Ile modeli utworzyć

Powiedzmy, że mam aplikację napisaną w WinForms, która wyświetla listę użytkowników. Każdy z nich ma imię, nazwisko i datę urodzenia. Dane te są przechowywane w bazie danych, do których dostęp jest przez serwis.

Czy w takim razie powinienem mieć 3 osobne modele użytkownika?:

1. W bazie danych, by utworzyć kontekst bazy danych: (MyApplication.Database.Models.User)
2. W serwisie, jako DTO (MyApplication.Service.Models.User)
3. W aplikacji WinForms (MyApplication.Gui.Models.User)

Czy może wystarczą 2, tzn. serwis zwraca obiekt, który używam w aplikacji WinForms? Trochę to dla mnie mało intuicyjne, bo te 3 klasy byłby niemal takie same

To zależy jak rozbudowana jest aplikacja. W najprostszym przypadku da się pozostać przy użyciu tylko jednego modelu. Ale skoro masz jednak podzielone to ładnie, to zakładam że chcesz utrzymać ten podział na warstwy. Wtedy DTO (czyli konkretnie model widoku) należałoby użyć po stronie WinForms, natomiast po stronie logiki biznesowej jeśli się da to pozostać przy jednym modelu na użytek przechowywania danych i operowaniu na tej logice biznesowej. Chyba że masz faktyczną potrzebę oddzielenia modelu danych od logiki biznesowej (bo np. ORM wymusza coś czego nie chcesz modelować w warstwie biznesowej) wtedy warto rozdzielić model domeny od encji (model danych).

@Aventus:
No właśnie wolałbym prostotę, czyli 1 model, ale zastanawiam się czy to dobry pomysł. Model danych wyglądałby tak (korzystam z Entity Framework)

[Table("Users")]
public class User
{
	[Key]
	public int Id {get; set;}
	
	[Required]
	[MaxLength(50)]
	public string Name {get; set;}
	
	[Required]
	[MaxLength(50)]
	public string Surrname {get; set;}
	
	[Required]
	public DateTime Birthdate {get; set;}
}

Model domeny (wykorzystywany w serwisie wcf):

[DataContract]
public class User
{
	[DataMember]
	public int Id {get; set;}
	
	[DataMember]
	public string Name {get; set;}
	
	[DataMember]
	public string Surrname {get; set;}
	
	[DataMember]
	public DateTime Birthdate {get; set;}
}

I model widoku (wykorzystywany w aplikacji WinForms):

public class User
{
	public int Id {get; set;}
	public string Name {get; set;}
	public string Surrname {get; set;}
	public DateTime Birthdate {get; set;}
}

Aby "przepisać" dane z jednego modelu na drugi korzystam z AutoMappera. Wiem, że wszystkie dane, które są w bazie danych będą wykorzystywane w modelu widoku. Tych danych nie będzie dużo: 3 tabele, a każda z nich ma ok. 10 kolumn. Powinienem więc połączyć te modele w 1?

Ciężko powiedzieć nie znając całego kontekstu. Na pierwszy rzut oka wygląda na to jakbyś mógł do wszystkiego użyć jednego modelu, ewentualnie jak już wspomniałem wyżej dwóch. Po prostu niech Twój model domeny posłuży również na użytek EF, z tym że w takim przypadku zrezygnowałbym z atrybutów i zastosował fluent API do konfiguracji encji.

bethccc napisał(a):

Trochę to dla mnie mało intuicyjne, bo te 3 klasy byłby niemal takie same

No właśnie - niemal.
Czy naprawdę potrzebujesz, aby każde obecne i przyszłe pole w bazie było wystawiane przez WCF i dostępne w GUI? Bo jeśli nie, to lepiej modele oddzielać.

A tak w ogóle, to po co Ci WCF i baza danych?

@somekind: baza danych, by magazynować dane, a wcf, by dostęp do danych nie był bezpośrednio z aplikacji. Planuję też, by dostęp do tego serwisu miały np. strony webowe - stąd dostęp do bazy przez serwis wydaje mi się racjonalny

Jak zawsze - zależy
3 to może być dużo lub mało - teoretycznie viewmodel i nawet dto powinien być osobny dla każdego widoku i powinny być niezależne - jeśli w jednym widoku będziesz musiał dodać jakąś informację to nie trzeba zaciągać niepotrzebnych danych do innych widoków. Łatwiej też zrobić zmianę dla jednego widoku (np wyświetlając datę w innym formacie). Trzymając się tej zasady można więc mieć nawet 20 i więcej niemal identycznych lub (być może tylko tymczasowo) identycznych modeli.
Tu z pomocą przychodzi np automapper żeby nie musieć tych obiektów mapować ręcznie.

W praktyce jeśli to prosty mały crud który zawsze wyświetla wszystko co jest w bazie na twarz to wystarczy jeden model - tu nawet można by połączyć model danych z dto.
Sam pracowałem raz w projekcie który w jednej części wyświetlał po prostu wszystko co jest w bazie, aplikacja była "ładnie" podzielona na warstwy i modele a codziennie przychodziło zadanie żeby dodać jakieś pole do bazy. Proste dodanie pola wymagało dodania tego samego w 5 albo więcej różnych miejscach - moim zdaniem w tym przypadku totalne marnowanie czasu.
W prostej aplikacji nie będzie problemem w przyszłości rozdzielenie modeli w razie konieczności.

Osobiście też nie jestem fanem automappera - w konfiguracji ręcznej nie oszczędza zbyt dużo czasu bo i tak musimy wymienić wszystkie pola ze źródła i celu więc oszczędza to może parę linii kodu, za to przysparza problemów w bardziej customowych sytuacjach. W przypadku konfiguracji automatycznej po nazwach propertiesów dochodzi do kodu magia i ciche faile. No i skoro się mapuje automatycznie z jednego obiektu na drugi identyczny to nie widzę szczerze żadnej korzyści względem użycia po prostu tego samego modelu.

WCF jest przestarzały i zastąpiony przez gRPC (w bardziej zaawansowanych scenariuszach wymagających dwukierunkowości i streamowania) / http api (w większości standardowych zastosowań)
https://docs.microsoft.com/en-us/aspnet/core/grpc/comparison?view=aspnetcore-5.0

Niby była obietnica apostołów MVC, że model będzie wspólny, choćby View się zmieniało.

Szedłbym tą drogą, chyba że są grube kłody pod nogi (wtedy rozdzielał)

bethccc napisał(a):

@somekind: baza danych, by magazynować dane, a wcf, by dostęp do danych nie był bezpośrednio z aplikacji. Planuję też, by dostęp do tego serwisu miały np. strony webowe - stąd dostęp do bazy przez serwis wydaje mi się racjonalny

Ale czemu WCF, a nie Web API? Czemu baza relacyjna, a nie obiektowa?
Czemu WinForms?

obscurity napisał(a):

Osobiście też nie jestem fanem automappera - w konfiguracji ręcznej nie oszczędza zbyt dużo czasu bo i tak musimy wymienić wszystkie pola ze źródła i celu więc oszczędza to może parę linii kodu, za to przysparza problemów w bardziej customowych sytuacjach. W przypadku konfiguracji automatycznej po nazwach propertiesów dochodzi do kodu magia i ciche faile.

Można mieć konfigurację hybrydową - automatyczną w miejscach, gdzie to możliwe, a ręcznie tylko bardziej skomplikowane przypadki.

AnyKtokolwiek napisał(a):

Niby była obietnica apostołów MVC, że model będzie wspólny, choćby View się zmieniało.

Model z MVC to nie jest model, o którym tutaj rozmawiamy.