Jak dobrze używać Data Contract w WCF

Jak dobrze używać Data Contract w WCF
RD
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:około miesiąc
  • Postów:302
0

Wałkuje od pewnego czasu WCF, a teraz zaczynam pisać aplikację opartą o SOA i nie mogę dojść jak to jest z atrybutem [DataContract] - jak tego używać.
Załóżmy że mam rozdzielony projekt na różne komponenty. Na przykład stworzyłem sobie bibliotekę klas powiedzmy MyApp.Contracts w której mam między innymi DataContract.Mam też bibliotekę klas z Encjami na podstawie których EF utworzy sobie bazę danych. Powiedzmy że mam encję Person oraz encję Car. Te dwie encje połączone są ze sobą relacją jeden do wielu.

Kopiuj
 
public class Person
{
	public int PersonId {get; set;}
	public string FirstName {get; set;}
	public string LastName {get; set;}

	public virtual ICollection<Car> Cars {get; set;}
}

Mój Data Contract

Kopiuj
 
public class PersonData
{
	public int PersonId {get; set;}
	public string FirstName {get; set;}
	public string LastName {get; set;}

	public virtual ICollection<CarData> Cars {get; set;} //czy ta linijka jest poprawna ? chodzi mi o to CarData ?
}

To jest mój serwis

Kopiuj
 

public class DataService : IDataService
{
	PersonRepository repository = new PersonRepository();

	public IEnumerable<PersonData> GetAll()
	{
		IEnumerable<Person> result = repository.GetAll();

		//TUTAJ MAPUJE ENCJE PERSON NA PERSONDATA (DataContract)
		
		IList<PersonData> resultData = new List<PersonData>();

            	foreach (var p in result)
            	{
                	resultData .Add(new PersonData { FirstName = p.FirstName, LastName = p.LastName, Cars = p.Cars });
            	};

            return resultData;
	}
}		

Kontroler w aplikacji Klienta -ASP.NET MVC

Kopiuj
 

public ActionResult DisplayAll()
        {
            IEnumerable<PersonData> list= proxy.GetAll();

            List<DisplayAllViewModel> viewModel = new List<DisplayAllViewModel>();

            foreach(var x in list)
            {
                viewModel.Add(new DisplayAllViewModel { FirstName = x.FirstName, LastName = x.LastName });
            }

            return View(viewModel);
        }

Czego tu nie rozumiem? Czy mam oznaczyć sobie moje Encje, czyli klasę Person i Car jako [DataContract] i [DataMember], czy mapować ją w relacji 1:1 na PersonData, a encje pozostawić bez żadnych atrybutów związanych z WCF?

Jeżeli powinienem dać atrybuty [DataContract] i [DataMember] na encje to teraz w repozytorium mam mieć powiedzmy dwie różne metody? np:

Kopiuj
 
public class DataService : IDataService
{
	PersonRepository repository = new PersonRepository();

	public IEnumerable<PersonData> GetSelected()
	{
		IEnumerable<Person> result = repository.GetAll();

		//TUTAJ MAPUJE ENCJE PERSON NA PERSONDATA (DataContract)
		
		IList<PersonData> resultData = new List<PersonData>();

            	foreach (var p in result)
            	{
                	resultData .Add(new PersonData { FirstName = p.FirstName });
            	};

            return resultData;
	}

	public IEnumerable<Person> GetAll()
	{
		IEnumerable<Person> result = repository.GetAll();

		return result;
	}
}	

Proszę o jakieś wytłumaczenie jak postępować z data kontraktami. Dzięki!

edytowany 2x, ostatnio: RideorDie
somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:około godziny
  • Lokalizacja:Wrocław
5
  • Repozytorium powinno operować wyłącznie na encjach.
  • Encje biznesowe nie powinny mieć żadnych zależności od infrastruktury, czyli też nie posiadać żadnych atrybutów wiążących je z WCF, EF, WTF, ani innymi takimi.
  • Jeśli nie masz encji biznesowych tylko obiekty z ORMa, to taką klasę do operowania na nich prawidłowo należałoby nazywać DAO, a nie repozytorium.
  • Masz klasę PersonData, to ona jest Twoim DataContract, i to jest to, co zwracasz z WCFa, nie encje biznesowe, ani nie obiekty mapowane przez EF na bazę danych.

Uwagi dodatkowe:

  • Nie ma czegoś takiego "relacja jeden do wielu". Jeden do wielu to może być krotność związku encji na diagramie ERD. w przypadku powiązań między obiektami mówi się raczej o agregacjach.
  • Jaki jest sens istnienia metody GetAll w repozytorium? Czy jeśli w tabeli będzie milion rekordów, to też będziesz używał takiej metody?
  • Takie coś:
Kopiuj
IList<PersonData> resultData = new List<PersonData>(); 
                foreach (var p in result)
                {
                    resultData .Add(new PersonData { FirstName = p.FirstName, LastName = p.LastName, Cars = p.Cars });
                };

można zapisać prościej:

Kopiuj
var resultData = result.Select(p => new PersonData{ FirstName = p.FirstName, LastName = p.LastName, Cars = p.Cars });
MC
  • Rejestracja:ponad 9 lat
  • Ostatnio:ponad 8 lat
  • Lokalizacja:Wrocław
  • Postów:127
1

I koniecznie zainteresuj się AutoMapper http://automapper.org/
W Twoim przykładzie mapujesz Person do PersonData, są tylko 3 property, więc powiedzmy, że zapiszesz krótko, ale jak będziesz miał klasy po 50 propert to będzie katorga.
Nie mówiąc już o tym, że możesz mapować w wielu miejscach aplikacji i będziesz kod powtarzał.

