Problemy z pamięcią - co robić?

Nie pamiętanie tego co mówiła nasza kobieta to naturalna umiejętność. Reszta to norma. Jak pamiętasz cokolwiek technicznego to masz dużo szczęścia i całkiem dobrą pamięć. Ja np nic nie pamiętam z teorii i z projektu.

Myślałem, że chociaż ADHD masz, ale jak pamiętasz techniczne kwestie to masz za łatwo.

Pytanie na serio, palisz marihuane?

Spróbuj może bardziej skupić się na bieżącym momencie czyli tu i teraz. Może podczas rozmowy ze znajomymi, z tyłu głowy masz np tego taska którego nie możesz zwalczyć albo ostatnią kłótnię z żoną, cokolwiek?

AngryProgrammer napisał(a):

Zastanawiam się więc... co z tym moge zrobić? Chciałbym potrafić lepiej skupić sie na rozmowie, bardziej w niej uczestniczyć, przez co mam nadzieję - więcej uda mi się zapamiętać.

Zacznij zmyślać. To co ważne zapamiętasz, resztę prościej zmyślić. Nawet LLMy udowadniają słuszność tego podejścia.

AngryProgrammer napisał(a):

• jesteśmy u znajomych, gadamy, śmiejemy się, a na drugi dzień żona mnie pyta o coś co ktoś nam dzień wcześniej powiedział, a ja nic, pustka, w ogole nie pamiętam że taka rozmowa miała miejsca. Pamiętam może jakieś 10% tego co się działo dzień wcześniej, nawet gdy nie pije nic alkoholu.
• to eskaluje na kolejnych spotkaniach, przyjdzie do nas 10 osób, żona z każdym pogada nawiązując do poprzedniej rozmowy, a ja do tego czasu nie pamiętam żadnych szczegółów
• łapie się często na tym, ze nie potrafię słuchać. Ktoś coś do mnie mówi, a ja tylko przytakuje i po chwili się orientuje że nie mam pojęcia o czym rozmawiamy, bo po prostu odpłynąłem, myslami byłem gdzieś indziej.
• nie potrafię przekazać dalej historii, którą ktoś mi opowiedział. Jeżeli usłyszałem coś jakiś krótki czas temu, to może streszcze 5 minutowy wywód do 30 sekund, ale jeżeli dane wydarzenie miało miejsce dalej w przeszłości - to przy dobrych wiatrach zapamietam fakt, że coś takiego sie stało i nic więcej

To zwykłe ADHD.
Ewentualnie masz brainrot i brak uwagi od social media lub marihuany.
Lub zwykły niedobór snu.

• to tyczy się też moich wspomnień z np. dzieciństwa, szkoły - zliczę na palcach jednej ręki jakieś pojedyncze sytuacje które zapadły mi w pamięc, ale mimo że sporo się działo - to większość rzeczy po prostu zapomniałem

To chyba normalne

• czy nawet wspomnień z wakacji, 2 lata temu byłem z narzeczoną w Stanach, spędziliśmy 3 tygodnie i odwiedziliśmy dziesiątki pięknych miejsc, ale bez spojrzenia na zdjęcia z tej wycieczki z głowy pamiętam może z 10-20%

Ale jak już spojrzysz na zdjęcie to już pamiętasz że tam byłeś czy pustka? Bo jak pamiętasz to raczej może być normalne, nadmiar wydarzeń w krótkim czasie, ciężko może być spamiętać wszystko

Zastanawiam się więc... co z tym moge zrobić? Chciałbym potrafić lepiej skupić sie na rozmowie, bardziej w niej uczestniczyć, przez co mam nadzieję - więcej uda mi się zapamiętać.

1. Trochę amfetaminy rozwiąże problemy (Adderall).
2. Kawa też może pomóc - u większości ludzi z ADHD działa odwrotnie - zmniejsza pobudzenie i zwiększa skupienie.
3. Jeśli spędzasz dużo czasu na doomscrollingu to przestań.
4. Jeśli śpisz mniej niż 7h to popraw swoje nawyki.
5. Jak często coś gubisz to zacznij myśleć o tym co robisz - odkładąc coś na chwilę w nietypowe miejsce powtórz sobie w głowie co robisz np "kładę portfel na kanapie"

Koledzy już o ADHD wspomnieli kilka razy, poczytaj o tym, może to słuszny kierunek.
Od siebie dodam - przemyśl w jak dużym stresie żyjesz, i czy nie jest to jakiś sygnał epizodu depresyjnego. Może być tak, że nawet się nad tym nigdy nie zastanawiałeś bo masz tyle na głowie, że dla siebie nie masz czasu.

