Komunikacje miedzy Net and net Framewok

Komunikacje miedzy Net and net Framewok
FA
  • Rejestracja:około 5 lat
  • Ostatnio:około godziny
  • Lokalizacja:warszawa
  • Postów:302
0

Hobbystycznie pisze projekt w w którym równoczenie uzywa AI i najnowszym mozliwych bibliotek, i antycznego API do stare apliakjci desktopowej. Biblioteki do AI pisane są w NET 8.0 i nie wspieraja NetFramewok, a kolei applikacja desktopowa uzywa NetFramewok, a jest nie kompatybilna z NET. Korzystanie z net standard tez odpada, poniważ netStandard moze być odpalony na obydu platormach ale nie moze odpalać kodu, z NetFramewok i NET naraz.

Nie wiem jak te dwie rzeczy ze soba polaczyć? Instanieje na to metoda biblioteka framework? Napisalem jednego potworka korzystajacego z plików tekstowych, teraz pisze drugiego korzystajacego z consoli, Ale to wszystko jest jak krew w piach. Jak to najlpiej rowziwazac, 'profesjonalnie'

edytowany 1x, ostatnio: _flamingAccount
ST
Może uda się to połączyć przez jakiś adapter czy wrapper, który będzie działał pomiędzy NET 8.0 a .NET Framework. Możesz też spróbować z asynchroniczną komunikacją, żeby uniknąć zbyt głębokiego sięgania do tego starego kodu. Może warto poszukać jakiegoś rozwiązania z użyciem API Roslyn, które pomoże w dostosowywaniu tego kodu. Albo po prostu stwórz oddzielne małe aplikacje, które będą ze sobą rozmawiały przez API
AD
  • Rejestracja:ponad rok
  • Ostatnio:7 minut
  • Postów:321
1

Na jakim poziomie potrzebujesz tej komunikacji? Jak pliki są ok to pewnie restowe api też

Qbelek
  • Rejestracja:prawie 6 lat
  • Ostatnio:około 3 godziny
  • Postów:102
1

Nie pożenisz ze sobą obu aplikacji na jednej platformie jak sam napisałeś, to jest niemożliwe.
Możesz przeportować apkę desktopową na nowy dotnet. Nie wiem ile to by wymagało pracy, ale microsoft udostępnia toole, które większość pracy mają zrobić za ciebie
https://learn.microsoft.com/en-us/dotnet/core/porting/upgrade-assistant-overview?WT.mc_id=dotnet-35129-website
Możesz też wystawić api http z projektu ai jak napisał Adin.
Jak wiesz że oba projekty będą zawsze odpalane na tym samym kompie to możesz użyć ipc. Mniej roboty niż wystawienie i konsumpcja restowego api i lepsza wydajność.
https://learn.microsoft.com/en-us/dotnet/standard/io/how-to-use-anonymous-pipes-for-local-interprocess-communication

FA
  • Rejestracja:około 5 lat
  • Ostatnio:około godziny
  • Lokalizacja:warszawa
  • Postów:302
0

a jakim poziomie potrzebujesz tej komunikacji? Jak pliki są ok to pewnie restowe api też

Potrzebuje wywołac kod w jednym i drugi środwisku i wymieć wyniki miedzy nimi. Wywowałnie skomplikowanej funkcji, z minimalnym inputem.
zwrotka DTO.

Rest APi troche over kill ale z drugiej strony brzmi prosto, wystarczy znaleźć jakas stara wersje MVC na net framework, 2 solucje, dto wspólny projekcie dla obu solucji. Przebudowywanie tego byly by upierdliwe ale ogolnie dobry pomysł.

Przepisanie appki desktopowej lub robinie z nia czego kolwiek nie wchodzi w gre, to cud ze dziala.

Jak wiesz że oba projekty będą zawsze odpalane na tym samym kompie to możesz użyć ipc. Mniej roboty niż wystawienie i konsumpcja restowego api i lepsza wydajność.

