core korzystający z tej biblioteki.

bakunet
W takim razie wnioskuję, że dialogi powinny być wołane z VM w aplikacji desktopowej. Aż tak bardzo mi nie zależy na moim podziale warstw. Też przeszło mi przez myśl, że podział proponowany przez @somekind może tu nie mieć zastosowania (jak wspomniałeś, posiada warstwy webowe).
N0
Ten podział jak najbardziej ma tu zastosowanie (jak każdy podział na warstwy), tylko trzeba dokonać "drobnej" korekty ;)
somekind
Potwierdzam, tamten pomysł działa z webem, do WPF trzeba go przerobić - ale nie zaproponuję jak konkretnie ze względu na brak wpfowego doświadczenia.
bakunet
Dzięki, już mam ogarnięty temat.
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)