Oddzielenie warstw logiki w aplikacji WPF

Witam.

Piszę aplikację WPF. Potrzebuję małej porady.

Podam na przykładzie kontrolki z widokiem na listę klientów.
Mam plik widoku z DataGrid. Tam mam zbindowane do właściwości ObservableCollection<ClientsForList>.
I teraz tak, pobieram tą listę używając wstrzykniętej z unity implementacji IClientService, gdzie wywołuję metodę GetAllClients.
W tej metodzie mam pobieranie z bazy listy obiektów typu Client. Klasa Client jest to encja dla EntityFrameworka. Może przedstawię kod tej metody GetAllClients:

public List<ClientForList> GetAllClientsForList()
        {
            var clients = db.Clients.ToList();
            var config = new MapperConfiguration(cfg =>
            {
                cfg.CreateMap<Client, ClientForList>();
            });
            IMapper mapper = config.CreateMapper();
            return mapper.Map<List<Client>, List<ClientForList>>(clients);
        }

Czy to jest w miarę ok? Teoretycznie mógłbym wystawić do ViewModelu i dalej do widoku obiekty Client, ale z tego, co wiem to tak się nie robi. Pytanie czy ja to tutaj dobrze zaimplementowałem. Chodzi mi głównie o to, że mapowanie obiektów jest w serwisie. I dodam, że klasa ClientForList ma sporo mniej pól niż klient, bo nie chciałem, aby mi w tabeli w widoku wszystko wyświetlało.

  class ClientService : IClientService
	{ 
		private static readonly IMapper Mapper; 
		
		
		static ClientService()
        {
            var config = new MapperConfiguration(cfg =>
            {
                cfg.CreateMap<Client, ClientVM>();
            });
            Mapper = config.CreateMapper();
        }
	
	
        public List<ClientVM> GetAllClients()
        {
            var clients = db.Clients.ToList();            
           
            return Mapper.Map<List<ClientVM>>(clients);
        }
	}

A tak pzt to AutoMapper to zło, niech żyje Mapping Generator!