Ilość podciągów różnowartościowych

Ilość podciągów różnowartościowych
pawel1216
P1
pawel1216
P1
  • Rejestracja:ponad 8 lat
  • Ostatnio:prawie 2 lata
  • Postów:20
0

Mam problem z tym zadaniem (wrzucam w załączniku, pochodzi z serwisu MAIN2), gdyż daje dobre odpowiedzi, niestety w niektórych testach przekracza minimalnie limity czasowe (w załączniku raport sprawdzania), sugeruje to, że rząd złożoności jest ok, wg mojego oszacowania to O(n^2), ale pewnie robię jakieś rzeczy niepotrzebnie, lub nie uwzględniam informacji o liczbie rodzajów smakołyków, co jest bardzo prawdopodobne, bo bez powodu jej nie podali. Algorytm to taka gąsienica, tylko nie do końca :D jeśli ciąg c[i] c[i+1] ... c[j] jest różnowartościowy to oczywiście ciągów zawierających c[j] jest j-i+1, więc o tyle zwiększamy licznik k, potem sprawdzamy indeks pierwszego wystąpienia c[j+1] w ciągu c[i] c[i+1] ... c[j+1], oczywiście poprzedni ciąg był różnowartościowy, więc w c[i]...c[j] może być co najwyżej jedno wystąpienie, jeśli otrzymamy j+1 oznacza to, że w ciągu c[i]...c[j] nie występuje c[j+1], więc do licznika dodajemy (j+1)-i+1, w przeciwnym razie dla wystąpienia p<j+1, wiemy że c[p+1] ... c[j+1] będzie różnowartościowym ciągiem i licznik zwiększamy o (j+1)-(p+1)+1, dalej będziemy rozpatrywać zakres p+1 do j+2, itd, aż dojdziemy do końca tablicy, mam nadzieje, że bardziej pomogłem w zrozumieniu mojego toku myślenia, niż przeszkodziłem :)

Kopiuj
#include<stdio.h>

using namespace std;

int n,m;//n-ilość smakołyków m-ilość dostępnych rodzajów
int c[1000000];//rodzaje kolejnych smakołyków
void g_data(int &n1,int &m1,int tab[])//pobiera dane
{
	scanf("%i%i",&n1,&m1);
	for(int i=0;i<n1;i++)
	{
		scanf("%i",&tab[i]);
	}
}
int srch_f_same(int tab[],int p,int e)//dla tab[e] wyszukuje indeks pierwszego jego wystąpienia w zakresie tab[p]...tab[e]      
{
	int i=p;
	while(i<e+1)
	{
		if(tab[e]==tab[i])
			return i;
		i++;
	}
}
int ciag_max(int &n1,int &m1,int tab[])
{
	int i=0;//indeks początku zakresu
	int k=0;//licznik-odpowiedź na pytanie z zadania
	int i_p=0;
	for(int j=0;j<n1;j++)
	{
		i_p=srch_f_same(tab,i,j);
		if(i_p!=j)
			i=i_p+1;
		k+=(j-i+1);
	}
	return k;
}
int main()
{
	g_data(n,m,c);
	printf("%i",ciag_max(n,m,c));
	return 0;
}
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
lion137
lion137
lion137
lion137
  • Rejestracja:około 8 lat
  • Ostatnio:minuta
  • Postów:4888
1

Z uzyciem dodatkowej struktury danych: set. Idea: dla n < 4 policzyc ręcznie, dla n > 3, policzyć ilośc podciągów dla trzech pierwszych wyrazów, dodać je do zbioru, a następnie: iterując od trzeciego, sprawdzać czy element jest równy aktualnemu, czy jest w zbiorze, itd..., te różne przypadki, dają odpowiednie "zinkrementowania n". Złożoność: O(n), pseudokod (Python):

Kopiuj
def compute_3(xs):
	if xs[0] != xs[1] and xs[1] != xs[2] and xs[0] != xs[2]:
		return 6
	elif xs[0] == xs[1] and xs[1] != xs[2]: return 4
	elif xs[0] == xs[2] and xs[2] != xs[1]: return 4
	elif xs[1] == xs[2] and xs[2] != xs[0]: return 4
	else: return 3
	

def subseries(xs):
	limit = len(xs)
	
