Jak unikać namespace'ów nazywających się tak samo, jak klasy?

Jak unikać namespace'ów nazywających się tak samo, jak klasy?
YA
  • Rejestracja:prawie 4 lata
  • Ostatnio:dzień
  • Postów:252
0

O ile mi wiadomo, w C# jest bardzo niezalecane, by klasa nazywała się tak samo, jak namespace. Ale czasami trudno mi tego uniknąć.

Przykład:

Program liczący pi z dużą dokładnością. W dotnecie jest od razu BigInteger, ale przydałby mi się BigDouble. Zatem piszę go.

Ale czy mam zmieścić całą implementację BigDouble w jednej klasie? Mogę, ale wtedy ta klasa zrobi się długa. Więc podzieliłem na klasę BigDouble i pomocnicze klasy Addition, Normalization, Substraction itp.

Kopiuj
namespace BigDouble
|- public class BigDouble
|- internal class Addition
|- internal class Substraction
|- internal class Normalization
|- ...
|- ...

I to jest źle, bo typ jest w NS, która się nazywa tak samo, jak typ. Ale co zamiast tego?

Tak samo testy. Czy wszystkie testy do BigDouble zmieścić w jednej klasie? Znowu: Mogę, ale wtedy ta klasa zrobi się długa. Może więc lepiej podzielić testy na parę plików: Construction, Addition, Normalization, Substraction, ..., ..., ... W namespace BigDouble? Znowu źle.

Jak się zazwyczaj postępuje w takich wypadkach, jak się unika namespace'ów nazywających się tak samo, jak klasy?

Cóż, zawsze mogę zmienić namespace BigDouble na namespace BigDoubleNS, ale to już chyba głupie.

SA
  • Rejestracja:około 12 lat
  • Ostatnio:około 6 godzin
  • Postów:1430
3

Zmien nazwę namespace na sensowną i problem solved, BigInteger jest w System.Numerics to zrób sobie jakieś Yetanotherone.Numerics.

Swoją drogą kompletnie nie czaję wydzielenia dodawania czy odejmowania do innej klasy, ale może to moje braki w OOP. Testy to co innego, jak by się rozciągały to bym podzielił suite po use case. Poza tym klasy z testami powinny być niezależne, więc nie ma tam raczej mowy o jakiejś klasie nadrzędnej.

Poza tym https://docs.microsoft.com/pl-pl/previous-versions/visualstudio/visual-studio-2015/code-quality/ca1020-avoid-namespaces-with-few-types?view=vs-2015&redirectedfrom=MSDN powinno zniechęcać do rozdrabniania namespace. Popatrz na wykorzystanie biblioteki - ja nie lubie się zastanawiać co jest w jakimś namespace. Wrzucam System.Collections.Generic i mam kolekcje. Z Twoim podejściem mielibyśmy System.Collections.Generic.List itp. Strasznie słabe.

edytowany 3x, ostatnio: Saalin
YA
  • Rejestracja:prawie 4 lata
  • Ostatnio:dzień
  • Postów:252
0
Saalin napisał(a):

Zmien nazwę namespace na sensowną i problem solved, BigInteger jest w System.Numerics to zrób sobie jakieś Yetanotherone.Numerics.

Jasne. Ale co, jeżeli w tym Yetanotherone.Numerics będzie coś więcej, niż tylko BigDouble?

Swoją drogą kompletnie nie czaję wydzielenia dodawania czy odejmowania do innej klasy, ale może to moje braki w OOP.

Zakładam, że idealnie by było, gdyby jeden plik nie miał wieluset linii kodu?

Jeśli public static BigDouble operator + (BigDouble a, BigDouble b) wykorzystuje ze 3 metody pomocnicze, public static BigDouble operator - (BigDouble a, BigDouble b) wykorzystuje kolejnych 5, i tak dla każdej operacji, przy czym metody te są rozłączne, operator + nie wykorzystuje metod, które wykorzystuje operator -, i tak dla każdego działania, to chyba zrobi się bajzel, jeśli wszystko to się wrzuci do jednego pliku? Czy zwykły porządek nie wskazywałby na potrzebę podzielenia tego tematycznie na kilka plików?

Poza tym https://docs.microsoft.com/pl-pl/previous-versions/visualstudio/visual-studio-2015/code-quality/ca1020-avoid-namespaces-with-few-types?view=vs-2015&redirectedfrom=MSDN powinno zniechęcać do rozdrabniania namespace. Popatrz na wykorzystanie biblioteki - ja nie lubie się zastanawiać co jest w jakimś namespace. Wrzucam System.Collections.Generic i mam kolekcje. Z Twoim podejściem mielibyśmy System.Collections.Generic.List itp. Strasznie słabe.

Chyba masz rację. Ale czy nie powinno być tak, że klasy i namespace'y powinny odpowiadać strukturze plików i folderów w projekcie? Folder <--> namespace, plik .cs <--> jedna klasa.

