Testy parametryzowane klasy walidującej.

Testy parametryzowane klasy walidującej.
O1
  • Rejestracja:ponad 14 lat
  • Ostatnio:dzień
0

Witam. Mam prostą klasę Car, do której został napisany walidator sprawdzający poprawność jego pól. Chciałem napisać test tego walidatora aby sprawdzić czy działa on poprawnie. Klasę testową napisałem jako test parametryzowany. Jednak wydaje mi się, że nie jest ona czytelna i można się łatwo pogubić, jeśli mamy wiele przypadków testowych jak np. w walidatorze. Mamy tu bardzo dużą tablicę z wieloma elementami, które przyjmują z kolei dużo parametrów. Poniżej klasa:

Kopiuj
@RunWith(value = Parameterized.class)
public class CarValidatorTest {

    private CarValidator carValidator;
    private Car car;
    private boolean result;

    @Parameters
    public static Collection<Object[]> data() {
        return Arrays.asList(new Object[][]{
                {1L, "Ferrari", "120C", BigDecimal.valueOf(1000000), "Best car in the world", 1L, true},
                {1L, "Ferrari", StringUtils.repeat("#", 3), BigDecimal.valueOf(1000000), StringUtils.repeat("#",
                        10), 1L, true},
                {1L, "Ferrari", StringUtils.repeat("#", 45), BigDecimal.valueOf(1000000), StringUtils.repeat("#",
                        250), 1L, true},
                {null, "Ferrari", "120C", BigDecimal.valueOf(1000000), "Best car in the world", 1L, true},
                {1L, "F", "120C", BigDecimal.valueOf(1000000), "Best car in the world", 1L, false},
                {1L, null, "120C", BigDecimal.valueOf(1000000), "Best car in the world", 1L, false},
                {1L, "Ferrari", "1", BigDecimal.valueOf(1000000), "Best car in the world", 1L, false},
                {1L, "Ferrari", StringUtils.repeat("#", 46), BigDecimal.valueOf(1000000),
                        "Best car in the world", 1L, false},
                {1L, "Ferrari", null, BigDecimal.valueOf(1000000), "Best car in the world", 1L, false},
                {1L, "Ferrari", "120C", BigDecimal.valueOf(-1), "Best car in the world", 1L, false},
                {1L, "Ferrari", "120C", null, "Best car in the world", 1L, false},
                {1L, "Ferrari", "120C", BigDecimal.valueOf(1000000), "Best", 1L, false},
                {1L, "Ferrari", "120C", BigDecimal.valueOf(1000000),  StringUtils.repeat("#", 251), 1L, false},
                {1L, "Ferrari", "120C", BigDecimal.valueOf(1000000),  null, 1L, false},
                {1L, "Ferrari", "120C", BigDecimal.valueOf(1000000), "Best car in the world", null, false}
        });
    }

    public CarValidatorTest(Long id, String carMake, String carModel, BigDecimal price,
                            String description, Long carGroupId, boolean result) {
        this.car = new Car(id, carMake, carModel, price, description, carGroupId);
        this.result = result;
    }

    @Before
    public void setUp() {
        carValidator = new CarValidator();
    }

    @Test
    public void testIsValidCityName() throws SQLException {
        assertEquals(result, carValidator.validateAdd(car).isRight());
    }


}

Czy macie jakąś lepszą praktykę testowania tego typu klas?

edytowany 1x, ostatnio: olek1
nie100sowny
  • Rejestracja:prawie 9 lat
  • Ostatnio:dzień
  • Lokalizacja:Kraków
  • Postów:402
2

Dlatego testy należy pisać w Spocku :P

W Javie nie da się tego normalnie napisać. Jedyne co można ulepszyć to dać adnotację lombock @Builder nad klasą Car. I w tablicy parametrów trzymać obiekty Car zbudowane builderem. Wiem, że JUnitParams na to pozwala. JUnitowe parametry pewnie też.

Podzieliłbym też przypadki na poprawne i niepoprawne, a nie dawał tego true/false do parametrów testu.


"Gdy się nie wie, co się robi, to się dzieją takie rzeczy, że się nie wie, co się dzieje"
edytowany 3x, ostatnio: nie100sowny
zyxist
  • Rejestracja:ponad 7 lat
  • Ostatnio:około 6 lat
  • Postów:101
1

Zgadzam się z nie100sownym, że w Javie nie bardzo da się zapisać takie bloki danych w czytelny sposób. Po prostu ten język nie został stworzony do wstawiania takich struktur do kodu źródłowego.

Jednak wskazuje to na jeszcze jeden problem, a mianowicie na budowę Twojej klasy Car oraz CarValidator. Prawdopodobnie większość właściwości samochodu może być weryfikowana niezależnie, tymczasem zauważ, że jak chcesz przetestować np. że nie da się podać pustej nazwy, musisz podać jeszcze X innych, kompletnie niepotrzebnych w tym kontekście danych. Co gorsza, gdy dojdzie Ci nowy parametr, musisz poprawić wszystkie przypadki - koszmar, jeśli chodzi o utrzymanie.

Możesz sobie poradzić w ten sposób:

  1. dać możliwość ustawiania każdego atrybutu niezależnie (czyli nie poprzez konstruktor),
  2. napisać walidatory oddzielnie dla każdego pola lub grupy zależnych pól - wtedy też możesz je niezależnie przetestować,
  3. stworzyć klasę CompoundValidator, do której możesz wrzucić kolekcję walidatorów - tutaj wystarczy, że przetestujesz dwie sytuacje:
    • jeśli wszystkie walidatory odpowiedzą "true", to wynik też jest true,
    • jeśli przynajmniej jeden z nich odpowie "false", to wynik jest false.

Składając to wszystko razem, otrzymujesz poprawnie działający program, gdzie testy są łatwiejsze w utrzymaniu (bo są od siebie niezależne), a co więcej - możesz wykorzystać różne kawałki także w innych sytuacjach.

Polecam sobie też przyjąć ograniczenie na liczbę argumentów w metodzie (Twój konstruktor ma ich aż 7). Jeśli musisz dać ich więcej niż założyłeś, oznacza to, że najprawdopodobniej Twoja klasa albo odpowiada za zbyt dużo rzeczy naraz, albo źle ją zaprojektowałeś. Ja stosuję ograniczenie do max. 4 argumentów, za książką Building Maintainable Software, gdzie jest bardzo fajnie pokazane, jak się to przekłada na jakość oprogramowania. Gdy zacząłem ją stosować, okazało się, że nagle napisanie testów jednostkowych do rzeczy, które wydawały mi się trudne do przetestowania, jest o wiele łatwiejsze :).


jarekr000000
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:około 7 godzin
  • Lokalizacja:U krasnoludów - pod górą
  • Postów:4707
4

Zgadzam się z wszystkimi przedpiścami :-)

W Junit 5 można próbować to zapisać bez magii (czyli refleksji):

https://github.com/javaFunAgain/magic_service_story/blob/70_CLEANING/src/test/java/it/makes/me/angry/MagicServiceTests.java

To ma jeden duży plus - bo jak dodasz jakieś kolejne parametry do konstruktora (bo 7 to za mało) to Ci się kod nie skompiluje. W odróżnieniu od magicznej wersji Junit 4
gdzie wywali się dopiero w runtimie testów (WrongNumberOfArguments z wnętrza Junit).

Ale nadal czytelność tego jest taka sobie.
Zamiast Spocka wolę po prostu pisać w Scali ( i testy np. ScalaTest) - jednak co kompilator to kompilator.


jeden i pół terabajta powinno wystarczyć każdemu
edytowany 1x, ostatnio: jarekr000000
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)