Kilka pytań odnośnie IoC i DI

Kilka pytań odnośnie IoC i DI
0

Witam!

Pogrążając się dalej w zagadnieniu MVVM, dotarłem do wzorca Dependency Injection i Inversion of Control. Odnośnie nich mam kilka pytań:

  • Jaka jest różnicą między IoC Containerem a Service Locatorem? W zasadzie oba robią to samo, rejestrują klasy, przyporządkowują je do interfejsów, tworzą i przechowują instancje. Czy sedno jest w ich sposobie użycia?
  • Załóżmy że mamy następujący ViewModel:
Kopiuj
public class MainViewModel
{
    IService Service1;
    IService Service2;

        public MainViewModel(IService _service1, IService _service2)
        {
             Service1 = _service1;
             Service2 = _service2;
        }
}

W jaki sposób mogę wstrzyknąć obie zależności jeżeli deklarację ViewModelu mam w XAML'u? Czy zostaje tylko ręczne bndowanie do DataContextu w Code-Behind widoku? Rozumiem że przypisanie obiektów z IoC Containera bezpośrednio w konstruktorze nie będzie już wstrzykiwaniem zależności.

Proszę o podanie kilku rad dotyczących tych pytań, jest to dla mnie niezmiernie ważne - MVVM to temat który trawię już od co najmniej dwóch tygodni :)
Pozdrawiam!

wedlock
  • Rejestracja:ponad 12 lat
  • Ostatnio:prawie 4 lata
  • Lokalizacja:Bartoszyce
  • Postów:180
0

"ViewModelu mam w XAML'u" . Widok ma być w xamlu ( są opinie, że w czystym xamlu , inni mówią , że dopuszcza się troszkę code behind ). ViewModel ma pobierać dane z Modelu i przystosowywać je do danego widoku i podawać na tacy gotowe dane dla widoku.

IoC działa w tle i zajmuje się "czasem życia obiektów" (taki mój skrót myślowy), natomiast ServiceLocator to taki helper który daje dostęp do IoC dla klas poprzez podanie nazwy wikodu. No i ma magiczną opcję Blednability. Po prostu ułatwia dostęp do poszczególnych viewModeli

somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:około 5 godzin
  • Lokalizacja:Wrocław
0
0

Dzięki za odpowiedzi, w takim razie jeszcze jedna wątpliwość:

Otóż przeczytałem w kilku miejscach, że IoC Container nie powinien być klasą statyczną/singletonem - powinno się go tworzyć raz (np. w App.xaml.cs, event Startup), następnie skonfigurować go (stworzyć wiązania, ustawić parametry) i wywołać Resolve głównego obiektu (np. Core, co spowodowało by inicjalizację całego drzewa zależności). W takim wypadku Service Locator stałby się niepotrzebny (vivat anti-pattern :)), a wszystkie obiekty oprócz klasy startowej nie miały by dostępu do kontenera IoC. Czy to prawda?

0

Tak, raz przy starcie aplikacji, rejestrujesz zależności.
Rozwiązywanie zależności odbywa się "automatycznie" (bez użycia service locatora) w trakcie działania programu.

1

Serdeczne dzięki, to jeszcze na koniec ostatnie pytanie.

W jaki sposób zrealizować tworzenie nowych okien? Załóżmy że mamy WindowA, gdzie przycisk uruchamia komendę mającą za zadanie stworzyć WindowB. Normalnie wyglądało by to tak:

Kopiuj
WindowB winB = new WindowB();
winB.Show();

Jednak wydaje mi się że nie jest to zgodne ani z ideą MVVM (niezależność warstw), ani z IoC i DI (nie operujemy na interfejsach, tylko na konkretnych klasach). Nie wywołam ich z kontenera bo ten niszczy się po stworzeniu wszystkich konstruktorów i ustawieniu zależności więc nie mam do niego dostępu. Co o tym sądzicie?

FE
jeśli chodzi np. o WPF to możesz zaprogramować w widoku WindowB (plik .xaml, korzystając z jakiegoś ServiceLocatora) na samej gorze taka linijkę: DataContext = {Binding WindowBViewModel, Source={StaticResource Locator}}, gdzie Locator to instancja twojego ServiceLocatora utworzona w xamlu. Przy tworzeniu okno będzie próbowało próbowało pobrać ViewModel przy okazji wstrzykując zarejestrowane interfejsy. Ściągnij sobie np. MVVM Light żeby zobaczyć jak to jest tam zrealizowane
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)