Dagger 2 - typowy przykład

Dagger 2 - typowy przykład
W9
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:około 3 lata
  • Postów:132
1

Od jakiegoś czasu próbuję ogarnąć różne wzorce, ORM'y i biblioteki.
Ze wszystkim idzie ok, natomiast paradoksalnie najłatwiejszego, Daggera nie jestem w stanie pojąć.
Przykłady oferowane w internetowych poradnikach sa dla mnie totalnie niezrozumiałe.

Czy ktoś jest w stanie pokazać mi typowy przykład użycia Daggera w aplikacji Androidowej?
Typowy czyli nie jakiś banalny, ale zawsze używany, bez którego byłoby po prostu więcej zbędnego kodu.
No chyba, że zawsze używane są banalne :)

Projekty w których brałam udział nie posiadały tej biblioteki.
Dodam jeszcze, że wtrzykiwanie zależności, czyli wstrzykiwanie obiektów przez konstruktor rozumiem, a przynajmniej tak mi się wydaje :)

panryz
  • Rejestracja:prawie 17 lat
  • Ostatnio:około 2 godziny
1

Dagger2 wbrew pozorom to wcale nie jest łatwy framework. To że jest mniej kodu dla Ciebie, nie znaczy że tak faktycznie jest. Kiedy spojrzy się na klasy generowane, to jak działają komponenty, moduły wprowadza w osłupienie. Ja korzystam z daggera na codzień i jest to dla mnie kobyła, której nie jestem w stanie ogarnąć do końca i pewnie nawet w połowie. Oczywiście, podstawowe rzeczy znam, wiem jak użyć i jak działa, ale jeśli zagłębić się w to, to nie jest tak różowo.

Jako przykład podam tutaj:
https://github.com/hammad-tariq/mvp-architecture-kotlin-dagger-2-retrofit-android/tree/master/app/src/main/java/com/es/developine/di

taki standardowe wykorzystanie daggera. Można do tego jeszcze dołożyć wstrzykiwanie jakiś prezenterów do Activity (bo w Androidzie da się to zrobić) plus jakieś serwisy, ale to wszystko na tej samej zasadzie się robi.

W9
póki co ogarnęła tylko MVVM, a przykład widzę w MVP :( no i ja tylko javowa
panryz
Aż takiej dużej różnicy pomiędzy MVP a MVVM nie ma. A przynajmniej w użyciu Dagger2
W9
mam nadzieję ! :)
W9
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:około 3 lata
  • Postów:132
0

Chyba najbardziej wyłapkowany przykład jaki znalazłam:

Kopiuj
//        Mannual DI
//        Starks starks = new Starks();
//        Boltons boltons = new Boltons();
//        War war = new War(starks,boltons);
//        war.prepare();
//        war.report();

//      Using Dagger 2
        BattleComponent component = DaggerBattleComponent.create();
        War war = component.getWar();
        war.prepare();
        war.report();

no i do tego musimy dodać 2 linijki w gradlu + zrobić component z interfejsem - wielki mi skrót.

Ja mam takie uproszczenie w stosunku do "ich" manual DI:

Kopiuj
      War war = new War(new Starks(), new Boltons());
        war.prepareForWar();
        war.reportForWar();

w czym to jest gorsze ?

Michał Sikora
Michał Sikora
  • Rejestracja:około 7 lat
  • Ostatnio:prawie 4 lata
  • Lokalizacja:Kraków
  • Postów:834
2

W niczym nie jest gorsze to, co napisałaś. Mogą się pojawić natomiast dwa problemy. Po pierwsze jak chcesz współdzielić np. instancję klasy War pomiędzy dwiema aktywnościami, skoro nie masz dostępu do konstruktora poniżej SDK 28? Tak swoją drogą to ten przykład, który wkleiłaś jest ok, żeby pokazać jak użyć Daggera, ale beznadziejny, żeby pokazać po co.

Druga sprawa jest taka, że w typowej aplikacji takich zależności może być setki jak nie tysiące. Ręczne zarządzanie tym stanie się na pewnym etapie zbyt czasochłonne.

