GIT - połączenie historii dwóch plików

GIT - połączenie historii dwóch plików
PA
  • Rejestracja:około 18 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Postów:73
0

Czy można połączyć historie dwóch plików w git?
Chodzi o to, ze zmieniłem nazwę pliku i katalogu i git uwaza, ze plik zostal usuniety, a nowy plik dodany, a chce miec ciaglosc.

Patryk27
Moderator
  • Rejestracja:ponad 17 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Lokalizacja:Wrocław
  • Postów:13042
4

Wbrew pozorom Git wcale nie śledzi diffów, a całe drzewa - stąd zależnie od wybranego przez Ciebie algorytmu porównywania (wykorzystywanego przy git show etc.) patrząc na ten sam commit raz możesz otrzymać informację elo plik został przeniesiony, a raz elo plik został usunięty i utworzony na nowo.

tl;dr zmień algorytm diffowania (git config --global diff.algorithm)

Ewentualnie możesz pokombinować z git mv, ale wydaje mi się, że to algorytm diffowania będzie tutaj kluczem.


edytowany 1x, ostatnio: Patryk27
Wibowit
  • Rejestracja:prawie 20 lat
  • Ostatnio:około 7 godzin
4

git nie śledzi zmian, a robi snapshoty. każdy commit to oddzielny snapshot całego repozytorium. całość jest pod spodem optymalizowana pod względem zajętości dysku (deduplikacja i kompresja), więc patrząc na rozmiar metadanych gita wygląda to z pozoru jakby same diffy były zapisywane.

git wykrywa zmiany w plikach robiąc diffa między dwoma snapshotami. pliki o identycznej zawartości pod identycznymi ścieżkami można od razu pominąć. resztę trzeba porównać, policzyć jakoś podobieństwo. według https://dev.to/jennieji/how-to-read-a-raw-git-diff-1pl2

Git judge the similarity of 2 files via a percentage number called similarity index, which represents the unchanged lines percentage of the file.

If similarity index is larger than 50%, git think you renamed the file, and did some small changes. And the changs of both files would be combined in one diff block. 50% could be configured according to git document here.

teoretycznie może być nawet tak, że usuniesz plik, dodasz inny, ale o bardzo podobnej zawartości i git pomyśli, że tylko zedytowałeś i zmieniłeś położenie starego pliku

Paweleczek napisał(a):

Czy można połączyć historie dwóch plików w git?
Chodzi o to, ze zmieniłem nazwę pliku i katalogu i git uwaza, ze plik zostal usuniety, a nowy plik dodany, a chce miec ciaglosc.

prawdopodobnie zrobiłeś zarówno dużo zmian w zawartości pliku jak i zmieniłeś jego położenie jednocześnie. w ogólności, najskuteczniejszym sposobem sprawienia by git dobrze wyśledził historię pliku jest rozbicie tych zmian na dwa kroki:

  • jeden krok to względnie duża zmiana zawartości pliku bez zmiany jego położenia
  • drugi krok to względnie mała zmiana zawartości pliku wraz ze zmianą jego położenia

"Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute." - Abelson & Sussman, SICP, preface to the first edition
"Ci, co najbardziej pragną planować życie społeczne, gdyby im na to pozwolić, staliby się w najwyższym stopniu niebezpieczni i nietolerancyjni wobec planów życiowych innych ludzi. Często, tchnącego dobrocią i oddanego jakiejś sprawie idealistę, dzieli od fanatyka tylko mały krok."
Demokracja jest fajna, dopóki wygrywa twoja ulubiona partia.
edytowany 1x, ostatnio: Wibowit
PA
  • Rejestracja:około 18 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Postów:73
0

Ustawilem algorytm histogram , ale to nic nie dalo. Czy to moze miec cos wspolnego z tym, ze w miedzyczasie dodalem kilka commitow?

Riddle
Najlepiej to rozbić na dwa commity, tak jak mówi @Wibowit
Wibowit
  • Rejestracja:prawie 20 lat
  • Ostatnio:około 7 godzin
2
Paweleczek napisał(a):

Ustawilem algorytm histogram , ale to nic nie dalo. Czy to moze miec cos wspolnego z tym, ze w miedzyczasie dodalem kilka commitow?

w sensie zakładasz, że wybór algorytmu diffowania jest zapisywany w historii gita? nie jest. tak jak napisałem, git zapisuje całe snapshoty, a nie diffy. dopiero jak chcesz zobaczyć diffa to git go od nowa oblicza, wykorzystując taki algorytm jaki mu w danej chwili ustawiłeś.

u mnie osobiście sprawdza się podejście, o którym napisałem wyżej, tzn:

Wibowit napisał(a):

prawdopodobnie zrobiłeś zarówno dużo zmian w zawartości pliku jak i zmieniłeś jego położenie jednocześnie. w ogólności, najskuteczniejszym sposobem sprawienia by git dobrze wyśledził historię pliku jest rozbicie tych zmian na dwa kroki:

  • jeden krok to względnie duża zmiana zawartości pliku bez zmiany jego położenia
  • drugi krok to względnie mała zmiana zawartości pliku wraz ze zmianą jego położenia

jak do tej pory, dzięki temu podejściu, git zawsze wyłapuje moje zmiany w pliku oraz zmianę jego nazwy. są od tego oczywiście wyjątki, jak np. pocięcie pliku na kilka kawałków, poprzenoszenie dużych części kodu między plikami, etc ale tutaj ograniczeniem jest sam format diffa, który zakłada tylko zmiany w obrębie jednego pliku (i to tylko linowe).

