Programowanie. Wstęp do nauki
Adam Boduch
Wielu ludzi tak naprawdę ma mylne wyobrażenie o programowaniu. Branża ta przesiąknięta jest wieloma mitami, jakby było to zajęcie niezwykle trudne, którym trudnić się może jedynie geniusz matematyczny. Nic bardziej mylnego! Programowanie nie jest wcale trudne. W dobie języków programowania tzw. wysokiego poziomu należy opanować pewne podstawy, nauczyć się „myślenia programistycznego”, a poznawanie bardziej zaawansowanych technik jest kwestią czasu i dobrych chęci.
Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak to się dzieje, że aplikacje są uruchamiane, wykonują jakieś czynności? Jak to się dzieje, że działają? Jak powstają programy?
Czym jest programowanie
Czym jest programowanie komputerowe? Na pewno spotkałeś się z tym określeniem nie raz — czy to podczas oglądania telewizji, czy przeglądając prasę, czy też w życiu codziennym. Z drugiej strony wiele osób w ogóle nie wie, co to pojęcie tak naprawdę oznacza. Przeciętny człowiek może nieco mylnie wyobrażać sobie programistę jako człowieka w grubych okularach, który całe dnie spędza przed komputerem obłożony fachową literaturą. Na pewno zdarzają się i tacy zapaleńcy, być może dlatego, że… programowanie jest ciekawe! Tak, jest ciekawe, ale z drugiej strony trzeba mieć predyspozycje do takiej pracy. Jeżeli ktoś zabiera się za programowanie z przymusu, to pewnie nie będzie miał z tego żadnej przyjemności. Jednak jeśli samodzielnie napisany program (choćby nie wiem jak był skromny) przyniesie swojemu twórcy poczucie satysfakcji i dumy — zapewne programowanie wciągnie go jeszcze bardziej.
Programowanie, ogólnie mówiąc, polega na rozwiązywaniu pewnych problemów. Jest to dziedzina zajmująca się tworzeniem oprogramowania. Niezłym przykładem jest liczydło. Liczydło służy do wspomagania człowieka w poważniejszych obliczeniach matematycznych. Celem programisty jest napisanie programu, który wspomoże człowieka przy wykonywaniu naprawdę trudnych obliczeń.
Programista, jeśli chce zrealizować zadanie, musi zapisać pewien algorytm, korzystając z ciągu instrukcji rozpoznawalnych przez komputer. Wszelkie polecenia w danym języku programowania są oczywiście wpisywane przy użyciu klawiatury.
Algorytm to zestaw instrukcji, czynności, które należy wykonać, aby zrealizować pewne zadanie w skończonej liczbie kroków.
Oczywiście nie mogą to być dowolne polecenia i instrukcje, lecz takie, które mogą być rozpoznane przez kompilator. Język programowania jest więc sposobem na przekazanie maszynie pewnych poleceń do wykonania. Kompilator natomiast jest narzędziem wspomagającym programistę w jego ciężkiej pracy. Tłumaczy on polecenia języka programowania na instrukcje procesora (szczegółowo o tym powiem w dalszej części rozdziału). Mówiąc ogólnie — na podstawie tych instrukcji tworzy aplikację wykonywalną.
Obecnie istnieje wiele narzędzi, które wspomagają programistę podczas tworzenia aplikacji. Jak to wygląda w środowisku MS Windows? Przede wszystkim potrzebujemy edytora tekstu. Edytory wspomagające cały proces programowania przeważnie są podobne do typowych edytorów tekstu systemu Windows — programów z oknami, menu oraz ikonami. W owym edytorze wpisujemy jakieś polecenia — dajmy na to w języku C#. Oczywiście nie mogą to być byle jakie polecenia, lecz takie, które będą zrozumiałe dla kompilatora.
Kod źródłowy, potocznie zwanym źródłem, zazwyczaj jest tekstem zawierającym różne polecenia języka programowania. Kody źródłowe są czytelne dla człowieka, programisty, który może je w dowolny sposób modyfikować.
Kompilator może być zintegrowany z edytorem, ale może to też być zewnętrzna aplikacja.