	# edge cases, n = 1, n = 2, n = 3
	if limit == 1: return 1
	if limit == 2:
		if xs[0] == xs[1]: return 2
		else: return 3
	if limit == 3:
		return compute_3(xs)
	
	# n > 3
	n = compute_3(xs) - 3
	s = set() # initialize set
	s.add(xs[0])
	s.add(xs[1])
	s.add(xs[2])
	for i in range(2, limit - 1): # i from 2 to limit - 1 (exclusive)
		if xs[i] != xs[i+1]:
			if xs[i + 1] in s:
				if xs[i + 1] == xs[i - 1] or xs[i] == xs[i - 1]:
					n += 1
				else: 
					n += 2
			else:
				n += 3
			s.add(xs[i + 1])	
	return n + limit

print(subseries([1, 3, 2, 2, 3])) # -> 9
print(subseries([1, 2, 3, 4])) # -> 10 (the all subseries)
print(subseries([1, 2, 2, 2, 2])) # -> 6
edytowany 1x, ostatnio: lion137
P1
Dzięki ziomek! :)
P1
Teraz to nawet przypomina gąsienice (taką krótką, jeszcze nastolatkę) :D
Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
enedil
enedil
enedil
enedil
  • Rejestracja:ponad 11 lat
  • Ostatnio:2 dni
  • Postów:1027
1

Twoje limitu nie są przekroczone tylko troszkę, po prostu chwilę po przekroczeniu czasu Twój program jest zabijany. Skoro n < 1000000, to znaczy że oczekiwane złożoność to n*log(n).

Udostępnij
Kopiuj link do postu Kopiuj link do postu jako Markdown
Komentuj
Treść
Podgląd
Kliknij, aby dodać treść...
Kliknij, aby dodać załącznik lub wklej ze schowka.
Instrukcja obsługi Markdown
Pomoc 1.18.8

Typografia

Edytor obsługuje składnie Markdown, w której pojedynczy akcent *kursywa* oraz _kursywa_ to pochylenie. Z kolei podwójny akcent **pogrubienie** oraz __pogrubienie__ to pogrubienie. Dodanie znaczników ~~strike~~ to przekreślenie.

Możesz dodać formatowanie komendami , , oraz .

Ponieważ dekoracja podkreślenia jest przeznaczona na linki, markdown nie zawiera specjalnej składni dla podkreślenia. Dlatego by dodać podkreślenie, użyj <u>underline</u>.

Komendy formatujące reagują na skróty klawiszowe: Ctrl+B, Ctrl+I, Ctrl+U oraz Ctrl+S.

Linki

By dodać link w edytorze użyj komendy lub użyj składni [title](link). URL umieszczony w linku lub nawet URL umieszczony bezpośrednio w tekście będzie aktywny i klikalny.

Jeżeli chcesz, możesz samodzielnie dodać link: <a href="link">title</a>.

Wewnętrzne odnośniki

Możesz umieścić odnośnik do wewnętrznej podstrony, używając następującej składni: [[Delphi/Kompendium]] lub [[Delphi/Kompendium|kliknij, aby przejść do kompendium]]. Odnośniki mogą prowadzić do Forum 4programmers.net lub np. do Kompendium.

Wspomnienia użytkowników

By wspomnieć użytkownika forum, wpisz w formularzu znak @. Zobaczysz okienko samouzupełniające nazwy użytkowników. Samouzupełnienie dobierze odpowiedni format wspomnienia, zależnie od tego czy w nazwie użytkownika znajduje się spacja.

Znaczniki HTML

Dozwolone jest używanie niektórych znaczników HTML: <a>, <b>, <i>, <kbd>, <del>, <strong>, <dfn>, <pre>, <blockquote>, <hr/>, <sub>, <sup> oraz <img/>.

Skróty klawiszowe

Dodaj kombinację klawiszy komendą notacji klawiszy lub skrótem klawiszowym Alt+K.

Reprezentuj kombinacje klawiszowe używając taga <kbd>. Oddziel od siebie klawisze znakiem plus, np <kbd>Alt+Tab</kbd>.

Indeks górny oraz dolny

Przykład: wpisując H<sub>2</sub>O i m<sup>2</sup> otrzymasz: H2O i m2.

Składnia Tex

By precyzyjnie wyrazić działanie matematyczne, użyj składni Tex.