Noted. Udało mi sie zmusić konsole do dzialania, przy następnej porazce spróbuje i dam znać.

ed. Nie dziala pisze rest API.

edytowany 2x, ostatnio: _flamingAccount
somekind
Moderator
  • Rejestracja:około 17 lat
  • Ostatnio:4 minuty
  • Lokalizacja:Wrocław
2
RD
  • Rejestracja:około rok
  • Ostatnio:około 8 godzin
  • Postów:56
2

Nie sądzę, że REST API jest najlepszym rozwiązaniem. Jeśli będziesz tym zarządzał technikami devops to może i tak, ale to i tak overkill. Jeśli ma to być aplikacja standalone to główna aplikacja powinna uruchomić drugą aplikacje i dbać o to, żeby proces tej drugiej żył/odpalał ponownie w trakcie krachu. Dalej komunikować się z nią, ale HTTP czy TCP nawet localhost to overkill, więc najlepiej po plikach.... albo - named pipe. No więc trzeba by opracować jakiś protokół client-serwer na named pipe i razem z zarządzaniem procesem podrzędnym ma się sposób komunikacji 2 aplikacji - teraz można przygotować do tego klasę API i gotowe!

Na szczęście MS wpadł na to wcześniej i zaimplementował to za nas. Technologia ta nazywa się COM+ DLL Surogate i w prosty sposób można łączyć aplikacje między różnymi dotnetami, a nawet miedzy różnymi językami czy nawet architekturami (32/64bit) i w eksrremalnych przykładach, nawet maszynami tworząc system rozproszony, napisany jak standalone. Tego ostatniego nie polecam, jednak architektura microserwisów jest lepsza, natomiast do takiego żenienia legacy i nowych rzeczy pasuje jak ulał. Jest to szeroko stosowane, ale diabelnie źle udokumentowane, natomiast da się. Znam wiele takich zastosowań w biznesie dużych korporacji - natomiast zazwyczaj ktoś kogoś tego uczy, lub ktoś uczy się ze skrawków nowych oraz legacy dokumentacji i zachowuje tą wiedzę dla siebie.

W praktyce jak przygotować poprawnie obiekt COM, oraz poprawnie w kodzie zadbać o jego rejestracje w rejestrze windows, i ew. reagowanie jak taki obiekt COM już jest zarejestrowany, to końcowo dla programisty użycie takiego obiektu nie różni się niczym. Tworzy się obiekt, przez new i w momencie wołania jakiejś metody czy property następuje komunikacja po named pipe, ale to jest ukryte dla nas i takie wywołanie nie różni się niczym od wywołania obiektu istniejącego w pamieci głównego procesu.

AN
  • Rejestracja:prawie 19 lat
  • Ostatnio:około 8 godzin
1

Jest jeszcze inny sposób, łatwy do zrobienia i możliwy do realizacji w sytuacji, gdy są spełnione warunki:

  1. Można wyróżnić aplikację sterującą i sterowaną. W tym przypadku sterującą będzie aplikacja desktopowa w .NET Framework i aplikacja korzystająca z AI w .NET 8.0
  2. Każda komunikacja jest z inicjatywy aplikacji sterującej. Znaczy to tyle, że za każdym razem, to aplikacja desktopowa będzie czegoś żądać od tej drugiej i dostanie odpowiedź. Ewentualnie obsłużenie inicjatywy tej drugiej aplikacji jest możliwe, ale komplikuje interpretację odpowiedzi lub wymagałoby częstego odpytywania, np za pomocą timera.