A to kiedy słuchasz ale nie słuchasz, to przypadkiem nie biegasz myślami gdzieś?

Co prawda te pytanie się przewija co roku na tym forum, za każdym razem jak ktoś je promptuje to zmusza ludzi, którzy to przeczytają żeby o tym myśleli.

Ja też bym sobie nic nie przypomniał, jak bym miał takie pytanie to najpierw wyobraziłbym sobie dom, w którym byłem, potem stół, kto przy nim siedział, jakie towarzyszyły emocje, później bym zaczął widzieć rozmowy jakie były prowadzone, co było śmiesznego powiedziane/zrobione, te mają największy impakt na pamięć, bo wydają się bardziej orginalne niż pusty pokój, który nie wnosi za dużo informacji, których szukamy.
Tak stymulujesz umysł, żeby przeniósł się tam gdzie te wspomnienia zostały utworzone.

Ja tam promptuje swój umysł danymi, które mnie przybliżają do tego czego szukam, jak googlowanie czy pytanie ai o informacje, kiepskie prompty kiepskie znalezione dane, a potem to nie wiem na ile to co za dane uzyskam to to co pamiętam czy jakieś detale się zmienią, uszkodzenia występują cały czas, ale umysł ma swoje mechanizmy korekcji błędów, które powodują pewne pomylenia w detalach, np. ktoś użył widelca, a ty mogłeś pomylić, że to był nóż.
Kiedyś słysząc kawałek rytmu piosenki w radiu i ciągle go powtarzając to po paru dziesięciu minutach jakoś, samoistnie się pojawił ciąg dalszy z tekstem tej piosenki i można było wyszukać tymi informacjami w wyszukiwarce.

Przy absolutnej pamięci występuje synestezja, czyli widzisz, czujesz, słyszysz, smakujesz, doświadczasz emocji, możesz nie wiedzieć co za zdanie ktoś powiedział, ale czuć te znaczenie i innymi słowami opisać to samo, ale po swojemu jak zinterpretowałeś to co ktoś ci powiedział.
W szachach głównie grając blindfold używa się wzroku/wizualizacji i logiki, opisywaniu tego zdaniami w głowie co poszczególne figury robią, kogo bronią, kto je broni, czy tworzą te struktury jakieś taktyki offensywne, czy defensywne bo mogą zapobiec np. baterii, albo przypięcia.
Przy kostce rubika blindfold się tworzy nowe znaczenia do obrazów, czyli pamięć mnemoniczna np. kolejności kolorów niebieski, zielony, żółty i pozycji prawy, górny, tylni narożnik to np. słoń, gdyż łatwo go zobaczyć w wyobraźni, a potem dekodujesz że on oznacza ten narożnik tak obrócony kolorami.
Jeszcze pamięć mięśniowa jest ciekawa, ale nią się człowiek uczy przez bycie powolnym i dokładnym, czasem jakiś ruch jest nieintuicyjny i ciągle go źle wykonujemy, jak go rozbierzemy na części, z których się składa wszystkie powoli i dokładnie nauczymy, to potem jest łatwo nauczyć się tego trudniejszego.

Pełna synestezję da się uzyskać w śnie, np. wyobraźnia pozwoli ci poruszać wyśnionym ciałem i spaść z łóżka czyli równowagę i ciało, potem opuszkami palców zacząć czuć podłogę w swoim pokoju i meble, później zacząć widzieć, spróbować czegoś, usłyszeć piosenkę z radia, zacząć tańczyć i wtedy się poczuje emocje.
Na żywo nie jest to takie żywe, można wyobrazić sobie obraz teledysku i słyszeć dźwięk piosenki, która leci, a także głos wykonawcy, czy w głowie sobie jakiś tekst przeczytać czyimś głosem.

Ja głównie do pamiętania używam wyobraźni, pamięć obrazkowa, np. ktoś się zapyta gdzie zostawiłem telefon to widzę jak byłem w tym pokoju wcześniej i leżał gdzieś to przypomina mi się obraz tego pomieszczenia z tymi przedmiotami tam leżącymi.

