Witam,
Wiem, że nie ma to związku z programowaniem, ale może ktoś będzie w stanie mi wytłumaczyć skąd się to bierze ;/
Chodzi o minimalizację tablicy wzbudzeń np.: dla przerzutnika JK0
Dokładnie chodzi o rozbicie J0:
Ja osobiście zrobiłbym tak:
Natomiast w zadaniu jest tak(Nie mam pojęcia skąd bierze się negacja Q1 ;/):
Druga sprawa:
Tak samo na jakiej podstawie dzieją się takie cuda, że jedynki są łączone z nieokreślonością/stanami nieustalonymi bądź jedynkami Z KTÓRYMI NIE SĄSIADUJĄ??? Tak jak na tym rysunku (chodzi o te łączenia strzałkami, są to tablice wzbudzeń przerzutnika typu D):
Jest ktoś w stanie wytłumaczyć bo po prostu krew już mnie zalewa.
- Rejestracja:ponad 9 lat
- Ostatnio:ponad 3 lata
- Postów:132
0
- Rejestracja:prawie 15 lat
- Ostatnio:4 dni
2
Co do pierwszego pytania to otrzymana postać funkcji to postać koniunkcyjna, czyli funkcja została zminimalizowana zaznaczając "zera" (zamiast jedynek). Zero jest jedno, ale połączone zostało ono z don't carem wyżej.
Jeżeli minimalizujesz w zerach to masz zmienne zanegowane, czyli:
wychodzi tak jak napisano poniżej: ~x + Q2 + ~Q1, gdyż:
~x → druga kolumna (x=1)
Q2 → 4 pierwsze wiersze (Q2=0)
~Q1 (co znaczy, że Q1=1), co po uwzględnieniu wszystkiego daje dwa makstermy: 0 i "-" powyżej.
TWOJE rozwiązanie też jest dobre, tylko zminimalizowane jako postać dysjunkcyjna (czyli suma iloczynów), a ten sposób to iloczyn sum, czyli postać koniunkcyjna.
-- edit --
Co do drugiego, to jest siatka Karnaugh z pięcioma zmiennymi, więc tam jest trochę trudniej — doczytaj na ten temat. ;)
edytowany 1x, ostatnio: jackweb
Blue_Carpet
Bardzo dziękuję za pomoc, bo ja nigdy zer nie zakreślałem zawsze jedynki i dlatego denerwuje się, że coś mi nie wychodzi, ale i tak nie bardzo rozumiem jak on to zakreślał ehh
jackweb
Zera zakreśla się podobnie, ale musisz mieć zmienne zanegowane, czyli jeżeli x=0, to w wyniku końcowym jest x, a jeżeli x=1, to ~x. Druga zasada, że wynik jest iloczynem sum, czyli jeżeli z pierwszego zakreślenia wychodzi Ci np. ~x, ~Q1 i ~Q2, to wtedy nie mnozysz tego, tylko dodajesz, wiec masz: -x + ~Q1 + ~Q2. Kazde następne zakreślenie przemnażasz w nawiasach, że wychodzi Ci np.: (-x + ~Q1 + ~Q2)(x + Q1) itd. Pierwszy nawias - pierwsze zakreślenie, drugi nawias - drugie zakreślenie.
Blue_Carpet
Ok, rozumiem, ale tak jak ja to zrobiłem też jest w porządku tak? Pomimo, że mam tylko ~x + Q2 (Nie występuje u mnie ~Q1) tzn. nie będzie to miało wpływu na wynik końcowy (do konca zadania będę zakreślał jedynki, a nie zera)?
jackweb
Albo zakreślasz zera, albo jedynki. Ty zakreśliłeś jedynkami, więc TEŻ jest ok. Po prostu kwestia wyboru co zakreślasz. Tutaj akurat wyszło, że zaznaczając w zerach masz więcej implicentów, niż implikantów w Twojej metodzie. Podsumowując: masz dobrze. Zakreślanie zer ma zalete, jeżeli chcesz zrealizować cały układ na bramkach NOR. Zakreślając jedynki, łatwiej realizować układ na NAND.
Blue_Carpet
Jeszcze raz wielkie dzięki!
jackweb
Niedopatrzyłem. Tak teraz patrzę, że można bardziej zminimalizować to o czym mówiłem (w zerach)! Bo to co podałeś jako drugie rozwiązanie nie jest minimalnym rozwiązaniem; można wziąć don't care'y wszystkie powyżej zera, czyli z tego wniosek, że najprawdopodobniej jednak był błąd rozwiązaniu! Moim zdaniem Twoje rozwiązanie jest prawidłowe, bo minimalne. Rozwiązanie nie powinno zawierać ~Q1! Przepraszam za zamieszanie. @Blue_Carpet: czy to rozwiązanie jest przedstawione gdzieś w książce?
Blue_Carpet
Nie, akurat w książce tego nie ma :P W jakichś materiałach ze studiów znalazłem tak rozwiązane zadanie