Jeżeli oba warunki są spełnione, to nie ma najmniejszego znaczenia, "w czym" są tworzone aplikacje, a wystarczy zrobić to następująco:

  1. Aplikacja sterowana, czyli aplikacja obsługująca API to powinna być aplikacja konsolowa, która w pętli czyta ze standardowego wejścia do naciśnięcia Enter. Po odczytaniu "\n", czyli "Enter" aplikacja wykonuje czynność zależna od tego, jaki tekst wpłynąć do strumienia i sama wypisuje do standardowego wyjścia jakąś informację, zakończoną Enterem, czyli znakiem "\n". W C# będzie to odpowiednio Console.ReadLine i Console.WriteLine;
  2. Aplikacja sterująca, czyli aplikacja desktopowa uruchamia aplikację sterowaną z przekierowaniem standardowych strumieni. W C#, to tu https://learn.microsoft.com/pl-pl/dotnet/api/system.diagnostics.process?view=net-8.0 jest opisane, jak to zrobić.
  3. Aplikacja sterująca, czyli ta desktopowa w chwili, gdy ma coś dostać lub dać do aplikacji sterowanej, generuje odpowiedni tekst (najlepiej same znaki ASCII od 32 do 126, dane binarne można przekształcić do BASE64). Wygenerowany tekst wypisuje do przekierowanego strumienia wejścia i zaraz potem odczytuje linię tekstu z przekierowanego strumienia wyjścia. Aplkiacja sterująca będzie czekać na odczycie, aż dostanie odpowiedź w aplikacji sterowanej.
  4. Teraz pozostaje wymyślić algorytm generujący i odczytujący napisy tak, żeby aplikacje "się rozumiały". Może to być czysty tekst, który łatwo przetworzysz, w wymyślony przez siebie sposób, może to być XML, JSON, cokolwiek. Właściwie to samo, co jakbyś chciał zrobić REST API.

Ogólnie idea z przekierowaniem strumieni jest podobna do REST API i działa na podobnej zasadzie, ale jest zdecydowanie łatwiejsza do zrobienia w przypadku dwóch niezależnych aplikacji na tym samym komputerze.

edytowany 1x, ostatnio: andrzejlisek
RD
Tak jak to napisałeś działają obiekty COM+ DLL Surogate, ale masz to OOTB i "ukryte" przed programistą. Tobie wydaje się, że robisz "new", a w tle jest stawiamy proces dllhost.exe z Twoją libką i zaczyna się czytanie named pipe. Każde kolejne wywołanie obiektu to komunikacja do zewn. procesu. Jeśli coś jest gotowe to co najmniej nierozsądne jest ponownie implementowanie tego samego. Zakładam, że każdy programista zrobi to gorzej niż zespół MS, gdzie przetestowało to tysiące projektów.
AN
Oczywiście, że COM+ w określonych przypadkach i pod wieloma względami jest lepszy niż sposób zaproponowany przeze mnie. Rzecz w tym, że nie wiem, jak to się robi, jak to działa, bo nigdy tego nie potrzebowałem, do tego w Linux na pewno nie będzie działać, a to, co napisałem powyżej to robiłem wielokrotnie i zawsze spełnia swoje zadanie, czy to Windows, czy to Linux. Nie twierdzę, ze moja metoda jest lepsza czy gorsza, jest po prostu inna, ma swoje zalety i wady.
RD
Ogólnie to co proponujesz to wynalezienie koła od nowa, bo COM+ działa dokładnie tak jak piszesz. Nawet jak nie popełnisz błędu, to każde niestandardowe rozwiązanie to utrudnienie dla utrzymania w przyszłości przez innych devów. Niemniej słusznie zauważasz ograniczenie w postaci braku supportu dla Linux. To co zaproponowałem, jest wspierane tylko dla Windows, ale sam fakt, że mówimy o .NET Framework to już nas wiąże do Windowsa. Co prawda są third party wsparcia dla .NET Frameworka na Linux jak Mono - aczkolwiek może okazać się ograniczeniem zależność do win locked części.
RD
Natomiast jeśli już mówimy o third party to można zamiast COM+ użyć alternatywy jak XPCOM czy CORBA. Może niszowe, ale jednak są to standardowe sprawdzone rozwiązania. Wolał bym niszowe, ale wspierane rozwiązanie niż autorska technologia, którą będziemy tylko my używać. Natomiast autor mówi o aplikacji desktopowej + użycie modułu AI napisanego w .NET Standard. Tutaj najprostsze co jest to użycie COM+ i wio.
FA
  • Rejestracja:około 5 lat
  • Ostatnio:około godziny
  • Lokalizacja:warszawa
  • Postów:302
2