I też ja nie mam jakiegoś autyzmu, czytałem np. książkę o pamięci mnemonicznej to robiąc te wizualizację bez problemu mogłem 100+ elementów losowych zapamiętać, oczywiście one były pamiętane dość, krótko jakieś parę dni, do tygodnia i potem się rozmazywały te wizualizacje bo nie miały logicznego znaczenia, ale jak uczysz się matmy czy fizyki i widzisz w wyobraźni, a także rozumiesz dane zagadnienie logiczne to to zostaje do końca życia, lub do jakiegoś momentu co może się okazać, że ulepszysz te wspomnienie, bo np. zdobyłeś trochę nowej wiedzy w tym kierunku.

obscurity napisał(a):

1. Trochę amfetaminy rozwiąże problemy (Adderall).

Też polecam amfetaminę. Śmiało mogę powiedzieć, że nie ma rzeczy w której by mi nie pomogła. Od kiedy biorę Adderall mam więcej chęci do życia, a do tego zapamiętuję rzeczy bardzo wyraźnie. Mam znacznie lepsze wyniki i mogę śmiało zarwać nockę bez konsekwencji następnego dnia. Ogólnie jestem szczęśliwszym człowiekiem.

@AngryProgrammer ja mam dokladnie odwrotnie do Ciebie . Pamietam z najmniejszymi szczegolami (mam wrecz sloniowa pamiec) wszystko dlugo i krotko dystansowo to co zwiazane jest z jakakolwiek interakcja z ludzmi, natomiast w sensie kodu, wystarczy mi miesieczna zmiana kontekstu zeby po powrocie do wlasnego kodu nie pamietac za cholere o czym ja do siebie rozmawiam.

Konkludujac, nie bierz do glowy, kazdy mozg pracuje inaczej.

Nie masz żadnego problemu. Twoja głowa daje więcej priorytetu pracy/wiedzy a nie pierdołom. Myślę, że to podświadomie czujesz ale nie wypada się do tego przyznawać

Jeśli chcesz zapamiętywać pierdoły lepiej, to musisz nimi "żyć" - znaleźć jakiś sposób, który zmotywuje Cię do myślenia o bzdurach jako rzeczach decydujących o Twoim życiu.

Polecam ograniczyć używki, social media, tv, zadbać o sen m.in. przed snem zero jedzenia i kofeiny, brak niebieskiego światła, kompletną ciemność w sypialni. Regularny ruch i zdrowa dieta. Kontakt z lekarzem.

To nie jest normalne, że nie pamiętasz tego o czym rozmawiałeś dzień wcześniej albo zaraz po rozmowie. Przyczyn może być bardzo wiele od zwykłego przeładowania informacjami, przewlekły stres, depresję, po niedobory witamin i choroby takie jak miażdżyca.

Mam 1:1 to samo. Jakbyś mnie spytał co robiłem 2 dni temu to nic Ci nie powiem, ale za to potrafię cytować całe teksty książek. Jak moja dziewczyna opowiada mi co tam się w pracy działo, słucham z 30 sekund, potem odpływam. Ale za to wywiad o polityce/historii przesłucham od początku do końca. Mam dosłownie identycznie jak to opisałeś. Dlugo się nad tym zastanawiałem. Nigdy nie szukałem przyczyny.
Nie biorę narkotyków, alkohol weekendowo okazjonalnie.
Oto moja hipoteza:
Mam w pamięci jakis filtr, który pomija totalne głupoty, nic nie wnoszące (dla tego filtru) do życia. Jeżeli wczoraj byłem w pracy i robiłem to co zazwyczaj, nic z tego nie zapmiętam bo i po co. Ale za to nie mam problemu zapamiętać nową funkcjonalność, coś nowego do zrobienia. Ciężko mi się słucha ludzi, którzy mówią mało konkretne rzeczy, pogoda, że bombelek się źle zachowuje, szczególnie zbyt długie monologi, no i finalnie przestaje słuchać. Wakacje? Gdyby nie zdjęcia to połowy też bym nie pamiętał.