żeby odzyskać historię pliku będziesz musiał, oprócz powyższego rozbicia zmiany na dwa kroki, także przepisać istniejącą historię commitów, a więc podszkolić się w rebase'ach i na końcu machnąć push --force, którym popsujesz życie innym, którzy już mają kopię twojego repozytorium. jeśli inni już zaciągnęli już tego felernego commita i nad nim zrobili wiele swoich zmian to już raczej za późno żeby naprawiać historię.


"Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute." - Abelson & Sussman, SICP, preface to the first edition
"Ci, co najbardziej pragną planować życie społeczne, gdyby im na to pozwolić, staliby się w najwyższym stopniu niebezpieczni i nietolerancyjni wobec planów życiowych innych ludzi. Często, tchnącego dobrocią i oddanego jakiejś sprawie idealistę, dzieli od fanatyka tylko mały krok."
Demokracja jest fajna, dopóki wygrywa twoja ulubiona partia.
edytowany 6x, ostatnio: Wibowit
PA
  • Rejestracja:około 18 lat
  • Ostatnio:ponad rok
  • Postów:73
0
Wibowit napisał(a):

żeby odzyskać historię pliku będziesz musiał, oprócz powyższego rozbicia zmiany na dwa kroki, także przepisać istniejącą historię commitów, a więc podszkolić się w rebase'ach i na końcu machnąć push --force, którym popsujesz życie innym, którzy już mają kopię twojego repozytorium. jeśli inni już zaciągnęli już tego felernego commita i nad nim zrobili wiele swoich zmian to już raczej za późno żeby naprawiać historię.

Czyli co, musialbym usunac commity po tym felernym commicie i potem szukac, ktore zmiany byly dodane do poszczegolnych commitow, zeby je odtworzyc?
Myslalem, ze da sie zaznaczyc dwa pliki i kazac mu polaczyc commity z tych plikow w jeden, ale widze, ze to wieksza zabawa.
Co do utrudniania zycia innym, to nie ma obaw, bo to moj prywatny projekcik.

Wibowit
  • Rejestracja:prawie 20 lat
  • Ostatnio:około 7 godzin
1

Myslalem, ze da sie zaznaczyc dwa pliki i kazac mu polaczyc commity z tych plikow w jeden, ale widze, ze to wieksza zabawa.

jak już napisałem, git nie zapisuje i nie wie co się stało między commitami, a zamiast tego próbuje to wydedukować z różnic między commitami (czyli snapshotami). im więcej rzeczy się działo między dwoma snapshotami, tym trudniej jest gitowi wydedukować (poprawnie zgadnąć) co się dokładnie stało. dlatego przy pracy z gitem lepiej mieć mniejsze commity niż większe (w sensie zmiany rozbijać na więcej commitów niż mniej).

Czyli co, musialbym usunac commity po tym felernym commicie i potem szukac, ktore zmiany byly dodane do poszczegolnych commitow, zeby je odtworzyc?

musiałbyś się cofnąć do momentu sprzed felernego commita, potem dodać dwa nowe commity (powstałe z rozbicia tego felernego commita i je już opisałem w poprzednich postach), następnie zrebase'ować wszystkie pozostałe commity (czyli pominąć ten felerny), a wtedy jak już będziesz miał lokalnie dobrą historię commitów to możesz zrobić git push --force.

nieco bardziej obrazowo:

teraz masz taką historię commitów (od najnowszego do najstarszego commita):
zmiana e <- origin/master + lokalny master
zmiana d
zmiana c = edycja i zmiana nazwy pliku <- felerny commit
zmiana b
zmiana a

cofasz się do commita sprzed tego felernego:
zmiana e <- origin/master
zmiana d
zmiana c = edycja i zmiana nazwy pliku <- felerny commit
zmiana b <- lokalny master
zmiana a

następnie dodajesz dwa nowe commity powstałe z rozbicia tego felernego (zmiana c) - pokazuję tylko brancha lokalny master:
zmiana c2 - edycja pliku <- lokalny master
zmiana c1 - zmiana nazwy pliku
zmiana b
zmiana a

następnie rebase'ujesz pozostałe commity (czyli zmiana d i zmiana e) z origin/master na lokalnego mastera (commity po rebasie oznaczę apostrofem):
zmiana e' <- lokalny master
zmiana d'
zmiana c2 - edycja pliku
zmiana c1 - zmiana nazwy pliku
zmiana b
zmiana a

teraz porównujesz lokalnego mastera z origin/master i jeśli są identyczne (tzn. wszystko poszło jak trzeba) to robisz git push --force i zostajesz z czymś takim (teraz znowu pokazuję oba branche):
zmiana e' <- origin/master + lokalny master
zmiana d'
zmiana c2 - edycja pliku
zmiana c1 - zmiana nazwy pliku
zmiana b
zmiana a


"Programs must be written for people to read, and only incidentally for machines to execute." - Abelson & Sussman, SICP, preface to the first edition
"Ci, co najbardziej pragną planować życie społeczne, gdyby im na to pozwolić, staliby się w najwyższym stopniu niebezpieczni i nietolerancyjni wobec planów życiowych innych ludzi. Często, tchnącego dobrocią i oddanego jakiejś sprawie idealistę, dzieli od fanatyka tylko mały krok."
Demokracja jest fajna, dopóki wygrywa twoja ulubiona partia.
edytowany 6x, ostatnio: Wibowit
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)