Pseudokod

Pseudokod
Nindzia
Nindzia
Nindzia
Nindzia
  • Rejestracja:ponad 6 lat
  • Ostatnio:ponad 3 lata
  • Postów:255
0

Cześć, mam zadanie na algebrze, żeby w pseudokodzie zapisać dane permutacje:

  • x^2y^-1

  • x^-1y^3

  • x^ −1 y^−2

Dla podpuktu drugiego to wygląda tak:

Kopiuj
for i=1 to n
z[ x [ i ] ] <- i

for i=1 to n 
s[ i ] <- y[ y[ y[ i ] ] ] 

for i = 1 to n 
w [ i ] <- z[ s [ i ] ]

Mógłby ktoś mi wytłumaczyć w prosty sposób - krok po kroku - jak to działa?

EDIT: Chodzi o permutacje z tego filu (około 9 minuty) ( ).
Treść zadania: Proszę napisać algorytm, który dla danych permutacji x, y należących do Sn (przedstawionych w zwykły sposób w odpowiednich tablicach) oblicza permutację x^-1y^-2.

edytowany 1x, ostatnio: Nindzia
lion137
W jakim sensie permutacje, co te zapisy oznaczają, jak np. : x^2y^-1, co to za operatory w tym pseudokodzie, jak: <-, z[ x [ i ] ]?
lion137
Objaśnij co to znaczy x^-1y^-2?
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
Nindzia
Nindzia
Nindzia
Nindzia
  • Rejestracja:ponad 6 lat
  • Ostatnio:ponad 3 lata
  • Postów:255
0

@lion137: x do potęgi -1 oznacza permutację odwrotną a y do potęgi -2 oznacza permutację odwrotną i jeszcze podniesioną do potęgi 2

lion137
I chodzi o pseudokod algorytmu ich złożenia ((x^(-1)) o (y^(-2)))?
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
Nindzia
Nindzia
Nindzia
Nindzia
  • Rejestracja:ponad 6 lat
  • Ostatnio:ponad 3 lata
  • Postów:255
0

@lion137: mnożenia

lion137
Przedstawionych w zwykły sposób na odpowiednich tablicach, znaczy, że to są takie macierze 2 x n?
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
Nindzia
Nindzia
Nindzia
Nindzia
  • Rejestracja:ponad 6 lat
  • Ostatnio:ponad 3 lata
  • Postów:255
0
Nindzia napisał(a):

@lion137: mnożenia

@lion137: jakbym wiedział to bym nie pytał o to na forum ;)

lion137
Jeżeli nie Rozumiesz tematu zadania, to skąd my mamy wiedzieć? Zapytaj autora, niech Ci dokładnie wytłumaczy.
Silv
@lion137: może dyskutuj w odpowiedziach, będzie łatwiej czytać.
lion137
W sumie tak, ale to on wylazł z komentarzy do postów, mogliśmy to załątwić ciągiem komenytarzy pod pierwszym postem:)
Silv
Nie marudź, tylko Ty zacznij robić lepiej. ;)
Silv
PS. "Zacznij lepiej" w sensie: skoro już jest, jak jest.
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
lion137
lion137
lion137
lion137
  • Rejestracja:około 8 lat
  • Ostatnio:2 minuty
  • Postów:4884
2

Nie ma pewności, jak te permutacje przedstawić, ale temat dość ciekawy. Po pierwsze primo, nie ma sensu "ciągnąć" za sobą tego rzędu indeksów, logicznie jest przedstawić permutację jako tablicę o długości n:
[3, 2, 1] - to oznacza 1 -> 3, 2 -> 2, 3 -> 1.
Po drugie primo, najlepiej jest stworzyć dwie funkcje: mnożącą permutacje i odwracającą permutację; wtedy te różne wyrażenia, będzie można z tych dwóch skomponować:

Kopiuj
fun mult_perm(x, y):
	out_perm = []
	for i = 1 to length(y):
		out_perm.append(x[y[i]])
	return out_perm

fun rev_perm(x):
	out_perm = [0] * length(x)
	for i = 1 to length(x):
		out_perm[x[i]] = i
	return out_perm

fun sol1(x, y):
	return mult_perm(mult_perm(x, x), rev_perm(y))

Rozwiązanie pierwszego zadania wygląda akurat tak (funkcja sol1). out_perm.append(...) w pierwszym, to dodanie elementu do końca tablicy. Proof of concept w Pythonie (Wciśnij run). Permutacja najpierw pomnożona przez siebie, potem odwrócenie permutacji identycznościowej, to ta sama permutacja, co tłumaczy wynik trzeciego print. Tutaj permutacje nie idą od 1 do n, tylko od 0 do n - 1.
https://repl.it/repls/NecessaryGlamorousPi

edytowany 1x, ostatnio: lion137
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
Nindzia
Nindzia
Nindzia
Nindzia
  • Rejestracja:ponad 6 lat
  • Ostatnio:ponad 3 lata
  • Postów:255
0
lion137 napisał(a):

Nie ma pewności, jak te permutacje przedstawić, ale temat dość ciekawy. Po pierwsze primo, nie ma sensu "ciągnąć" za sobą tego rzędu indeksów, logicznie jest przedstawić permutację jako tablicę o długości n:
[3, 2, 1] - to oznacza 1 -> 3, 2 -> 2, 3 -> 1.
Po drugie primo, najlepiej jest stworzyć dwie funkcje: mnożącą permutacje i odwracającą permutację; wtedy te różne wyrażenia, będzie można z tych dwóch skomponować:

Kopiuj
fun mult_perm(x, y):
	out_perm = []
	for i = 1 to length(y):
		out_perm.append(x[y[i]])
	return out_perm

fun rev_perm(x):
	out_perm = [0] * length(x)
	for i = 1 to length(x):
		out_perm[x[i]] = i
	return out_perm

fun sol1(x, y):
	return mult_perm(mult_perm(x, x), rev_perm(y))

Rozwiązanie pierwszego zadania wygląda akurat tak (funkcja sol1). out_perm.append(...) w pierwszym, to dodanie elementu do końca tablicy. Proof of concept w Pythonie (Wciśnij run). Permutacja najpierw pomnożona przez siebie, potem odwrócenie permutacji identycznościowej, to ta sama permutacja, co tłumaczy wynik trzeciego print. Tutaj permutacje nie idą od 1 do n, tylko od 0 do n - 1.
https://repl.it/repls/NecessaryGlamorousPi

No właśnie problem jest w tym, że nie sposób to przedstawić w formie działającego programu komputerowego - bo z tym też raczej nie miałbym problemu, tylko jestem na 3 roku studiów informatyki (zaczynam ostatni, 7 semestr w październiku) i niedługo mam poprawkę waruna z algebry i muszę go zdać, a takie zadanie to jedno z wielu, które najprawdopodobniej się pojawi, napisać w pseudokodzie na kartce algorytm, który liczy takie permutacje. Na szczęście już mniej więcej obadałem temat i chyba rozumiem. Jakby ktoś miał coś wartościowego do dodania to proszę się nie krępować. @lion137 - mimo wszystko dzięki za pomoc.

lion137
Listing, który podałem jest najbardziej pseudo pseudokodem:), jaki sobie mogę wyobrazić.
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
Treść
Podgląd
Kliknij, aby dodać treść...
Kliknij, aby dodać załącznik lub wklej ze schowka.
Instrukcja obsługi Markdown
Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)