<tex>arcctg(x) = argtan(\frac{1}{x}) = arcsin(\frac{1}{\sqrt{1+x^2}})</tex>

Kod źródłowy

Krótkie fragmenty kodu

Wszelkie jednolinijkowe instrukcje języka programowania powinny być zawarte pomiędzy obróconymi apostrofami: `kod instrukcji` lub ``console.log(`string`);``.

Kod wielolinijkowy

Dodaj fragment kodu komendą . Fragmenty kodu zajmujące całą lub więcej linijek powinny być umieszczone w wielolinijkowym fragmencie kodu. Znaczniki ``` lub ~~~ umożliwiają kolorowanie różnych języków programowania. Możemy nadać nazwę języka programowania używając auto-uzupełnienia, kod został pokolorowany używając konkretnych ustawień kolorowania składni:

```javascript
document.write('Hello World');
```

Możesz zaznaczyć również już wklejony kod w edytorze, i użyć komendy  by zamienić go w kod. Użyj kombinacji Ctrl+`, by dodać fragment kodu bez oznaczników języka.

Tabelki

Dodaj przykładową tabelkę używając komendy . Przykładowa tabelka składa się z dwóch kolumn, nagłówka i jednego wiersza.

Wygeneruj tabelkę na podstawie szablonu. Oddziel komórki separatorem ; lub |, a następnie zaznacz szablonu.

nazwisko;dziedzina;odkrycie
Pitagoras;mathematics;Pythagorean Theorem
Albert Einstein;physics;General Relativity
Marie Curie, Pierre Curie;chemistry;Radium, Polonium

Użyj komendy by zamienić zaznaczony szablon na tabelkę Markdown.

Lista uporządkowana i nieuporządkowana

Możliwe jest tworzenie listy numerowanych oraz wypunktowanych. Wystarczy, że pierwszym znakiem linii będzie * lub - dla listy nieuporządkowanej oraz 1. dla listy uporządkowanej.

Użyj komendy by dodać listę uporządkowaną.

1. Lista numerowana
2. Lista numerowana

Użyj komendy by dodać listę nieuporządkowaną.

* Lista wypunktowana
* Lista wypunktowana
** Lista wypunktowana (drugi poziom)

Składnia Markdown

Edytor obsługuje składnię Markdown, która składa się ze znaków specjalnych. Dostępne komendy, jak formatowanie , dodanie tabelki lub fragmentu kodu są w pewnym sensie świadome otaczającej jej składni, i postarają się unikać uszkodzenia jej.

Dla przykładu, używając tylko dostępnych komend, nie możemy dodać formatowania pogrubienia do kodu wielolinijkowego, albo dodać listy do tabelki - mogłoby to doprowadzić do uszkodzenia składni.

W pewnych odosobnionych przypadkach brak nowej linii przed elementami markdown również mógłby uszkodzić składnie, dlatego edytor dodaje brakujące nowe linie. Dla przykładu, dodanie formatowania pochylenia zaraz po tabelce, mogłoby zostać błędne zinterpretowane, więc edytor doda oddzielającą nową linię pomiędzy tabelką, a pochyleniem.

Skróty klawiszowe

Skróty formatujące, kiedy w edytorze znajduje się pojedynczy kursor, wstawiają sformatowany tekst przykładowy. Jeśli w edytorze znajduje się zaznaczenie (słowo, linijka, paragraf), wtedy zaznaczenie zostaje sformatowane.

  • Ctrl+B - dodaj pogrubienie lub pogrub zaznaczenie
  • Ctrl+I - dodaj pochylenie lub pochyl zaznaczenie
  • Ctrl+U - dodaj podkreślenie lub podkreśl zaznaczenie
  • Ctrl+S - dodaj przekreślenie lub przekreśl zaznaczenie

Notacja Klawiszy

  • Alt+K - dodaj notację klawiszy

Fragment kodu bez oznacznika

  • Alt+C - dodaj pusty fragment kodu

Skróty operujące na kodzie i linijkach:

  • Alt+L - zaznaczenie całej linii
  • Alt+, Alt+ - przeniesienie linijki w której znajduje się kursor w górę/dół.
  • Tab/⌘+] - dodaj wcięcie (wcięcie w prawo)
  • Shit+Tab/⌘+[ - usunięcie wcięcia (wycięcie w lewo)

Dodawanie postów:

  • Ctrl+Enter - dodaj post
  • ⌘+Enter - dodaj post (MacOS)