Pytanie do Ciebie - czy wiesz jak Dagger działa? Może musisz najpierw zbadać ten aspekt.

Wklejam link do małej aplikacji z użyciem Daggera, która ostatnio pisałem na weekend. https://github.com/MiSikora/LuckyStrike

edytowany 2x, ostatnio: Michał Sikora
W9
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:około 3 lata
  • Postów:132
0

Jestem w procesie nauki jak działa Dagger.
A co do jednej instacji dla dwóch aktywności, w czym gorszy będzie singleton ?

Michał Sikora
Michał Sikora
  • Rejestracja:około 7 lat
  • Ostatnio:prawie 4 lata
  • Lokalizacja:Kraków
  • Postów:834
1

No właśnie to powinien być singleton (albo jedna instancja o odpowiednim zasięgu istnienia). Tylko teraz pytanie jak chcesz utworzyć tę jedną instancję i przekazać ją do aktywności, zakładając że ten singleton też będzie miał swoje zależności. A te zależności będą miały swoje zależności i niektóre też powinny być singletonami z jakichś tam względów. Przykładowo.

Kopiuj
public final class MyActivity {
  Presenter presenter;
}

final class Presenter {
  private final DataDao dataDao; // Tworzone na podstawie bazy SQL.
  private final WebService webService; // Tworzone za pomocą Retrofita.

  Presenter(DataDao dataDato, WebService webService) {
    this.dataDao = dataDao;
    this.webService = webService;
  }
}

Masz aktywność, która otrzymuje prezenter. Prezenter nie musi być singletonem, bo nie jest stanowym obiektem ani nie jest kosztowne utworzenie go. Prezenter potrzebuje jakiś DataDao i WebService. WebService nie musi być singletonem, ale lepiej, żeby był, bo utworzenie go kosztuje dużo zasobów. DataDao to lekki wrapper dający dostęp do bazy danych w bezpieczny sposób. Nie musi być on singletonem, ale baza danych jak najbardziej powinna (kosztowne utworzenie i nie ma sensu tworzyć kilku z punktu widzenia działania aplikacji). Teraz dodajmy do tego, że inna aktywność ma swój własny prezenter, też korzysta z DataDao i innego serwisu też tworzonego przez Retrofita. No to musimy mieć jedną instancję Retrofita gdzieś w aplikacji. I tak dalej.

Można sobie z tym poradzić pisząc własne fabryki i dbając o odpowiedni zasięg obiektów. I powinno się tak to robić. Tylko, że to jest bardzo żmudne, łatwo zrobić czeski błąd przy pisaniu takiego kodu i taki kod sam w sobie nie ma za dużo wartości. Tutaj przychodzi z pomocą Dagger, bo w trakcie kompilacji generuje za Ciebie kod, który będzie optymalny. Sam pisze te fabryki i Twoje zadania sprowadza się tylko do odpowiedniego zbudowania grafu powiązań między klasami. Dodatkowo Dagger ma dużo innych mechanizmów dostarczania zależności, których pisanie ręcznie w razie potrzeby skutkowałoby koszmarną ilością ręcznie pisanego kodu. Jeżeli nie przemawia to do Ciebie, to spróbuj napisać na Androidzie kod bez Daggera, który będzie dostarczał kilka zależności jak z mojego przykładu. Wymaganie jest takie, żebym klasy mógł łatwo przetestować i żeby kod nie był zatamowany przez to, że na sztywno ma powrzucane zależności. Zobaczysz wtedy, jak dużo bezsensownego kodu musiałabyś napisać, żeby to dobrze działało.

Z lekkich rzeczy mogę bardzo polecić pierwsze 5 minut poniższej prezentacji. Pozostałe też są warte uwagi, ale są bardziej specyficzne dla Daggera i jak go optymalizować.

Jest też sporo fajnych prezentacji od Jake'a Whartona, Gregorego Kicka, Rona Shapiro i kilku innych osób, ale nie chcę ich polecać, bo skupiają się głównie na zaletach albo wnętrznościach Daggera, co nie jest aż tak ważne.

edytowany 2x, ostatnio: Michał Sikora
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)