Dlaczego metoda zwraca obiekt "window" jako "this"?

Dlaczego metoda zwraca obiekt "window" jako "this"?
BU
  • Rejestracja:około 10 lat
  • Ostatnio:14 dni
  • Postów:422
0

Zastanawiam się, dlaczego metoda private zwraca obiekt window. Metoda public2 zwraca obiekt, na rzecz którego została wywołana, i właśnie tego się spodziewałem. Dlaczego metoda public1 nie przekazuje metodzie private referencji do tego samego obiektu jako niejawny parametr this? Rozumiem, że gdyby funkcja była zdefiniowana w obiekcie Window i wywołana jako funkcja, to this wskazywałoby na window, ale w jaki sposób obiekt window znalazł się w moim przykładzie?

Kopiuj
function F()
{
  var private = function()
  { 
    return this;
  }
  
  this.public1 = function()
  {
    if (private() === window) //true
      console.log("private() === window");
  }
  
  this.public2 = function()
  {
    return this;
  }
}
    
var f = new F();
f.public1();
if (f === f.public2()) //true
  console.log("f === f.public2()");

Czy dobrze myślę, że tworzenie obiektu f w przykładzie powyżej przebiega w taki sam sposób, jak tworzyłbym obiekt ręcznie, a nie wykonywał funkcję jako konstruktor?

Kopiuj
var f = {};
f.public1 = function...
f.public2 = function...

Czym jest więc metoda private w takiej interpretacji?
Następnym problemem jest brak widoczności metod i zmiennych publicznych wewnątrz metod prywatnych. Nie wiem, czy aż tyle można oczekiwać od JavaScript, ale takie zachowanie wydaje mi się w tym momencie nielogiczne i chciałbym to zrozumieć. Metoda prywatna zachowuje się trochę tak, jakby była statyczna.

edytowany 12x, ostatnio: Burmistrz
DE
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:10 miesięcy
  • Postów:1788
4

W javascript this ma tzw. późne wiązanie i zależy od tego jak wywołasz swoją funkcję i skąd. W zasadzie możesz każdą funkcję traktować jako zwykły osobny byt, bo this nie jest automatycznie bindowane tak jak w innych językach.

Kopiuj
var foo = {
  fn: function() {
    console.log("Funckja foo", this);
  }
}

foo.fn();
var nieFoo = foo.fn; 
nieFoo();
// Funckja foo Object {} wywołana na rzecz obiektu foo
// Funckja foo Window "pożyczona" funkcja już nie ma this pokazującego na foo!

Równie dobrze powyższy kod możemy przedstawić w ten sposób:

Kopiuj
var someFunction = function() {
    console.log("Funckja foo", this);
};
 
var foo = {
  fn: someFunction
}

foo.fn();
var nieFoo = foo.fn; 
nieFoo();
// Funckja foo Object {} wywołana na rzecz obiektu foo
// Funckja foo Window "pożyczona" funkcja już nie ma this pokazującego na foo!

Jak widać otrzymamy to samo.

Ogólnie wygląda to tak:

1. Czy funkcja jest wywołana z operatorem new (new binding)? Jeżeli tak, to this to jest nowo utworzony obiekt.

Kopiuj
var bar = new foo();

**2. **Czy funkcja jest wywołana z użyciem call/apply (explicit binding)? Jeżeli tak, to this wewnątrz tej funkcji to będzie ten obiekt czyli obj2.

Kopiuj
var bar = foo.call( obj2 )

**3. **Czy funkcja jest wywołana na rzecz jakiegoś obiektu (implicit binding)? Jeżeli tak, to this będzie tym obiektem.

Kopiuj
var bar = obj1.foo()

**4. **W każdym innym przypadku zachodzi default binding, czyli this jest obiektem globalnym (chyba, że jest to strict mode to wtedy undefined).

Kopiuj
var bar = foo()

W twoim przypadku podczas wywołania metody private zachodzi warunek 4. This nie działa kaskadowo.