A więc jeśli chcę umieścić jakieś pliki w danym folderze, to muszę stworzyć namespace nazywającą się tak samo, jak ten folder i wszystkie klasy zdefiniowane przez pliki w tym folderze umieścić w tej namespace?

Kompilatorowi wszystko jedno, ale czy postępowanie w ten sposób nie jest powszechnie przyjęte?

W Yetanotherone.Numerics może być zarówno BigDouble jak i, nie wiem, NewtonMethod. Załóżmy, że BigDouble zajmuje coś koło 10 plików, NewtonMethod zajmuje kolejne 5. Czy nie należałoby tych plików dla porządku podzielić na foldery? Pliki związane z BigDouble do jednego folderu, a pliki związane z NewtonMethod do osobnego. Ale to natychmiast wymusza dodanie dwóch nowych namespace'ów...?


Hmm, sprawdziłem, jak to robi dotnet.

Mają internal static partial class BigIntegerCalculator porozrzucaną po 7 plikach, m.in. BigIntegerCalculator.AddSub.cs czy BigIntegerCalculator.DivRem.cs.

Może można zerżnąć taką organizację kodu?

Chociaż dziwi mnie to, używanie partial class wydaje mi się być strasznie brzydkie. Wydawało mi się, że partiali należy raczej unikać?

obscurity
  • Rejestracja:około 6 lat
  • Ostatnio:2 dni
2
YetAnohterone napisał(a):

Jasne. Ale co, jeżeli w tym Yetanotherone.Numerics będzie coś więcej, niż tylko BigDouble?

no do tego służą namespace'y. Nie po to żeby trzymać w nich jedną klasę. Możesz nawet (choć lintery będą się pluć i nie polecam) dodać swoją klasę do cudzego namespace'a jak System.Numerics

YetAnohterone napisał(a):

Chyba masz rację. Ale czy nie powinno być tak, że klasy i namespace'y powinny odpowiadać strukturze plików i folderów w projekcie? Folder <--> namespace, plik .cs <--> jedna klasa.

A więc jeśli chcę umieścić jakieś pliki w danym folderze, to muszę stworzyć namespace nazywającą się tak samo, jak ten folder i wszystkie klasy zdefiniowane przez pliki w tym folderze umieścić w tej namespace?

no tak, ale tworzenie folderu i namespace'a na każdą klasę stworzy jeszcze większy bałagan

YetAnohterone napisał(a):

Chociaż dziwi mnie to, używanie partial class wydaje mi się być strasznie brzydkie. Wydawało mi się, że partiali należy raczej unikać?

należy unikać, ale w obiektach domenowych. W takim utility class która ma wiele konstruktorów i po prostu ma skomplikowaną implementację żeby obsłużyć wszystkie przypadki jest to moim zdaniem uzasadnione. Inaczej używanie tej klasy byłoby prawdopodobnie utrudnione. Przykładowo nie da się wydzielić operatorów do osobnych klas. Samemu mi się zdarzyło ze 2 razy w życiu podzielić klasę na partial classy, gdy inne rozwiązania były zbyt skomplikowane.

Swoją drogą mam trochę wątpliwości co do jakości tego Twojego BigDouble. W jaki sposób działa od wewnątrz i do czego ci to potrzebne? 128 bitowy Decimal nie wystarczy?


"A car won't take your job, another horse driving a car will." - Horse influencer, 1910
edytowany 3x, ostatnio: obscurity
AK
"no tak, ale tworzenie folderu i namespace'a na każdą klasę stworzy jeszcze większy bałagan" ... O to to ... :)
YA
  • Rejestracja:prawie 4 lata
  • Ostatnio:dzień
  • Postów:252
0
obscurity napisał(a):

należy unikać, ale w obiektach domenowych. W takim utility class która ma wiele konstruktorów i po prostu ma skomplikowaną implementację żeby obsłużyć wszystkie przypadki jest to moim zdaniem uzasadnione. Inaczej używanie tej klasy byłoby prawdopodobnie utrudnione. Przykładowo nie da się wydzielić operatorów do osobnych klas. Samemu mi się zdarzyło ze 2 razy w życiu podzielić klasę na partial classy, gdy inne rozwiązania były zbyt skomplikowane.

Niby nie da się wydzielić operatorów do osobnych klas, ale można zrobić z nich public static BigDouble operator + (BigDouble a, BigDouble b) => Addition.Add(a, b); Być może to jest przekomplikowane bez żadnych zysków.

Swoją drogą mam trochę wątpliwości co do jakości tego Twojego BigDouble. W jaki sposób działa od wewnątrz i do czego ci to potrzebne? 128 bitowy Decimal nie wystarczy?