Cieszę się, że nie jestem sam. Jestem ciekaw czy można to nazwać problemem? Czy może cechą

Jeśli to nie są jakieś niedobory witamin to prawdopodobnie Twój umysł jest przeciążony zbyt dużą ilością bodźców czyli masz po prostu za dużo rzeczy na głowie i dlatego część z nich wyrzucasz z pamięci. Trzeba wrzucić na luz i wyciszyć się, odciąć się od mediów społecznościowych i innych rozpraszaczy uwagi. Jakaś krótka drzemka w ciągu dnia też powinna pomóc. Każdy wiek rządzi się swoimi prawami, to że organizm sobie świetnie z czymś radzi w wieku 20 lat to nie znaczy będzie tak cały czas a im więcej go eksploatujemy tym będzie się szybciej zużywał.

Jeśli zauważyłeś to całkiem niedawno, a wcześniej nie miałeś takich problemów, to jak już powyżej @TytusRomek wspomniał sprawdziłbym epizod depresyjny. To jeden z objawów.

Nim pójdziesz na łatwiznę i zaczniesz się leczyć na ADHD xD odpowiedz sobie na pytania:

• Kiedy próbowałeś wykuć coś nowego na pamięć? Ćwicz ją.
• Czy nadużywasz alkohol lub inne substancje psychoaktywne?

Na starter jest ciekawa książka którą mogę polecić: Superpamięć. Trening z Kevinem Trudeau.

Ja to bym pytał lekarzy o odpowiedniej specjalizacji, nie programistów.

Ja też tak mam, nie ma się co przejmować :)

Może się zacznij uczyć języka obcego? Spędzaj codziennie po 15-20 minut na nauce, bez żadnych rozpraszaczy wokół, powinno to trochę poprawić twoją pamięć. Później stopniowo możesz coraz więcej czasu poświęcać na to. Jak nie lubisz języków obcych, to weź cokolwiek innego, nie wiem może uwielbiana na tymże forum medycyna.

Mam podobnie od właściwie zawsze. Nigdy nie postrzegałem tego jako problem. Uznałem, że po prostu tak mam, że nie zapamiętuję szczegółów, a tylko wnioski, które wyciągam, a to z kolei sprawia, że mam w głowie dużo miejsca na uczenie się. Dzięki temu mogę być chodzącą encyklopedią i mieć szeroką wiedzę, której mogę używać w życiu, a to daje mi super przewagę. Nawet okazało się, że nie jest to problemem, kiedy zabrakło mi w pewnym momencie więzi z ludźmi. Po prostu trzeba było nauczyć się nie mieć wy*ane w pewne grono przyjaciół, wtedy pojawiły się silniejsze emocje, które z kolei powoduje, że pamiętam co mi mówią, oczywiście kiedy jesteśmy w trybie poważnej rozmowy, bo czasem trzeba po prostu toczyć bekę najgłupszego rodzaju. :D

AngryProgrammer napisał(a):

• co do pracy, tutaj nie mam praktycznie żadnych problemów - potrafię sięgnąć pamięcią i opowiedzieć niespisane szczegóły obecnego projektu, czy np. wyjaśnić nieoczywiste decyzje jakie podjeliśmy 2 lata temu i które nie są nigdzie udokumentowane.

Masz dokładnie to samo co 90% ludzi - nie zaśmiecasz pamięci jakimiś bzdurami typu znajomi i ich popierdolone problemy, nudne widoczki etc. -> ważne, że pamiętasz którym bitem właczasz podwojenie sprite w poziomie w w commodore 64.

Moja obserwacja wykonana na dzieciach (czyli raczej nieistotna statystycznie) to, że za takie problemy odpowiada przebodźcowanie. Jeśli nie potrafisz spędzać czasu nic nie robiąc to możesz mieć takie objawy jak piszesz. Sam miałem podobnie - jak tylko robiłem coś "nudnego" typu zmywanie naczyń, spacer z psem itp to starałem się to jakoś zapełnić np. słuchając podcastów. Wydaje się to logiczne, ale chyba w pewnym momencie okazuje się, że jest tego za dużo i po prostu mózg się wyłącza. Teraz testuje to na sobie - znacznie obciąłem używanie telefonu (najlepiej widać po tym ile % baterii zostaje na koniec dnia), ograniczyłem słuchanie podcastów/audiobooków i jest spora poprawa w koncentracji czy percepcji "zmęczenia głowy".

Oczywiście w tym wszystkim pamiętaj, że jesteś facetem, więc nie oczekuj od siebie zbyt wiele w kwestii zapamiętywania small talków ;-)