Zabrałem sie zaproblem jeszcze raz. Okazuje sie że tworzenie COM jest 100 razy prostsze niz mówią w tutorialach. Calośc sprowadza sie do Odpalenie Visual studio jako admin, zmieniania flagi w AssemblyInfo z true na false, przestawieniem jednego checkboxa w zakładce build oraz oznaczenia klas które chcemy opublikowac attrubutem com visible. Na koncu dodajemy reference przez add COM.

Jakie kolwiek rest api, systemy plików, applicaje w róznych processach, wszystko to wymieka przy prostocie użycia COM. Wiec na razie jest hura optymistycznie nastawiony.

edytowany 2x, ostatnio: _flamingAccount
AD
Wszystko ok jak to bedzien na jednej maszynie. Po sieci DCom to juz jest masakra.
FA
Po sieci nic nie potrzebuje, BTW masakra tez jest jeżeli chcesz zrobic NET 8.0 po COM zamiast NETFramework, bo ta pozytywna sciezka ktora zachwycam sie w poście dziala tylko w jedną strone NETFRAMEWORK -> COM
RD
  • Rejestracja:około rok
  • Ostatnio:około 8 godzin
  • Postów:56
1

@_flamingAccount powodzenia. W drugą stronę też się da to ogarnąć ale fakt, jest dużo wiedzy plemiennej na forach MS i nie ma jeszcze dopracowanego tutoriala. Niemniej u Ciebie jest w drugą stronę więc tragedii nie będzie. Pamiętaj, jednak, że jedna sprawa to używanie w VS, a druga sprawa to deploy do klienta. Musisz zadbać o poprawną rejestracje componentu przez instalator, administratora lub sam główny program.

Nie jestem też pewien, czy uda się odpalić obiekt z .NET 8.0 w procesie .NET Framework. Z racji, ze tutaj są inne wersje CLR może być konieczne jednak uruchomienie osobnego procesu - niemniej to jest też ukryte przed programistą i też w zależności od sposobu wykonania ogranicza się do specjalnego oznaczenia flagą lub zarejestrowania componentu w inny sposób. Wówczas oznaczona klasa jest powoływana w podległym procesie dllhost.exe. Jest to technologia DLL Surogate i jako taka po konfiguracji jest przezroczysta i programista nie musi się martwić zarządzeniem tym procesem. Ofc. warto być świadomym, że takie procesy potomne powstaną - chociażby polityki bezpieczeństwa na maszynie uruchomieniowej mogą na to nie pozwalać, lub trzeba to przegadać z security/adminami.

FA
  • Rejestracja:około 5 lat
  • Ostatnio:około godziny
  • Lokalizacja:warszawa
  • Postów:302
0

U mnie jest bład w disaynie i mam jedna abnominacje komunikajaca sie od NetFramework do chatu GDP. Prawidłowym rozwiazaniem jest przejsc na NET standard wszedzie gdzie sie da. Program startowy mieć w NET a do NetFramework rozmawiać przez COM. To jest ściezka która powinna rozwiaza wszystkie problemy i wyglada na wpierana przez MS.

Nie mam deploy'u i nie bede mieć tego problemu. Ja jestem i bede jedynym klientem.

Gdyby kiedys ktoś sie na tym wzrował lub szkolił AI, to wymaganym jest zeby dll byly typu lib oraz zalinkowane dll tez byly lib. Applicakcje konsowlowe nie wczytuja sie w runtime.
I przebudowanie jest tragiczne bo wymaga wolania rebuild recznie.

edytowany 1x, ostatnio: _flamingAccount
Kliknij, aby dodać treść...

Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)