Z AutoMapper robisz definicje mapowania i potem jak używasz to masz coś takiego:

Kopiuj
var personData = mapper.Map<PersonData>(person);
Zobacz pozostałe 2 komentarze
somekind
Chodzi mi o to, że mapowanie po stronie aplikacji powoduje niepotrzebny odczyt wszystkich kolumn z bazy oraz prowadzi do select n + 1. Takie rzeczy załatwia się projekcją na poziomie ORMa.
MC
Zgoda. Nie wiem jak z EF, w NH można sobie poradzić pisząc własny ValueResolver i robiąc mapowanie poza sesją, resolverem pobierać null-e jeżeli poza sesją. Ostatnio głównie używałem Dapper-a, a tam tego problemu nie ma.
somekind
Mógłbyś rozwinąć temat tego ValueResolvera? Ja w NH czy EF radzę sobie generując projekcję. W NH przez ICriteria.SetProjection, w EF tworząc lambdę do IQueryable.Select w locie.
somekind
No ok, ale o ile dobrze rozumiem, to jest rozwiązanie w sytuacji, gdy stosujemy podejście "encja na twarz i pchasz", a nie DTO dopasowane do specyficznych zastosowań.
RD
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:około miesiąc
  • Postów:302
0

W takim razie po co i do czego używa się encji biznesowych skoro do ORMa z tego co rozumiem muszę tworzyć własne osobne obiekty ? Jak to powinno wyglądać w strukturze aplikacji w sensie gdzie takie obiekty powinny być?

Skoro w repozytorium operuje się na encjach a w EF używa się obiektów ORM to ja mam mapować w repo obiekty ORM na encje ?

Kopiuj
 
DbSet<ObiektORM> ObiektORM { get; set; }

to w repozytorium nie napiszę sobie

Kopiuj
Encja GetEncja(int id)
{
	return context.ObiektORM.First(x => x.id == id);
}
 

Jak używam EF i mam encje biznesowe, to w przypadku jak użyje Data Annotations przestają one być już encjami tylko stają się obiektami ORMa, tak samo nie zaznaczę sobie powiązań między encjami, bo wtedy też już to przestanie być encją z tego co rozumiem. Natomiast jeżeli do powyższych zadań użyje Fluent API w DataContext, to cały czas moje encje pozostaną encjami biznesowymi ?

Czyli Data Contracty przważnie będą odzwierciedleniem obiektów mapowanych przez EF na bazę danych, no chyba że np. nie potrzebuje wszystkich właśiwości to wybieram sobie te potrzebne ?

Dzięki za uwagi ;)

edytowany 2x, ostatnio: RideorDie
somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:około godziny
  • Lokalizacja:Wrocław
2
RideorDie napisał(a):

W takim razie po co i do czego używa się encji biznesowych

Do stworzenia modelu biznesowego tego, do czego służy aplikacja. Encjami są np.: Klient, Faktura, Towar.

skoro do ORMa z tego co rozumiem muszę tworzyć własne osobne obiekty

Nie musisz - możesz mieć encje biznesowe zmapowane na relacje, możesz mieć oddzielny zestaw klas modelujących warstwę składowania danych. Wszystko zależy od konkretnego przypadku.

Skoro w repozytorium operuje się na encjach a w EF używa się obiektów ORM to ja mam mapować w repo obiekty ORM na encje ?

Jeśli to będą inne obiekty, to tak, musisz je jakoś zmapować.

Jak używam EF i mam encje biznesowe, to w przypadku jak użyje Data Annotations przestają one być już encjami tylko stają się obiektami ORMa, tak samo nie zaznaczę sobie powiązań między encjami, bo wtedy też już to przestanie być encją z tego co rozumiem. Natomiast jeżeli do powyższych zadań użyje Fluent API w DataContext, to cały czas moje encje pozostaną encjami biznesowymi ?

Ogólnie tak - model biznesowy powinien nie mieć związku z infrastrukturą, taką jak ORM. Mieszanie tych odpowiedzialności utrudnia testowanie, refaktoryzację i zaciemnia kod. Warto trzymać się zasady "persistence ignorance".

Czyli Data Contracty przważnie będą odzwierciedleniem obiektów mapowanych przez EF na bazę danych, no chyba że np. nie potrzebuje wszystkich właśiwości to wybieram sobie te potrzebne ?

Data contracty maja odzwierciedlać to, co ma trafić do klienckiej aplikacji przez web serwis. Mogą mieć strukturę identyczną z tabela mi bazy danych, a mogą mieć zupełnie inną. To wszystko zależy od aplikacji.

RD
  • Rejestracja:ponad 10 lat
  • Ostatnio:około miesiąc
  • Postów:302
0

Jest jeszcze jedna rzecz która do końca nie wiem jak powinna być zrobiona. Chodzi o powiązania pomiędzy obiektami Data Contract. Chciałbym żeby Data Contracty zachowywały się jak połączone między sobą obiekty ORM, czyli serwis zwraca mi PersonData do klienta i mogę sobie wypisać wszystkie samochody które należą do tej osoby bez kolejnego kontaktu z serwisem i wyciągnięcia listy samochodów (CarData) po id usera.
Mało na ten temat jest w internecie, albo nie mogę po prostu trafić z hasłem. Znalazłem taki fajny tutorial:
http://www.exceptionnotfound.net/entity-framework-and-wcf-loading-related-entities-with-automapper-and-reflection/
i chciałem się zapytać czy właśnie taki sposób jest OKej, czy może da się to zrobić w jakiś prostszy sposób ?

edytowany 5x, ostatnio: RideorDie
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)