Kopiuj
var foo = {
  bar: function() {
    var baz = function () {
      console.log("Baz ", this);
    };

    console.log("Bar ", this); 
    
    baz();
  }
};

foo.bar();
// Bar  Object {} ponieważ zachodzi zasada 3, wywołujemy bar na rzecz obiektu foo
// Baz  Window ponieważ zachodzi zasada 4.

Wracając do twojego przykładu, this w metodzie prywatnej zawsze wskazuje na window przez zagnieżdzenie. Jeżeli chcemy, żeby to zadziałało musimy wyraźnie zaznaczyć poprzez użycie bind, że chcemy aby this pokazywało na F.

Kopiuj
function F()
{
  var private = function()
  { 
    return this;
  }.bind(this); // wymuszamy, żeby this wewnątrz pokazywał na this, czyli F
 
  this.public1 = function()
  {
    if (private() === window) //true
      console.log("private() === window");
  }
 
  this.public2 = function()
  {
    return this;
  }
}
var f = new F();
f.public1();
// undefined
f.public2();
// F {}

Jeżeli chodzi o to:

Kopiuj
var f = {};
f.public1 = function...
f.public2 = function...

Użycie słowa new na funckji w javascript powoduje 4 rzeczy:

  1. Tworzy nowy obiekt (taki zwykły, pusty var f = {};).
  2. Ustawia prototype na prototyp funkcji konstruktora.
  3. Wywołuje funkcję konstruktora i używa nowego obiektu z pkt. 1 jako this
  4. Zwraca nowo utworzony obiekt. Może to być obiekt, który funkcja sama stworzy, ale możemy również zwrócić nasz własny!
Kopiuj
function F() {
  var API = {
    sayHi: function() {
      console.log("Hello");
    }
  }

  return API;
}

function Fn() {
  this.sayHi = function() {
      console.log("Hello");
  }
}

var f = new F();
var fn = new Fn();

f.sayHi();
fn.sayHi();

Więc tak, z tego co wiem jest to identyczne z wywołaniem funkcji konstruktora

Warto dodać, że js nie implementuje kontroli dostępu, ale możemy ją uzyskać korzystając z Closure, czyli w skrócie z tego, że każda funkcja ma dodatkowo dostęp do "środowiska" ją otaczającego.

Do dalszego poczytania:
https://github.com/getify/You-Dont-Know-JS

edytowany 6x, ostatnio: Desu
BU
  • Rejestracja:około 10 lat
  • Ostatnio:14 dni
  • Postów:422
1

@Desu, dzięki za wyczerpującą odpowiedź :) You Don't Know JS wygląda interesująco, zamierzam przeczytać.

Zobacz pozostały 1 komentarz
BU
Dzięki za radę, postaram się nie zrazić ;) Fajnie by było mieć te książki na półce, widzę na eBayu wersje papierowe w dobrej cenie. BTW. Aktualnie czytam "Tajemnice JavaScriptu. Podręcznik ninja" (temat założyłem na samym początku książki), ale widzę, że "You Don't Know JS" raczej starczyłoby do zdobycia całej potrzebnej wiedzy.
BU
Dopiero dzisiaj zamówione wszystkie części wydane przez Helion po polsku. Mam nadzieję, że tłumacz się postarał :)
DE
@Burmistrz daj znac, bo ciekawy jestem jak im to wyszło :)
BU
@Desu: wszystkie już przeczytane, ale nie ebooki, które kupiłem w 2016, tylko papierowe i dużo później. Polskie wydanie jest kiepsko przetłumaczone. Teraz czytam książkę wydaną przez PWN i mam wrażenie, że Helionowi zależy tylko na tym, żeby coś jak najszybciej wydać i zarobić, a PWN na tym, żeby zrobić to perfekcyjnie. A Ty przeczytałeś tą serię po polsku?
DE
Nie, po ang. na githubie. Jeżeli mogę, to czytam po angielsku ze względu na tłumaczenie. Czasami różnica w cenie w wydaniu po ang. jest tak wielka, że czytam po polsku, ale generalnie unikam ;)
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)