128 bitów to ile byłoby cyfr znaczących w zapisie dziesiętnym? Coś koło 38 bodajże? A ja chcę iść do oporu :)

Jak działa od wewnątrz? Mantysa to BigInteger o dlugości równej zadanej precyzji, cecha to long. Zakładamy, że np. dodawanie liczb o tym samym znaku traci jedną cyfrę znaczącą w zapisie binarnym, więc mantysę wyniku skracamy odpowiednio.

edytowany 1x, ostatnio: YetAnohterone
obscurity
ale do czego Ci tak duże liczby z tak dużą precyzją? double może zapisać liczby do 10^308 - to znacznie więcej niż liczba atomów we wszechświecie. Oczywiście im większa liczba tym mniej precyzyjna ale to wydaje się bardzo rozsądne, bo w realnym życiu dokonując jakichkolwiek pomiarów ogromnych wartości też są one mało precyzyjne i podawane w dużym zaokrągleniu. Tak więc zastanawia mnie realne użycie takiego typu gdzie ogromne wartości muszą być jednocześnie niezwykle precyzyjne
YA
Do niczego. Sztuka dla sztuki. Liczenie pi z dokładnością do a zobaczmy, ile mi się uda cyfr po przecinku = program treningowy dobry, jak każdy inny.
somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:3 dni
  • Lokalizacja:Wrocław
3
YetAnohterone napisał(a):

Tak samo testy. Czy wszystkie testy do BigDouble zmieścić w jednej klasie? Znowu: Mogę, ale wtedy ta klasa zrobi się długa. Może więc lepiej podzielić testy na parę plików: Construction, Addition, Normalization, Substraction, ..., ..., ... W namespace BigDouble? Znowu źle.

No ja bym raczej miał namespace BigDoubleTests i tam już klasa testowa per testowana metoda. A jeśli testy są skomplikowane, to i wiele klas testowych dla jednej metody.

Cóż, zawsze mogę zmienić namespace BigDouble na namespace BigDoubleNS, ale to już chyba głupie.

Jeszcze jak. :D

YetAnohterone napisał(a):

W Yetanotherone.Numerics może być zarówno BigDouble jak i, nie wiem, NewtonMethod. Załóżmy, że BigDouble zajmuje coś koło 10 plików, NewtonMethod zajmuje kolejne 5. Czy nie należałoby tych plików dla porządku podzielić na foldery? Pliki związane z BigDouble do jednego folderu, a pliki związane z NewtonMethod do osobnego. Ale to natychmiast wymusza dodanie dwóch nowych namespace'ów...?

Ja bym zrobił tak:

Kopiuj
namespace MyLib
|- public class BigDouble
|- BigDoubleInternals
|  |- internal class Addition
|  |- internal class Substraction
|  |- internal class Normalization
|- public class NewtonMethod
|- NewtonMethodInternals
   |- internal class N1
   |- internal class N2

Może można zerżnąć taką organizację kodu?

Też można - dopóki klas jest mało.

Chociaż dziwi mnie to, używanie partial class wydaje mi się być strasznie brzydkie. Wydawało mi się, że partiali należy raczej unikać?

Ja nie widzę dla partial zastosowania w samodzielnie pisanym kodzie. Może gdybym pisał jakiś superwydajny kod, ale nie wiem.

PS Ta reguła stylecopa czy co to jest to niezbyt przydatna jest, bo nie definiuje ile to jest mało.

N0
Widziałem kiedyś, jak ludzie zamiast stworzyć sobie jakąś ładną kompozycje klas tworzyli god objecty, które potem dzielili na partiale. I mówili że to jest fajne i zgodne z SRP, bo przecież pliki są małe :D
somekind
Jak ktoś w ogóle gada o plikach przy strukturyzowaniu kodu, to przestaję go słuchać. :P
neves
  • Rejestracja:ponad 21 lat
  • Ostatnio:około 5 godzin
  • Lokalizacja:Kraków
  • Postów:1114
0

Jeśli chcesz by te klasy pomocnicze internal stały się klasami prywatnymi dostępnymi tylko wewnątrz projektowanej klasy, albo podkreślić ich powiązanie z projektowaną klasą, to jak najbardziej jest to modelowy przykład zastosowania partial. Natomiast jeśli nie potrzebujemy ich ukrywać przed innymi elementami w naszym module, ani podkreślać powiązania przez udostępnianie ich po przez projektowaną klasę, to bym poszedł w hierarchię zaproponowaną przez @somekind.


YA
  • Rejestracja:prawie 4 lata
  • Ostatnio:dzień
  • Postów:252
0
somekind napisał(a):

No ja bym raczej miał namespace BigDoubleTests i tam już klasa testowa per testowana metoda. A jeśli testy są skomplikowane, to i wiele klas testowych dla jednej metody.

Ciekawe. Wydawało mi się, że konwencja jest taka, by klasa testująca była w namespace, w którym jest klasa testowana, z dodatkiem .Tests

somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:3 dni
  • Lokalizacja:Wrocław
1

Nie słyszałem o takiej konwencji. Nazwa projektu z sufkisem .Tests.csproj jest dość powszechna, ale namespace bywają różne. Zazwyczaj widziałem takie same jak w testowanym kodzie, żeby mieć lustrzaną hierarchię.

Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)